't Wordt stil in huis nu al die kinderen weer naar school zijn
7
MH17-VLIEGRAMP PIET PLOEG
Voorzitter van Stichting Vliegramp MH17 Piet
Ploeg kijkt uit naar het vervolg van het strafproces
vandaag, maar hij is teleurgesteld dat een toegezegd
tweede dna-onderzoek naar stoffelijke resten van
slachtoffers maanden op zich laat wachten.
Het is een dubbel
gevoel, zegt Piet
Ploeg. Na bijna zes
jaar wachten wil
hij dolgraag weten
wat er exact ge
beurd is met
vlucht MH17, die in 2014 werd neer
gehaald. ,,Aan de andere kant wéét je
dat het pijn gaat doen. We gaan de
tails horen die we liever niet hadden
gehoord. Maar er is geen keuze. Het is
nodig dat het gebeurt.''
Piets broer Alex is één van de twee
slachtoffers van de 298 passagiers die
nog niet is geïdentificeerd. Mogelijk
zijn er wel botresten van hem gere
patrieerd, maar kon het dna daarvan
met de technieken van enkele jaren
geleden niet worden herkend. ,,We
hebben nooit afscheid kunnen ne
men'', zegt Ploeg. ,,Dat is zwaar.''
Ploeg kreeg hoop toen het Neder
lands Forensisch Instituut (NFI) de
nabestaanden vorig jaar zomer een
brief stuurde over een nieuwe poging
om met de nieuwste technieken de
laatste twee slachtoffers te identifice
ren. De brief bracht hem aan het pie
keren. ,,Mijn ouders zijn afgelopen
jaar overleden. Zij hebben nooit af
scheid kunnen nemen van hun zoon.
Voor wie is het dan nog goed?'' En
dan het technische aspect. Botresten
moeten worden vermalen om het
dna te kunnen onderzoeken. Blijft er
dan nog wel iets over? Stel dat zijn
broer wordt geïdentificeerd, maar ze
uiteindelijk geen stoffelijke resten
terugkrijgen, wat schieten ze er dan
mee op?
Hij vertelt over zijn twijfels, om
aan te geven dat de brief van het NFI
BELEMMERINGEN
wat dóet met de nabestaanden. Maar
na die eerste brief hoorden ze niets
meer. Pas onlangs ontvingen de na
bestaanden bericht dat het nieuwe
onderzoek op zijn vroegst eind van
dit jaar afgerond zal zijn. ,,Anderhalf
jaar wachten op een belofte voelt niet
goed'', zegt Ploeg. ,,Het is belangrijk
dat men daar weet dat het in onze
hoofden blijft spelen. We staan al te
lang in de wachtstand.''
Dat geldt dus ook voor het MH17-
proces, waar jaren van onderzoek
door het Joint Investigation Team aan
vooraf gingen. Via Stichting Vlieg
ramp MH17, waar Ploeg voorzitter
van is, probeerden de nabestaanden
druk te zetten op de voortgang daar
van. Nu het proces eindelijk is begon
nen, is het alsnog wachten op de vele
procedurele beslissingen die nog
moeten worden genomen.
Eén van die beslissingen draait om
het inzien van het strafdossier door
de nabestaanden. De Haagse recht
bank heeft dat afgewezen, om te
voorkomen dat stukken uitlekken en
dat op die manier getuigen kunnen
worden beïnvloed. ,,Dat vind ik een
vreemd argument, want verdachte
Poelatov en zijn advocaten kunnen
het hele strafdossier inzien. En wie
weet wie er nog meer meeleest.''
De advocaten van de nabestaanden
mogen wel een samenvatting van het
dossier doornemen, die ze monde
ling kunnen delen met hun cliënten.
„Onpraktisch", vindt Ploeg dat. ,,Als
ze straks grotere gedeelten van het
dossier kunnen inzien, hoe moet je
dat mondeling aan ons overdragen?''
Tot nu toe moet hij het proces vol
gen 'zoals de gemiddelde kranten
lezer', terwijl hij graag dezelfde infor
matiepositie wil hebben als de ver
dachten. ,,Maar ik heb er ook begrip
voor dat de rechtbank voorzichtig is
met dit dossier. De hele wereld kijkt
mee met deze rechtszaak. Wij zoeken
het conflict niet op, gaan niet proce
deren. Dat hebben we nooit gedaan.
We bewandelen liever de koninklijke
weg, door te zoeken naar construc
tieve oplossingen.''
IN QUARANTAINE
Vandaag is een bijzondere dag.
