Hypocriet
EGBERT JAN
Dood en verderf horen bij de natuur, maar
Egbert Jan kan er slecht tegen. Heel slecht.
ben je even blij. Daarna krijg je al gauw
de impuls weer iets nieuws te kopen.''
Mirrinte: ,,Ik dans bij een dansschool
en dat kost 50 euro per maand. Verder
hebben we geen dure hobby's.''
Wouter: ,,We zijn nooit bezig met veel
geld verdienen, dan hadden we iets eco
nomisch moeten gaan doen, maar daar
zou ik niet blij van worden. Straks, als
het tiny house er staat, stop ik tijdelijk
met werken om het huisje af te bou
wen. Daarna zoek ik wel iets anders.''
Mirrinte: ,,Ik ben trots dat we met
spaargeld het tiny house kunnen kopen.
Zo hoog zijn onze inkomsten niet: mijn
baan valt onder de horecasector en daar
liggen de lonen best laag. We zijn nuch
ter en leven zuinig. Ik ben opgegroeid
in een gezin waar we weleens rood
stonden: mijn moeder kocht bijvoor
beeld niet één schilderij, maar direct
tien. Dat zou ik nooit doen.''
Wouter: ,,Ik houd de financiën altijd
wel in de gaten. Mirrinte geeft soms iets
makkelijker geld uit, bijvoorbeeld aan
kleding. Ik ben redelijk...''
Wouter: ,,Na de aankoop van ons tiny
house is het geld ook gewoon op. Maar
dan hebben we wel een zelfvoorzie
nend huisje, met lage vaste lasten.''
Mirrinte: ,,We wonen tijdelijk anti-
kraak. Het was fijn dat we hier tijdelijk
terechtkonden nadat we vorig jaar
terugkwamen van een wereldreis.
We betalen 230 euro per maand huur.
Inclusief gas, water en licht komen we
uit op 300 tot 350 euro per maand. Dat is
best weinig.''
Wouter: ,,Wij zijn bewuste consumen
ten, maar geen vegetariërs. Wel flexita-
riërs.''
Mirrinte: ,,En we rijden auto en motor,
We zijn zo'n 100 euro per week kwijt
aan vervoer. Ik gebruik de auto vooral
voor mijn werk. We krijgen op onze
nieuwe woonplek een gezamenlijke
moestuin, dat lijkt me leuk.''
Wouter: ,,Als wij miljoenen euro's win
nen in een loterij, koop ik niet opeens
een Ferrari.''
Mirrinte: ,,En ook geen villa. We zou
den vaker op reis gaan en geld aan fami
lie schenken.''
Planten en struiken snoeien
- ik kom er niet toe, vind het zielig
voor de takjes.
Soms moet je wel. De blauwe
regen zorgt - één week per jaar -
voor uitzinnige bloemenpracht,
maar als je niet af en toe handtaste
lijk wordt, woekeren lange twijgen
de dakgoten in en onder de dak
pannen door. Ze beklimmen links
windend de regenpijpen en knijpen
andere gewassen af.
Snoeien maar. Mijn hart bloedt
als ik het frisse groen zie sneuvelen.
Liggend op de tuintegels zullen
de bladeren hulpeloos verwelken,
maar nu ruik ik nog de hartige geur
die opstijgt uit de verse snijwonden.
Nog erger: takken knotten van de
fuchsia waar nog van die sierlijke
lampionnetjes aan hangen. Ik breng
het niet op, of toch, en dan voel ik
me hondsberoerd, hoezeer het mij
ook bekend is dat dood en verderf
bij de natuur horen.
Mijn voormalige tandarts vertelde
ooit, onderwijl stevig huishoudend
met zijn tandsteenhaakje, dat hij
graag op zaterdagen vanuit een
roeiboot op eenden schiet.
,,Waarom?'' vroeg ik,
nadat hij zijn rubberen
klauwen uit mijn mond
had getrokken.
,,Ach, ze dienen nergens
toe.''
Mensen of dieren pijn
toebrengen om de kick,
daar heb ik niets mee.
Bloemen- en takkenleed
kan ik al niet aanzien, laat
staan dieren- en mensenleed. Dan
sluit ik liever de ogen. ,,Pap! Niet
kijken!'' roept mijn dochter als
op het tv-scherm een wolf op een
verbluft Brabants schaap afrent.
De meeste mensen kijken bij
dergelijke beelden geboeid toe.
Ik heb tranen staan plengen bij een
waterhoentje dat tegen mijn bum
per was gevlogen. Rood blesje op
het voorhoofd, nekje geknakt. Zel
den kom ik iemand tegen die dit zo
heeft als ik. Mijn kinderen vinden
het awkward. Een vriend: ,,Beetje
hyper. Eh, hypersensitief? Nee, dat
is te flatterend.''
Sterker, het is een afwijking,
zompig, sentimenteel, en nog
hypocriet ook.
,,Eet jij vlees?'' vroeg de tandarts.
Dat was - en is - het geval.
,,Miep dan niet over die eenden.''
Anderhalf jaar was ik vegetariër,
nu eet ik weer van gemoedelijke
koeien die gisteren in dociele gan
zenpas de slachterij in zijn gelopen.
Maar de fuchsia in mijn achter
tuin - die heeft het goed.
Mirrinte: ,,Streng.''
Ook meedoen? Stuur een mail naar
geldengeluk@dpgmedia.nl
Egbert Jan Riethof (66) is
journalist. Hij heeft een
dochter (27) en een zoon
(25). Egbert Jan woont in
z'n eentje in een huis met
drie verdiepingen.
ZATERDAG 13 JUNI 2020 7
