Modern
Family
7
Eén fout, één
verkeerde inschatting,
één gifslang die anders
reageert dan 'normaal'
en bijt... Als ecoloog
Sterrin Smalbrugge de
jungle in trekt om
slangen te redden
reist de dood
mee. Ze is
allergisch voor
slangengif.
Waarom stelt
ze haar leven in
de waagschaal?
Haar ster rijst als onderzoekster
en natuurbeschermer sinds Ster
rin Smalbrugge (26) uit Rijssen
cum laude afstudeerde tot eco
loog en reptielendeskundige
(herpetoloog). Maar ook wordt
ze steeds meer een bekende
naam. Haar eerste boek, Het
Grote Reptielenboek, ligt bij me
nig kind op het nachtkastje. Haar
tv-programma Reptielengek op
Videoland scoort goed. Dit jaar
zou ze met een show - Superhel
den van het dierenrijk - de Neder
landse theaters langsgaan, tot co
rona roet in het eten gooide.
Haar missie: mensen meer
liefde voor reptielen bijbrengen.
Dat prachtige slangen aan het
uitsterven zijn, omdat ze door
mensen zinloos worden gedood
kan haar in tranen laten uitbar
sten. „Dat breekt mijn hart. Dat
reptielen geen hoge aaibaar
heidsfactor hebben betekent niet
dat ze geen waardering en be
scherming verdienen."
In haar documentaires over
conflicten tussen dieren en men
sen tracht ze de dieren te redden.
Zo brengt ze een meterslange
koningscobra in veiligheid, met
gevaar voor eigen leven.
Ze begrijpt de selectieve ver
ontwaardiging nooit zo goed.
„Als er op Facebook foto's staan
van een jager die een leeuw
heeft doodgeschoten ontstaat er
bijna wereldwijd een enorme
woede. Maar als zonder enige re
den de kop van een python of co
bra wordt afgehakt, kraait er
geen haan naar. Dat vind ik hart
verscheurend."
Ze wordt vaak vergeleken met
de populaire bioloog en tv-ma
ker Freek Vonk. Maar doe haar
een lol: noem Sterrin Smal-
brugge nou juist een keer niet
'de vrouwelijke Freek'. „Ik ben
totaal anders en ben ook op een
heel ander terrein afgestudeerd.
Ik ben géén Freek. Ik ben hon
derd procent mezelf. Ik ga geen
kunstje doen om zijn stijl te be
naderen. Dh komt uit mijn hart."
Haar held is Steve Irwin, de
overleden, maar nog altijd popu
laire, Australische Crocodile Hun
ter. Irwin schudde haar ambities
wakker. Ze keek als 12-jarige elke
aflevering van zijn show en
droomde ervan ooit zo te wor
den. In 2006 stierf Irwin door
een steek van een giftige pijl
staartrog, dwars door zijn hart.
Ze heeft zitten huilen op haar
kamertje. „Toen zei ik tegen me
zelf: ik wil hetzelfde doen als hij.
Dieren redden en mensen leren
hoe mooi reptielen zijn." Enkele
jaren geleden bezocht ze zijn
Australian Zoo. „Als kind had ik
me voorgenomen ooit naar hem
toe te gaan om hem te bedanken.
Dat kon niet meer. Ik liep daar
rond met een brok in mijn keel."
Zijn uitbundige manier van
presenteren adopteert ze niet.
„Ik wil juist de vrouwelijke ener
gie laten zien. Ik vertel liever met
een mooie varaan of slang op
mijn schoot over hoe bijzonder
en belangrijk zo'n dier is."
Risico's
Met haar reddings- en onder
zoekswerk neemt ze grote ri
sico's. De Twentse heeft een al
lergie. Als ze door een giftige
slang gebeten wordt, kan er een
dodelijke anafylactische shock
optreden. „Ja, dan kan het snel
gebeurd zijn." Ze zegt het emo
tieloos. Ze is niet bang voor de
dood. De allergie ontwikkelde ze
door de keren dat ze bespuugd is
door giftige slangen, vertelt ze.
„Mijn eigen welzijn maakt het
grotere belang om slangen te be
schermen niet minder urgent.
Het is iets dat ik moet doen. En
het risico moet niet groter wor
den gemaakt dan het is. Als ik op
pad ben, is er een team bij me; ie-
dereen weet wat te doen als ik
word gebeten. Het is een inge
calculeerd risico."
Daarbij moet ze denken aan
een vriend, die ze ontmoette
toen ze een jaar in Australië
woonde. Haal alles uit het leven,
was zijn motto. Dat deed hij en
hij stierf jong. „Dat was een
enorme schok. Maar hij stierf
terwijl hij genoot en bezig was
met iets dat hij graag deed. En
dat is wat ik van hem over heb
genomen. Als de dood er is, wil
ik geen spijt hebben van de din
gen die ik niet heb gedaan."
Haar doel is mensen wijzer
Ik ben géén Freek.
Ik ben honderd
procent mezelf
maken over reptielen. ,,Hoe
meer je van iets weet, hoe meer
je ervan gaat houden. En waar je
van houdt, dat wil je bescher
men. Ik wil dat deze planeet een
betere plek wordt voor dieren,
met name voor de dieren die het
nu heel slecht hebben, omdat ze
worden gehaat door mensen."