Allereerst wordt het natuurlijk
afkicken. Want u had het zich
misschien niet gerealiseerd, maar
vandaag gaan niet alleen 1,4 miljoen
kinderen weer voltijds naar de (ba-
sis)school, het wordt ook heel bijzon
der in de huizen die ze achterlaten.
Stil voornamelijk. Zo'n 3 miljoen va
ders en moeders blijven verweesd
achter. Zij mogen namelijk nog niet
terug naar hun werk. In enen zijn ze
echte solitaire thuiswerkers gewor
den. Wat zal de arbeidsproductiviteit
in Nederland stijgen.
Maar weg is ook de gezelligheid.
Niet meer snel naar beneden een
kopje koffie pakken en ondertussen
die dreumessen even knuffelen. Niet
stiekem meehelpen met school tus
sen de Google hangouts door. Die
hangouts zelf: SAAAAAAI!. Geen
jengelende kleuters meer, die links of
rechts in beeld ploppen, onder de ta
fel wegschieten of hun papje uitspu
gen tegen het scherm. Geen collega
meer die ineens verdwijnt uit de ver
gadering onder een 'sorry, ik moet
even optreden'.
En de nieuwe dynamiek die in die
huizen ontstaat. Dat je de kinderen
naar school hebt gebracht, fluitend je
fiets parkeert, je huis inloopt en je
vrouw in de keuken ziet staan voor
haar eerste kop koffie. Wat een door
zettingsvermogen om dan niet iets
gezelligers te gaan doen dan met je
collega's hangouten.
Dat brengt me op het andere speci
ale van deze dag. Iets waarover ik u
anders nooit zou lastigvallen. Maar
omdat ik vanwege die stomme co
rona in dat zomerhuis in Duitsland
zit, kan ik voor het eerst niet mijn
trouwdag samen met mijn vrouw
vieren. Da's geen grote ramp, we zijn
eerlijk gezegd niet eens zo van de
trouwdagen. Het zegt genoeg dat we
een jaarlijks dispuut hebben over
onze exacte trouwdatum of hoe lang
Geen
jengelende
kleuters meer,
die links of
rechts in beeld
ploppen of hun
papje
uitspugen
we nou precies getrouwd zijn. Kleine
anekdote daarbij: onze trouwdatum
stond aan de binnenkant van onze
trouwringen. Mijn vrouw verloor
evenwel op enig moment haar
trouwring, waarop we besloten de
mijne doormidden te laten zagen, zo
dat we allebei een dunner exemplaar
hadden. Romantisch, toch?
De datum van ons trouwen kun
nen we daardoor niet meer checken.
Anekdote binnen de anekdote: die
tweede ring is ze ook weer verloren.
Maar dat is een heel ander verhaal.
Verder is ze redelijk perfect, mijn
vrouw. Dat zal ze zelf waarschijnlijk
als eerste bestrijden. Maar laat ik dan
dit antwoorden: het is wel zo. Ze is
perfect voor mij. En ik had 'r graag
even geweldig omarmd. Lieffie, op
jou!
maandag 8 juni 2020
Nabestaanden teleurgesteld
over vertraging dna-onderzoek
Koen Voskuil
Schiphol
Het strafproces rond
de MH17-vliegramp
wordt vandaag her
vat. De coronapande-
mie heeft de advoca
ten van MH17-ver-
dachte Oleg Poelatov
zodanig belemmerd in
hun werk, dat het pro
ces vertraging op
gaat lopen. 'In de
week van de eerste
zitting ging Nederland
in lockdown', stelt Sa-
bine ten Doesschate,
de Nederlandse advo-
cate van de Russi
sche verdachte in een
schriftelijke verklaring
aan deze krant. Zij kon
nauwelijks overleggen
met haar mede-advo
caat Boudewijn van
Eijck. ,,Uit veiligheids
overwegingen bespre
ken we de zaak alleen
fysiek op kantoor.''
Door de reisbeperkin
gen konden ze ook
niet naar Rusland om
met hun cliënt of met
internationale experts
te overleggen. Het
MH17-dossier bevat
meer dan 41.000 pa
gina's. Die konden de
advocaten tot nu toe
alleen digitaal op een
extra beveiligde lap
top bekijken. „Geluk
kig hebben we de
rechtbank ervan kun
nen overtuigen dat
een papieren dossier
voor ons echt noodza
kelijk is. Dus daar
wordt nu druk ge
print.''
Frank
Poorthuis
Rotterdam
Net als veel Nederlanders blijft jour
nalist Frank Poorthuis thuis. Frank
zit in de risicogroep. Verslag van
dag 86.
