Y v7 I '&f 10 NIEUWS Van extreme vermoeidheid tot blauw-paarse vlekken op de tenen. Nu het aantal positief geteste personen met het coronarvirus in Nederland de 50.000 nadert, leren artsen steeds meer over de nasleep: het longvirus slaat toe in elke uithoek van het lichaam. Als er één symptoom symbool staat voor het coronavirus, dan is het wel een droge hoest. Waar de kuch vóór het coronatijdperk opging in de om gevingskakofonie, lijkt het wel alsof die nu een podium en geluidsverster king krijgt. Nou wil het ellendige ge val dat die droge hoest bij veel ex-co ronapatiënten wekenlang aanhoudt. Dus dan ben je te grazen genomen door het coronavirus, heeft je lijf het eruit gewerkt, officieel ben je gene zen, maar uitgerekend die hoest blijft. Met alle misprijzende blikken van dien. ,,Dat is voor patiënten echt heel vervelend'', zegt Michèle van Vugt, hoogleraar inwendige geneeskunde, gespecialiseerd in infectieziekten. Ze is een van de initiatiefnemers van de post-Covidpoli van Amsterdam UMC voor nazorg aan herstellende Covid- patiënten. ,,Ook als je niet besmette lijk meer bent, is het sociaal heel las tig om hoestend en proestend een su permarkt binnen te stappen.'' Op de poli horen ze vaak: „Dokter, ik heb nu al weken een droge hoest. Hoe lang gaat dat zo door?'' Het eer lijke antwoord: de artsen weten het niet. Bij veel andere virale luchtweg infecties duurt het zes tot acht weken voordat de hoest verdwijnt, maar of dat bij het coronavirus ook zo is, moet nog blijken. Bloedpropjes Elk virus heeft een eigen nasleep. Elke hoest heeft een eigen oorsprong, eigen processen en eigen uitingen. Dus hoeft een coronahoest zich niet te gedragen als een griephoest, om maar wat te noemen. Ook zijn artsen verbluft over het grote aantal bloed- propjes in de longen van corona patiënten. Zo zijn er nog tal van raad sels rond het virus. De lijst met post- coronaklachten is heel lang - van een herseninfarct tot iets dat lijkt op win tertenen en alles daar tussenin. Nu tienduizenden patiënten genezen zijn, wordt steeds duidelijker wat voor slagveld het virus in het lichaam kan achterlaten. De één knapt snel op, de ander kan weken later nog steeds amper ademhalen. Die patiën ten voelen zich sloom, liggen de halve nacht wakker, zijn snel uitge put of kunnen zich niet focussen. Om aan hen goede nazorg te verle nen, maar ook om het virus beter te begrijpen, heeft Amsterdam UMC de post-Covidpoli opgezet, waar ze vooralsnog circa driehonderd Covid- patiënten monitoren en behandelen voor de restverschijnselen. De hoop is dat het virus zijn geheimen bloot geeft, zodat de behandeling daar steeds beter op kan worden afge stemd. Longartsen Esther Nossent, Kirsten Mooij-Kalverda en Els Weer- sink waren betrokken bij de oprich ting en werken samen met tal van andere artsen met uiteenlopende specialismen. Wat vooral opvallend is, zegt Weersink, is hoe hard bij een deel van de patiënten het virus heeft inge hakt op het energielevel. Ook men sen die niet heel ziek werden van het coronavirus hebben gigantisch op hun conditie ingeleverd. ,,Ze zijn snel uiterst vermoeid en kortademig. Een trap oplopen is al te zwaar.'' Het is nog gissen wat daar precies de oor zaak van is, maar zeker is dat de schade van de infectie in de longen meespeelt. Ook de embolieën, waar bij bloedpropjes in de bloedvaten de zuurstofopname in het lichaam be lemmeren, maken moe. Een derde factor waardoor patiënten moeite hebben om actief te zijn, is dat