Pleisters
Bij die missie zit corona haar
dwars, vooral vanuit weten
schappelijk oogpunt. „Weten
schappers waarschuwen mis
schien al wel twintig jaar voor
een pandemie als deze. Nu
wordt alles gezet op het vinden
van een vaccin. Maar dat is pleis
ters plakken. We moeten de oor
zaak bestrijden en dat is hoe
mensen met dieren omgaan."
Ze wijst op de dierenmarkten
in Azië en elders in de wereld,
zoals Zuid-Amerika en Afrika.
„Corona is een zoönose, net als
ebola en de gekkekoeienziekte
BSE, een ziekte die van dieren op
mensen overslaat Op drukbe
volkte dierenmarkten in Azië
zitten dieren hutjemutje bij el
kaar, uit verschillende continen
ten die helemaal niet bij elkaar
horen. Dat is een voedingsbo
dem voor nieuwe ziektes. Daar
durven we in Europa blijkbaar
niet tegen op te treden. Maar dat
zou wel moeten. Nu corona in
Azië lijkt uitgeraasd zijn al die
dierenmarkten weer vrolijk
opengegaan. Terwijl hier nog
mensen aan corona overlijden en
er mogelijk een tweede uitbraak
komt. Dat vind ik een dikke
middelvinger naar Europa."
Het is een drijfveer om keihard
te werken aan wetenschappelijk
onderzoek, maar ook om haar
ambitie waar te maken: een in
ternationale tv-show. „Het gaat
me lukken. Ik twijfel niet. Al
les waarvan ik heb ge
droomd is tot nu toe
uitgekomen."
Frank
Poorthuis
Duitsland
IN QUARANTAINE
Ik had ze eindelijk allemaal eens bij
elkaar. Wekenlang waren de oudste
twee op hun studentenkamers ge
bleven, maar nu zaten ze aan de pick
nicktafel in onze tuin. Ze aten zelfge
bakken pizza, hun zusjes op schoot.
En ze zwaaiden naar me. 'Hoi pap, hoe
is Duitsland?'
Ik stond in een enorme pan spa-
ghettisaus te roeren, want ik kook als
man alleen voor drie dagen vooruit,
en zwaaide terug. Dag lieverds, hoe is
het met iedereen? Mijn vrouw
hield haar telefoon omhoog en
wandelde van kind naar kind.
De kleinste vertelde dat ze ijs ging
eten, fiekan-ijs, zei ze, want mijn zoon
eet niks dierlijks. Met hem ging het
ook goed, al had hij een enorme mug
genbult op zijn hoofd van toen hij gis
teren was gaan zwemmen. Mijn oud
ste dochter zat naast haar vriend, die
ook mee was. Ze zoeken een etage sa
men, nieuwe stappen, heel spannend.
Op haar schoot zat die van 7, met rode
wangen van de zon. We kusten elkaar
over 500 kilometer.
Ik ben trots op dat hele
gezin, zoals ze daar
zitten. Ze zeuren weinig,
ze doen hun ding
Ze kunnen nu samen zijn, omdat ik
er niet ben. Mijn studerende kinderen
maken deel uit van de wereld, ze ko
men weer in treinen, trams, eentje
was op een grote demonstratie, ze
hebben contact met huisgenoten die
ook elke dag weer meer contacten
hebben. Zo gaat dat en dat is fijn. Ze
horen bij het leven dat weer verder
gaat en dat ik op veilige afstand nog
even afwacht. We hebben onze eigen
regels bedacht. Ik ben weg, de kleint
jes knuffelen de groten, mijn vrouw
houdt nog afstand, samenzijn zoveel
mogelijk in de tuin.
Ik ben trots op dat hele gezin, zoals
ze daar zitten. Ze zeuren weinig, ze
doen hun ding, en ze eten lief pizza
aan de picknicktafel. Mijn ex hoort er
eigenlijk ook nog bij op dit soort
avonden, de moeder van de twee
grote kinderen en de lievelingstante
van de kleintjes. Scheidingen kunnen
ellendig zijn, en die van ons was heus
geen feest, maar nu vormen we al heel
lang een geslaagd samengesteld gezin.
Onze familie-app heet dan ook Mo
dern Family, met een knipoog naar de
tv-serie.
Maar terug naar de van gezelligheid
stuiterende tuintafel. Toen alle kinde
ren aan het woord waren geweest,
kreeg ik mijn vrouw weer aan de lijn.
,,Gaat-ie goed, daar?''
,,Zeker'', zei ik. ,,Ik heb net een hert
gezien.''
,,En die zit nu in de spaghettisaus?''
,,Ja, in zijn geheel.''
,,Jongens, zwaai nog even allemaal
naar papa.''
,,Dag lieverds'', schreeuwde ik over
het brok in mijn keel heen. ,,Tot snel.''
zaterdag 6 juni 2020
GO
'Cobra verdient evenveel
medeleven als leeuw'
Lucien Baard
Rijssen
- Sterrin Smalbrugge,
reptielendeskundige
M Sterrin Smalbrugge
wil mensen laten zien
hoe mooi reptielen zijn.
FOTO MARTIJN BEEKMAN
i
Net als veel Nederlanders blijft jour
nalist Frank Poorthuis thuis. Frank
zit in de risicogroep. Verslag van dag
84.
