7
JACK VAN DER HOEK MAAND BURGEMEESTER
Op de achtergrond in zijn
werkkamer van het gemeentehuis in
Zierikzee, klinkt zachtjes de radio.
BL0F zingt over hier aan de kust. Jack
van der Hoek (57) voelt zich helemaal in
zijn element. Zondag is het exact een
maand geleden dat hij de
burgemeestersketting kreeg
omgehangen. En wat hij al wist voordat hij
als gedeputeerde vanuit Haarlem de
overstap naar Schouwen-Duiveland
maakte, weet hij nu honderd procent
zeker: ,,Op dit prachtige eiland wil ik met
mijn vrouw ook oud worden."
Zierikzee
oor alle corona
perikelen was
l het geen stan-
I daard inwerk-
f maandje voor
de nieuwe bur
gemeester. De
meeste vergaderingen gingen via
een videoverbinding en de beper
kende maatregelen in relatie tot
het virus slokten veel van zijn tijd
op. Uitgebreid kennismaken met
de inwoners zit er (nog) even niet
in. ,,Al maak ik graag tijd om op
straat een praatje met mensen aan
te knopen als ze me zien lopen en
herkennen. Dat gebeurt toch ook
al wel", zegt Van der Hoek met een
brede glimlach.
Ontheemd
,,In het begin heb ik me wel be
hoorlijk ontheemd gevoeld. Alle
contacten, tot en met mijn instal
latie aan toe, verliepen hoofdzake
lijk digitaal. Afgelopen zaterdag
kwam ik voor het eerst één van
mijn wethouders tegen, live. An-
kie Smit. Dan zie je ook wel weer
dat het digitale ondertussen zo
vertrouwd begint te raken, dat je je
pas achteraf realiseert dat je elkaar
nog niet eerder écht had ont
moet."
Met de 23 raadsleden spreekt
Van der Hoek één voor één af voor
een persoonlijke kennismaking op
een door hen uitgekozen locatie.
„Noodgedwongen, maar eigenlijk
pakt dat heel erg leuk uit. Zo kom
ik op bijzondere plekjes die ik zelf
minder snel zou hebben ontdekt
en krijg ik gelijk mee wat daar spe
ciaal is. Zo'n rondje maak ik ook
met leden van stads- en dorpsra
den. Dat bevalt op zich prima,
moet ik zeggen. Je krijgt een heel
andere inkijk in de gemeenschap
dan wanneer je elkaar in een meer
gebruikelijke, officiële setting ont
moet."
Van der Hoek kent het eiland in
middels goed genoeg om zich te
realiseren dat het inwonertal van
dik 33.000 met het stijgen van de
temperatuur snel zal verdrievou
digen. Geen ideale combinatie met
een gevaarlijk virus dat nog steeds
rondwaart. Die situatie vraagt
vooral grote zelfdiscipline van
onze bezoekers en inwoners, be
nadrukt hij. ,,Dat is de grote uitda
ging voor alle burgemeesters in
deze regio: hoe losser het wordt,
des te lastiger je het krijgt. Dat is
wel een beetje mijn zorg", verwijst
Van der Hoek naar de praktijk dat
niet iedereen de voorzorgsmaatre
gelen tegen verdere verspreiding
van corona nog even serieus
neemt.
In het begin heb ik me
door het coronavirus
wel wat ontheemd
gevoeld
,,Het is belangrijk vol te houden.
Er zijn nog steeds doden te betreu
ren, ook recent op ons eiland. Dus
dat virus is er nog steeds. En tege
lijkertijd, ik snap ook wel dat het
lastig is. Zeker voor onze bezoe
kers. Als je nu naar buiten kijkt.
Het is hartstikke mooi weer, je
loopt op de camping in je korte
broek; de hele sfeer is er gewoon
een van ontspannen zijn. Even een
biertje drinken en wat losser gaan
dan dat keurslijf, waarin je weken
lang thuis hebt gezeten. Terwijl
hier eigenlijk dus precies dezelfde
regels en zorgen gelden die je
thuis hebt; waar je je drie hoog op
gesloten voelt. Maar hou dat dan
maar eens tussen je oren in zo'n
sfeer van strand, zee en een lekker
terras waar je kan gaan zitten. Ja,
dat vraagt gewoon meer disci
pline."
Bonnenboekje
Schuiven er soms plots meer klan
ten aan een tafeltje dan de 1,5 me
ter regel voorschrijft, dan zullen
handhavers op Schouwen-Duive-
land niet direct naar het bonnen
boekje grijpen, verzekert de bur
gemeester. ,,Je moet handhaven op
excessen. Het gaat om de redelijk
heid en de context waarbinnen je
een situatie aantreft. Als jij er alles
aan gedaan hebt op je terras om ta
fels uit elkaar te zetten, maar je
wordt geconfronteerd met een
groep van tien vrienden die zo
maar je terras op looptEn dan
komt nét de handhaver - dat zal je
altijd zien - de hoek om lopen.
Dan krijg je natuurlijk de kans dat
uit te leggen en even te regelen.
Dan loopt die handhaver, stel ik
me zo voor, nog even een rondje.
Als hij een half uur later terug
komt en ziet dat het nog zo is, dan
is het een ander verhaal. Maar als
je het gewoon opgelost hebt, gaan
we echt niet meteen bonnen
schrijven."
Drukke smalle straat
De drukte op de stranden wordt
de komende maanden goed in de
gaten gehouden. Bezoekers wor
den zo nodig gewezen op stillere
stekjes, wanneer het op populaire
locaties te druk dreigt te worden.
,,Met 21 kilometer strand moet het
heel gek lopen wil je hier geen
plekje vinden met voldoende
ruimte", zegt Van der Hoek.
Van maatregelen tegen drukte in
de straten van Zierikzee en Re-
nesse wil hij vooralsnog niet we
ten. ,,Je kan zeggen, 'goh, wat is het
druk, daar moet de gemeente iets
aan doen'.
Maar op het moment dat je een
smalle straat inloopt en ziet dat je
niet de enige bent, kun je natuur
lijk ook omdraaien en een ander
straatje kiezen als je gezondheid je
dat waard is. Het vraagt ook wel
zelfdiscipline van mensen. In
plaats van daar zelf lopen en on
dertussen denken: 'goh wat lopen
er veel andere mensen'. Je bent
dan zelf onderdeel van het pro
bleem, maar je kan ook onderdeel
zijn van de oplossing."
Net als zijn voorgangers Assel-
bergs en Rabelink is ook Van der
Hoek nu al vastbesloten na zijn
pensionering op Schouwen-Dui-
veland te blijven wonen. In welke
plaats, dat is nog even de vraag.
Een uitgesproken voorkeur heeft
hij niet. Vooralsnog bivakkeert
Van der Hoek in een apparte
mentje bij Kerkwerve, totdat hij
en zijn vrouw tegen dat droom
huis aanlopen waar ze samen oud
hopen te worden.
zaterdag 13 juni 2020
SD
Op het strand bij Burgh-Haamstede met vrouw Ingrid en dochter Noor. Jack van der Hoek houdt van monumentale gebouwen, dus heeft het oude stadhuis van
privéfoto Brouwershaven zijn warme belangstelling. fotoernesta verburg
Eerste maand was niet standaard
Marcel Modde
-Jack van der Hoek
Jack van der Hoek met vrouw Ingrid kort na de installatie als bur
gemeester van Schouwen-Duiveland. foto ernesta verburg
