Peter van Druenen giet het Zeeuws Genootschap in een
t
m
6
Peter van Druenen heeft net de voorzittershamer van het Zeeuws
Genootschap opgepakt. Een uitdaging, zeker. Want let op: straks
kunnen we appen met de Zeeuwse godin Nehalennia.
i en appartement letterlijk op de kop
van de Coosje Buskenstraat in Vlis-
singen. We kijken naar rechts, de
boulevard en het strand twinkelen
I zomers. Naar het zuiden zien we de
contouren van Zeebrugge, dichterbij van Bres-
kens. En door het linkse raam hebben we zicht
op Terneuzen, Dow heeft de vlam in de pijp.
De woonkamer zit net boven straatniveau. In
de glazen erker heb je onbeperkt uitzicht op de
monding van de Schelde. Passanten hebben
ook uitzicht op jou. Peter en zijn vrouw Karin
hebben geen last van vreemde blikken. Ze wil
den graag terug naar Vlissingen. In 2002 sloe
gen ze hun slag toen het appartement vrij
kwam. Nu, zoveel jaren later, voelen ze zich er
meer thuis dan ooit. Al moet je er de kracht van
een stormwind niet onderschatten. Karin pre
senteerde zich drie jaar geleden deerlijk geha
vend op haar Facebookpagina, een rukwind
had haar op de straat gekwakt meteen nadat ze
de deur was uitgestapt. Ook dat is Vlissingen.
We nemen plaats in de erker. Keurig op an
derhalve meter afstand, zo gaat dat tegenwoor
dig. De aanleiding om bij Peter van Druenen
aan te kloppen is actueel, hij is net voorzitter
geworden van het Koninklijk Zeeuwsch Ge
nootschap der Wetenschappen. Verjonging
van het Genootschap heeft hij als speerpunt in
zijn agenda gezet. Hoe? Wat dacht je van een
date met een beeld van godin Nehalennia? Of
een date met een oventje van tienduizend jaar
oud?
„Jongeren zijn best geïnteresseerd in weten
schap, fossielen, archeologische vondsten, de
mummie in het Zeeuws Museum, het wiel van
Michiel de Ruyter. De vraag is hoe je die onder
werpen bij hen kunt brengen. Een dating-app
met objecten van het Genootschap is een mo
gelijkheid. Je klikt een voorwerp aan en raakt
in gesprek en vervolgens kun je een afspraak
maken met een conservator in het museum.
Tegelijk willen we proberen een echt Zeeuws
Genootschap te zijn, voor de hele provincie.
Nog Zeeuwser dan we al zijn. De grote waarde
van heemkundige kringen wordt vaak onder
schat. Ik maak afspraken, zoals binnenkort met
de Stichting Van Dale in Sluis. Tijdens het jubi
leumjaar ging het Genootschap met exposities
de provincie in. Dat willen we blijven doen."
Peter van Druenen heeft de afgelopen jaren
naam gemaakt als een gedreven Vlissinger. In
vele opzichten. Maar zeker als schrijver van de
monumentale stadsgeschiedenis Vissers, kapers,
PASPOORT
In 1974 getrouwd met Karin Aerts. Zij heb
ben twee zonen: Pieter (1979) en Toon
(1983) en twee kleindochters Hanna
(2015) en Charlotte (2018).
arbeiders.
,,Het idee voor het jubileum van 'Vlissingen
700 jaar' in 2015 is gegroeid. In 2008 werd ik lid
van de Vereniging Vrienden van het mu-
ZEEum, in 2013 voorzitter. Het idee van een ju
bileumviering kreeg vorm. Ik schreef 21 lange
artikelen in het tijdschrift van het muZeeum
en tweehonderd columns in het advertentie
blad De Bode. Daaruit zou een boek ontstaan,
dat wist ik. In totaal heb ik er drie jaar aan ge
werkt. In 2010 of 2011 ben ik naar de gemeente
gestapt: weten jullie wel dat Vlissingen straks
700 jaar bestaat? Ik wilde dat ze mij stadshisto-
ricus zouden noemen. Zo'n bevestiging vanuit
een officiële instantie was voor mij van belang
om geld bij elkaar te krijgen. Uiteindelijk is er
in 2014 een Facebookplatform gecreëerd dat
duizend voorinschrijvingen opleverde. Zo kon
ik de uitgave financieren. Noem het gedreven
heid gecombineerd met commercieel belang.
Mijn doelstelling was dat lezers in het boek
niet meer dan honderd fouten zouden vinden.
