Jan Vantoortelboom
De politie, mijn
beste vriend.
In het nieuws
Experts leren Zeeuwse bedrijven
creatief door de crisis te komen
n
DEZE WEEK IN Z.
,,Bij iedere
onderne-
mingzit
weer een
andere
uitdaging"
2
6 PETERVAN
DRUENEN
MAAKTOUD
MODERN
8 EVA ZIET
WEERHAAR
VRIENDINNEN
OPSCHOOL
13 SJOERD
MOSSOU VINDT
DE NIEUWE
VRIJHEID DRUK
Toen ik
uitgelekt
was, pakte
hij me bij
mijn kraag
en trok me
het busje in
Het is weer zover. De wereldwijde angst voor co
rona is min of meer bezworen en een ander,
duisterder soort geweld komt onmiddellijk bin
nenvallen. Het geweld van individu tegen indi
vidu. Het beeld van George Floyd, de zwarte
man die acht minuten lang de knie van een bleke politie
agent op zijn nek moest verdragen en daarbij meerdere ke
ren om hulp smeekte omdat hij niet kon ademhalen, heeft
indruk op me gemaakt. Het is een beeld dat ik maar moeilijk
kan begrijpen. Sowieso begrijp ik racisme niet: hoe is het
mogelijk dat sommige mensen niet verder kunnen kijken
dan de huidskleur? Is het oerangst? Is het pure hoogmoed?
Zeker is dat het zo diepgeworteld en hardnekkig is dat het
alleen met de volledige uitroeiing van onze soort - Homo
sapiens - zal verdwijnen. En wat dat laatste betreft doen we
erg goed ons best om dat proces te bespoedigen.
Een week later, nadat ik een andere reeks Ierse pubs had
verkend, slenterde ik weer naar huis. Ik was al een eind op
weg toen ik tot mijn verbazing een tiental meter verderop
een stoel door een etalageraam zag vliegen. Ik sloeg het tafe
reel gade: de eigenaar, een Indiër, stond met de handen bo
ven het hoofd, terwijl een viertal Ierse mannen de inboedel
aan het verbouwen was. Ik waande me in een film, want dit
had ik nog nooit meegemaakt. Ik bleef dus een poos ver
bluft kijken, totdat een van die kerels me in de smiezen
kreeg en naar buiten stapte. Slechts één zin bracht ik uit:
'Are you having fun?' Van wat er daarna gebeurde, herinner
ik me niet veel meer, maar wel dat een politieagent me voor
mijn eigen veiligheid aan mijn kraag in een busje sleurde.
Heerlijke herinneringen. En dat is precies wat de politie
moest zijn: mijn beste vriend.
Om Zeeuwse ondernemers te on
dersteunen tijdens en na de coro
nacrisis richtte Dockwize, het
Zeeuwse centrum voor innovatie,
het coachingsprogramma Snel
Ondernemers Support (SOS) op.
Ondernemers worden hierin on
geveer zes weken gekoppeld aan
experts die hen begeleiden met
het businessmodel, maar ook hoe
de onderneming eruit zal zien
wanneer de weken van stilstand
voorbij zijn.
Ruim honderd ondernemingen
zoals Klok'uus sloten zich aan bij
het traject, wat nu ruim een
maand onderweg is. Tijd om de
balans op te maken. Aanstaande
woensdag komen de experts en ie
dereen die bijdraagt aan het pro
gramma, waaronder gedeputeerde
Jo-Annes de Bat, samen in Vlissin-
gen om te praten over SOS.
,,Wat mij opviel was dat alle on
dernemers met veel energie en in
zet het traject zijn ingegaan. Ze
willen echt het verschil maken en
op alle gebieden creatiever wor
den. Dat is voor ons interessant",
zegt Matthijs Lugtenburg, direc
teur van Dockwize. Hij kijkt tevre
den terug op het eerste deel van
het traject. ,,Wat leuk is om te zien
is dat ondernemers ook van elkaar
leren. Daar hoopten we op."
Ongeveer de helft van de onder
nemingen die zich aansloten komt
uit sector vrijetijdseconomie. ,,Bij
iedere onderneming zit weer een
andere uitdaging. Een deel van de
ondernemers had de vraag hoe zij
de stille periode financieel door
konden komen, maar die zorgen
zouden voorbij zijn wanneer zij
weer open mochten of mogen en
de omzet weer zou draaien. Bij bij
voorbeeld een escaperoom is de
uitdaging vele malen groter. Bij
zo'n onderneming moet een groep
mensen als vermaak uit een kleine
ruimte zien te komen. Hierbij
moet fundamenteel iets verande
ren. Het zwaartepunt ligt hierin
echt op de nieuwe ideeën die ertoe
leiden dat het bedrijf in deze tijd
kan blijven draaien. Hoe moeilijk
de situatie ook is, het zorgt wel
voor creativiteit."
KIEK! P10-11
door precies die mensen die
de burgers moeten bescher
men (ook tegen zichzelf),
maakt het voor mij des te
onbegrijpelijker. Zelf heb ik
uitstekende ervaringen met
de politie. Ze stammen uit
mijn studententijd en meer-
bepaald de studieperiode
van zes maanden als Eras-
musstudent in Dublin. De
Ierse Garda was mijn beste
vriend. Ze hebben me twee
keer ter bescherming in een
politiebusje getrokken.
De eerste keer was toen ik
na een reeks Ierse pubs te
hebben verkend, besloot te
voet naar huis te gaan. Ik
woonde in een souterrain
aan Upper Rathmines Road,
zo'n 45 minuten stappen van
het centrum. Mijn blaas
bleek overvol. Ik liet het vrij
elijk stromen tegen een gi
gantische muur, kon het niet
stoppen toen een politie
agent dat in mijn oor beval te
doen, terwijl ik ondertussen
een Babylonische spraakver
warring aan het stichten was
omdat ik in het West
Vlaams tegen hem brab
belde. Toen ik uitgelekt was,
pakte hij me bij mijn kraag
en trok me het busje in waar zijn collega zat te wachten. Er
werd me op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt dat
de muur waartegen ik me zonet op onbetamelijke wijze had
laten leeglopen een kerkmuur bleek te zijn. Ze zeiden dat
een zatte troep katholieke Ieren me wel een hardhandiger
lesje zou hebben geleerd en dat ik hen dankbaar moest
zijn. Omdat er me een forse boete boven het hoofd hing, be
sloot ik toch maar de Babylonische spraakverwarring door
te zetten. Uiteindelijk gaven ze het op en duwden ze me het
busje uit.
ZATERDAG 6 JUNI 2020 GO
In de rij tegen racisme.
12 Saskia Noort Racisme zit in ons allen, ook in mij
12 Zo doen zij dat Elke dag 'Dag van het kasteel'
17 Ik heb geleefd Louise zette een gezonde baby
op de wereld
18 Wetenschap 'De mens is te complex om in data
te vangen'
Dat het nu voor de zoveel
ste keer geweld blijkt te zijn
