'Als ik groot ben, word ik arm'
10 ZEELAND
BEELDENTUIN HOF VAN OOK
De zomer komt eraan. Een goed moment
voor het bezoeken van de net geopende
beeldentuin van Hof van OOK in Lewedorp.
Monnikenwerk
het contrast met de natuur bena
drukt. Dat zou nog beter uitkomen
als ze van sommige beelden de sok
kels weg zou laten. Haar werk is de
manifestatie van de menselijke aan
wezigheid en een met architectuur
verwante verkenning van vorm en
ruimte.
Al met al is de beeldentuin van Hof
van Ook een aanwinst: een prima
pleisterplaats op zomerse tochtjes
door de Zeeuwse polders.
T/m 15/8. Hof van OOK, Dekkers-
weg 4, Lewedorp. Do, vr. en za.
13.00 - 17.00 uur. Meer info: hof-
vanook.nl
Sinds 2017 werken Marco
en Larissa Power aan het
realiseren van hun
droom. Op een landelijk
gelegen plek mensen de
kans geven elkaar te ontmoeten, om
te ontspannen, te ontdekken en zich
te ontwikkelen via workshops, cur
sussen en andere activiteiten.
Een deel van het één hectare grote
terrein met woonhuis, schuur en
stallen bestaat uit een boomgaard.
Daar en in de voortuin vind je werk
van vijf Zeeuwse kunstenaars. Beel
den buiten hebben de mogelijkheid
iets toe te voegen aan de beleving van
de plek. Dat vraagt een visie op het
werk en hoe je het plaatst.
Hendrike Huijsmans specialiseert
Het inventief bewerkte
glas bundelt het licht en
is een ode aan de zon,
die leven mogelijk maakt
zich in beelden voor buiten en dat
kun je goed merken. Ze kiest voor
felle kleuren en vormen, vaak geïn
spireerd op bloemen. Maar ook
plankton of het waaien van de wind
kan haar tot werk aanzetten. Zij ver
groot vormen uit, stileert ze tot te
kenachtige accenten in de ruimte en
laat ze dansen op hun palen. Zo
maakt zij zichtbaar dat alles in de na
tuur voortdurend in beweging is.
Daarnaast zijn het beelden om vro
lijk van te worden.
Ook Cor Hemmes laat zich vaak in
spireren door de natuur. Hij combi
neert glas met metaal en creëert
bloem- en vlindervormen. Vlak naast
het hekwerk van de bak waar de
paarden van coach
Leontien van de
Hoek rondlopen,
komt zijn werk min
der goed uit dan aan
de rand van het ter
rein. Daar voegt zijn
Zeeuwse ZomerZon
iets toe aan het uit
zicht over de uitge
strekte polders en de
blauwe lucht. Het in
ventief bewerkte glas
bundelt het licht en
is een ode aan de zon,
die leven mogelijk Wilma
maakt. Hemmes is de Lakké,
minst consistente abstract
van het gezelschap.
Een beeld als Guus
Geluk is niet meer
dan een flauwe inter
pretatie van het Dis-
ney-icoon.
Glenn Priester is de
laatste jaren vaak met
metaal in de weer.
Platen lood, zink en
andere metalen ver
werkt hij tot vrij
staande palen en aan
wand of muur te be
vestigen vlakken.
Zijn Luchtlandschap-
pen zijn subtiele
composities die ver- Hendrike
anderen onder in- Huijsmans,
vloed van de atmos- Kronkels
feer. Priester ver
beeldt op een andere manier dan
Huijsmans dat de natuur altijd in be
weging is, zich voortdurend transfor
meert.
De robuuste keramische beelden
van Gerdi Zwaan verbinden de mens
en de aarde. Haar werk heeft een in
gehouden expressie. Een totaal an
dere wereld dan die van Wilma
Lakké, die met haar rode, strak uitge
voerde beelden van polyester juist
Mixen met migranten'
luidde de kop boven een
artikel in Petrus. Het
kwartaalblad van de Protestantse
Kerk in Nederland viel afgelopen
week bij mij op de mat. 'Als er op
een zondag ineens een groep mi
granten in de kerk zit, verandert er
iets in de gemeente van Boxmeer.'