Na een oproep zit ik op 64 fouten. Dat is mooi
voor een geschiedenisboek van elfhonderd pa
gina's."
,,Het was een warm bad. Er lagen nieuwe we
gen, er was veel bijgebouwd, de kazerne was
weg, de autoveren van en naar Zeeuws-Vlaan-
deren, de rechtbank ook. Maar de sfeer, de
mentaliteit was er nog. In Vlissingen maakt het
niet uit wie je bent, je wordt altijd geaccep
teerd. Het gemopper over de stad was er ook
nog: het was, is en wordt niks, dat geluid her
kende ik. Maar ik ben blij met Vlissingen zoals
het is. We hebben veel vrienden, overal ter we
reld, en die zijn allemaal verliefd op Vlissingen.
Mijn vrouw Karin komt uit Middelburg, zij
heeft daar nog wel even over een monumen-
tenpand in een nauw, donker straatje gedacht.
Ik niet. We zijn eigenlijk teruggekomen voor
onze ouders. Die begonnen te kwakkelen, we
vonden het belangrijk om voor hen te zorgen.
Drie zijn er inmiddels overleden, voor mijn
moeder zorgen we, samen met mijn broer en
schoonzus, nog steeds."
,,Ik ben geboren in het Bethesda-ziekenhuis,
het oudste deel dat er nog altijd staat. We
woonden in de Adriaen Verdoelstraat en ver
huisden al snel naar het oude gedeelte van de
Bonedijkestraat, naast slager Imanse. Als kleu
ter heb ik daar nog wel eens een winkelruit in
gegooid. Althans, ik liep mee met een groep
jongens en die riepen allemaal 'Peter heeft het
gedaan'. Zeker weet ik het niet. Maar de slager
kon in elk geval reclameren bij mijn ouders.
Mijn vader Piet zat op de grote vaart. Hij was
met zijn ouders in de jaren dertig vanuit Den
Bosch naar Vlissingen gekomen. In oktober
1944 verhuisden ze naar Middelburg, daar
heeft mijn vader mijn moeder ontmoet. Toen
kort daarna de Schelde mijnenvrij was, ging hij
varen. De bevrijding van Nederland in mei
1945 maakte hij mee in New York."
,,Ja, tot 1957. Mijn broer Harrie is vijfjaar en een
maand jonger dan ik. Toen hij werd geboren
kwam mijn vader aan de wal. Hij ging bij de
Provinciale Stoomboot Diensten varen, eerst
Vlissingen-Breskens, daarna Kruiningen-Perk-
polder. Daarom verhuisden we in 1965 naar
Hansweert. Ik was dat jaar naar de christelijke
HBS in Middelburg gegaan. Daar ging het niet
zo goed, ik haalde slechte cijfers. Het was een
strenge school. Die strenge regels maakten iets
in me los, iets negatiefs. Er was een godsdienst
leraar die min-enen en min-tweeën gaf. Die
Ét
ZATERDAG 6 JUNI 2020 GO
'Stap eens uit je
eigen denkraam'
JAN VAN DAMME
Daten, dat klinkt helemaal van deze tijd. En
dat voor een Genootschap dat het 250-jarig
jubileum net achter de rug heeft.
Peter van Druenen
Geboren op 11 mei 1952 te Vlissingen.
Woont in Vlissingen.
Opleiding: Rijks Pedagogische Academie
te Middelburg (1968-1973), Geschiedenis
aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam
(1982-1986).
Professionele achtergrond: leraar, histori
cus, schrijver, uitgever, ICT-er en bestuur
der. Hij richtte in 1986 een uitgeverij van
historische boeken op. Was daarna een
tijdje uitgever-in-loondienst. In 1995 begon
hij een internetbedrijf dat uitgroeide tot
één van de grootste internetbedrijven en -
uitgeverijen van Nederland op het gebied
van gezondheid en Internet Publishing. De
onderneming ging in 2010 op in de Mix-
Com Media Group, waarvan hij tot 2015
bestuursvoorzitter was en van september
2015 tot oktober 2017 algemeen directeur
Zijn publicatie Vissers, kapers, arbeiders,
een historisch-demografische stadsge
schiedenis van Vlissingen, werd in 2015
genomineerd voor de Zeeuwse Boeken
prijs.
U bent zo'n dertig jaar weggeweest uit Vlissin
gen, uit Zeeland. Hoe was het om terug te ko
men?
Geboren en getogen Vlissinger, waar zitten
de wortels?
De grote vaart, dat betekende voor de jonge
Peter dat hij zijn vader vaak maanden niet
zag.
4