hun spieren verzwakt zijn door de ontste king die het virus Sars-Cov2 veroor zaakt. ,,En je levert ook veel spier kracht in als je door ziekte lang op bed ligt en weinig beweegt.'' Mooij-Kalverda voegt eraan toe dat patiënten vaak slaapproblemen heb ben. Ook dat vreet aan het energie- peil. ,,Ik hoor vaak van mensen die in het ziekenhuis hebben gelegen dat ze thuis nachtmerries en onderbroken nachten hebben. Veel hazenslaapjes.'' Het is een bekend verschijnsel bij pa tiënten die op de ic hebben gelegen: het postintensivecaresyndroom (PICS), een verzamelnaam voor aan doeningen die mensen overhouden aan een ic-verblijf, zoals slaap- en psychi sche problemen. I Sommigen leveren heel veel in op hun conditie na besmetting. Een trap oplopen is al te zwaar Ook concentratieproblemen zijn een veelgehoorde klacht. ,,Sommige mensen kunnen niet eens een boekje lezen. Dan moeten ze dertig keer de zelfde alinea herhalen, voordat ze be grijpen wat er staat. Gewoon omdat ze de focus niet hebben'', zegt Weer- sink. Volgens Van Vugt zie je ook concentratieverlies in de nasleep van andere infectieziekten, zoals de ziekte van Pfeiffer en Q-koorts. ,,DSt in combinatie met een dodelijke ver moeidheid die maar niet lijkt op te houden. De onderliggende verkla ring: herstel.'' Valt er nog meer van die andere ziektes te leren? Kun je op basis van de kennis die daarover is opgedaan al voorspellen hoe het de coronapatiën ten in de toekomst zal vergaan? Het onbevredigende antwoord is nee. Weersink heeft gekeken naar een on derzoek naar patiënten die Sars heb ben gehad. Na een jaar leken die alle maal hersteld. ,,Maar dat mag je niet een-op-een vertalen naar corona, want Sars geeft alleen een longont steking en corona veroorzaakt ook nog veel vaatproblemen en embo- lieën. We weten het simpelweg niet.'' Niet topfit Wat de deskundigen inmiddels wel weten: het virus slaat hard toe, het trekt een spoor van top tot teen en als het immuunsysteem het virus eruit heeft gewerkt, zit het lichaam met de brokken. Herstel kan lang, heel lang duren. Weersink: ,,Ze zeggen we- leens: voor elke dag dat je ziek was, moet je een week herstellen. Dus als je veertien dagen ziek bent, dan duurt het veertien weken voordat je weer op je 'precoronaniveau' zit.'' Daarbij speelt volgens Van Vugt mee dat de meeste patiënten voor ze ziek werden al niet topfit waren. Ve len hadden overgewicht, een hoge bloeddruk of diabetes. ,,Dan moeten ze met die conditie terugkeren uit een diep dal. Dat kost gewoon veel tijd.'' Lichtpuntjes zijn er ook. Er zijn klachten die al bij ontslag uit het zie kenhuis weg lijken te zijn, zoals diar ree. Veel patiënten hebben een tijde lijk geur- en smaakverlies, maar dat corrigeert zich. En de ontregelde nie ren en de lever lijken al vrij snel weer gewoon mee te draaien. Van Vugt vindt een hoopvolle boodschap op zijn plek, want ja, het virus zit overal en stroopt het lijf af met alle schade van dien, maar: ,,We weten ook dat het lichaam in staat is om heel veel zaken te herstellen. De tijd heelt.'' dinsdag 9 juni 2020 GO Het coronavirus laat in het lichaam een slagveld na Malika Sevil Amsterdam Zorgmedewerkers aan het werk met ex- coronapatiënten in een revalidatiecen trum in Den Haag. FOTO ANP Op de post-Covidpoli van Amsterdam UMC worden circa driehon derd herstellende co ronapatiënten gemoni- tord en behandeld voor de restverschijnselen. - Longarts Els Weersink

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 10