EENS EEN ZEEUW...
II
9
Annelieke Blom (45) runt met haar man Marco de Klerk in de Ardennen bed and breakfast Le
Renard Dormant. Hun kinderen zijn uitgevlogen, hun dochter woont weer in Zeeland. Annelieke is
inmiddels weer actief bij de scouting in Veere. Plannen om terug te keren heeft ze niet, al sluit ze dat niet uit.
,,Ik ben geboren in Middelburg. Als
middelste van drie meisjes in het
gezin. Mijn jongere zusje is in Ka-
pelle geboren. Daar verhuisden we
heen toen ik drie jaar was. Van de
Hugo de Grootlaan in Middelburg
weet ik alleen nog dat ik samen met
mijn beste vriend rondfietste door
de brandgangen. En over het
pleintje tussen de garages. Het
grootste deel van mijn lagere
schooltijd woonden we in Kapelle.
We gingen al vroeg zelfstandig naar
school. Altijd te voet. Onderweg
haalde ik mijn vriendin op."
Hoe verliepen de vakanties?
,,In de zomer brachten we vaak de
hele dag door bij het zwembad
met een groepje vrienden en met
mijn zus. Later gingen we op de
fiets naar het strandje bij Wemel-
dinge."
,,Toen ik 10 jaar was, verhuisden
we terug naar Middelburg. In Kla-
renbeek speelde ik veel buiten. Zo
wel in Kapelle als in Middelburg
konden we onze eigen gang gaan
in de wijk: rolschaatsen, fietsen,
hutten bouwen, verstoppertje spe
len, soms naar de winkel. Later
ging ik op de scouting. Naar de wa
terscouts bij de Lutem. Roeien in
de haven van Middelburg en zeilen
op het Veerse Meer. Aan de zomer
kampen heb ik goede herinnerin
gen. Samen koken, activiteiten op
het water, nachttochten, kamp
vuur. Op mijn zeventiende kwam
ik in de leiding bij de welpen van
de Paul Krugergroep, aan de Kin
derdijk. Veel geleerd daar."
Waarom vertrok je uit Zeeland?
,,Na de middelbare school ging ik
pedagogiek studeren aan de Uni
versiteit in Utrecht. Heerlijk om op
kamers te gaan. Mijn horizon ver
breden. Ik bleef elk weekend naar
Middelburg komen om leiding te
geven aan de welpen. Ik had toen
eigenlijk twee vrij gescheiden we
relden, die een enkele keer samen
kwamen. Ik was toen overigens ab
soluut niet van plan om na mijn
studie terug te komen naar Zee
land. Na mijn diploma verhuisde ik
naar mijn huidige man Marco. We
kenden elkaar van de scouting. We
woonden samen in Rotterdam.
Onze zoon Kieran is er geboren.
Kort daarna overleed mijn moeder.
Toen begon het bij mij voor het
eerst te kriebelen om weer terug te
komen naar Zeeland. Ik had er be-
hoefte aan bij familie te zijn en
wilde voor ons gezin ook meer
ruimte en rust. In 2001 verhuisden
we naar een oud huisje aan de Seis-
weg in Middelburg. Daar is onze
dochter Noura geboren."
Toch vertrokken jullie weer.
,,Na een aantal jaar in het onder
wijs gewerkt te hebben, wilden we
iets heel anders gaan proberen. Niet
te ver van Zeeland, in verband met
familie en vrienden. Het werd een
B&B in de Belgische Ardennen. We
zijn in 2011 geëmigreerd naar
Opont, een klein dorp tussen de ri
viertjes de Semois en de Lesse, in
het zuiden van de Ardennen. We
zijn direct begonnen met het ver-
bouwen van onze oude boerderij
en hebben nu drie gastenkamers."
,,We voelen ons eigenlijk echt nog
wel Nederlanders. Hebben nooit
overwogen de Belgische nationali
teit aan te vragen. We voelen ons
redelijk betrokken bij het dorp.
Onze kinderen gingen hier naar de
basisschool en we leerden veel
mensen kennen. We spreken de ta
len, al viel het best tegen om het
Frans leren. We werken allebei bui
tenshuis. Marco op het Euro Space
Center en ik als docent Nederlands
op onder andere een middelbare
school. Wat dat betreft voelen we
ons best goed geïntegreerd."
,,Ja, allebei weer terug naar Neder
land. Onze zoon studeert in Delft.
Onze dochter is na drie jaar mid
delbare school in België naar Mid
delburg overgestapt. Naar Nehalen-
nia, mijn oude school."
Ook de B&B weer opgestart na
de coronaperikelen?
,,Ja. Ook de speeltuinen zijn hier
weer open."
Waar komt de naam Slapende
Vos vandaan?
,,Le Renard Dormant hebben we
gewoon bedacht. Wel omdat er in
de Ardennen en ook hier in de
buurt veel vossen leven in de vel
den. We vonden de naam goed pas
sen bij onze liefde voor de natuur
en de rust die je hier kan vinden."
,,Een verjaardag van familie of
vrienden pakken we graag mee.
Maar er speciaal voor naar Zeeland
rijden, kan meestal niet. De B&B
blijft open. Het is tweeënhalf uur
rijden. Prima voor een weekendje.
Vooral nu onze dochter er woont,
doen we dat wat vaker. En ik ben
opnieuw actief bij de scouting. Ik
geef twee weekends in het jaar trai
ning aan de leiding, op het scout
centrum in Veere. Fijn om weer be
trokken te zijn bij Zeeland en de
scouting. Een weekendje voelt al
tijd als een vakantie voor ons."
Mis je Zeeland?
,,Niet heel erg. Als ik hier aan ie
mand vertel dat ik uit Nederland,
Zeeland kom, dan maak ik altijd
Wij zijn vertrokken
omdat we
verandering wilden,
niet omdat Zeeland
niet aan onze
verwachtingen
voldeed
even reclame voor Zeeland. De tijd
dat ik er woonde, ervoer ik positief.
Wij zijn vertrokken omdat we ge
woon verandering wilden, niet
omdat Zeeland niet aan onze ver
wachtingen voldeed. Een terugkeer
sluit ik niet uit. Mochten we terug
naar Nederland gaan, denk ik wel
dat het Zeeland wordt. Daar voelen
we ons nog steeds thuis. Ik heb er
zo'n dertig jaar gewoond, dat vormt
je toch."
Verwijst er iets in jullie B&B naar
Zeeland?
,,We hebben een tijd babbelaars op
de gastenkamers gelegd. Als kleine
attentie. Voor het ontbijt bakken
we weleens cake in de Zeeuwse
knop-vorm. Het is hier geen Klein
Zeeland, maar er zijn wel details te
rug te vinden. En het is natuurlijk
altijd leuk om Zeeuwse gasten te
ontvangen. Vaak hebben mensen
het dan al op onze website gelezen,
misschien zelfs daarom voor Le Re
nard Dormant gekozen."
donderdag 11 juni 2020
'Fijn om weer betrokken te
zijn bij Zeeland en de scouting'
061 -415C"
0498 -845120
info@lereiiardilor™^ï
Annelieke Blom runt met haar man een B&B in de Belgische Ardennen. foto privécollectie
Gerit van Loon
Waar ben je opgegroeid?
Had je hobby's?
Goed geïntegreerd daar?
De kinderen zijn alweer gevlo
gen?
Kom je vaak terug naar Zeeland?
- Annelieke Blom