Mooi zo, denk ik. Menige PKN ge
meente is een wit bolwerk. 'Reza
(45) uit Iran ervaart de kerk in
Boxmeer als 'een plek van vrede'.
Zijn familie is ver weg, maar 'in dit
huis van onze Vader nemen onze
broeders en zusters een beetje hun
plek in. Vanaf de eerste dag dat ik
hier kom, is dit voor mij een plek
van de Heilige Geest'.' Mooi denk
ik nog. Maar van de rest van de
tekst krijg ik een ongemakkelijk
gevoel. Er wordt geschreven over
wij en zij. 'Zij komen uit het azc,
wij halen ze met auto's op'. 'Zij
doen soms een schriftlezing in het
Farsi, wij bieden die mogelijk
heid'. 'Zij doen klusjes in de ge
meente nadat wij ze thuis op de
koffie vroegen, wij organiseren
een kledinginzameling omdat zij
dat nodig hebben'. 'Wij zien ze ge
woon als gemeentelid. Zo krijgen
zij hun waardigheid als mens te
rug'.
Alleen al die twee zinnen achter
elkaar 'Wij' van de kerk zijn de
barmhartige Samaritaan, 'Zij', de
slachtoffers die we opvegen, red
den, koesteren. 'Dankbaar moet je
zijn, nederig en klein', zingt Ro-
bert Long in mijn rechteroor. Zo
lang je spreekt over 'wij' en 'zij' is
er sprake van een kerk waarin on
gelijkheid om de hoek kijkt. Je ziet
het pas als je het doorhebt.
Ik schreef in 2013 over hoe ik het
doorkreeg in het blad CW: Het was
bij het avondeten. Zoals gewoonlijk
voerden onze kinderen aan tafel het
hoogste woord. En wij als ouders von
den het blijkbaar weer eens tijd voor
een rondje: 'Wat wil je worden?'. De
meeste jongetjes willen brandweer
man worden of topvoetballer. Maar
onze middelste zoon trok zijn schou
ders op en zei: 'Als ik groot ben word
ik arm'. Ik verslikte me ter plekke.
'Arm, hoe kom je daarop?' Hij zat
in de middenbouw van de basis
school, maar legde het klip en klaar
uit: 'Nou weet je, het kan niet anders.
Ik ben bruin en alle bruine mensen
worden arm.'Natuurlijk wilden wij
weten hoe hij daarbij kwam. Rap to
verde hij bladen uit onze lectuurbak.
En of het nu ging over een blad van
hulp- en zendingsorganisaties, men-
senrechtenlectuur of de folder van
'actie schoenendoos' waaraan hij op
school meedeed, hij attendeerde ons
op de foto's. Witte mensen hadden
het goed geschoten, verleenden hulp
en bezochten door hen gesteunde pro
jecten. Gekleurde mensen hadden die
hulp blijkbaar nodig. Ze waren arm
en wisten niet precies hoe ze dingen
moesten doen, legde ons kereltje uit.
Zijn eenvoudige bewijsvoering klopte.
Om te laten zien dat de ge
meente 'solidair is met de ge
kleurde gemeenschap in de VS'
hangt er sinds deze week bij de
Nieuwe Kerk in Middelburg een
zwart-wit hart bij de ingang naar
de stilteplek. Ik kijk naar de foto
daarvan in de PZC en hoor Frank
Boeijen in mijn linkeroor: 'Denk
niet wit, denk niet zwart, denk
niet zwart-wit'. Ik zucht en ga verf
kopen, rood denk ik. En een forse
kwast.
zaterdag 13 juni 2020
GO
Prima pleisterplaats op zomertocht
Cor Hemmes,
Zeeuwse ZomerZon
Nico Out
Lewedorp
José Baars
José Baars schrijft
wekelijks over
religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
