Saskia Noort
Machogedrag in
de mediawereld
Zo doen zij dat
Padel is in Spanje na het
voetbal populairste sport
VEEL GEDEELD
Lange tijd
was het een
tijdverdrijf
voor de happy
few, een
ballensport
12
alarmbellen
dienen af
wanneer
een man
zich opwerpt
als feminist
De kunst van het beleggen
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
et is zo heerlijk dat we gewend gaan raken aan
het nieuwe normaal. Zodanig zelfs dat we de
grenzen ervan durven op te zoeken. Niemand
denkt nog aan anderhalve meter, mondkapjes
hangen op half zeven, we durven weer te lachen
en over trivialiteiten als vakantie te mijmeren en vooral:
weer over andere dingen te tobben dan corona. Nu er zelfs
tweehonderd mensen minder zijn gestorven dan normaal
in deze periode, ebt de paniek weg en maakt plaats voor
lichte rebellie. Fuck, we gaan wel naar het strand, zoek het
uit, we doen een dansje, donder op, we zijn wel een keer
uitgewandeld met de date. Wie ook dol is op grenzen ver
kennen, is Arjan Peters, sinds jaar en dag recensent van de
Volkskrant. Was iemand in de literaire wereld verrast door
dit nieuws? Ik niet. Er gingen al jaren geruchten. Vele colle
ga's hadden weleens een dm-etje van hem ontvangen, ik
kende niemand die ooit daadwerkelijk ging lunchen met
hem, maar ik geloofde het
meteen. Talkshows belden,
hijgerig blij dat er eindelijk
weer eens iets anders
gaande was dan BN'ers met
een coronamening en ba
lend dat niemand wilde pra
ten. Ik ook niet, vanwege de
sensatiebelustheid en om
dat ik er gewoon weinig van
weet.
Ben ik door Peters ge-
dmt? Jazeker. Hij schreef
me dat hij zichzelf een beter
feminist achtte dan menig
vrouw, omdat hij vooral
vrouwelijke auteurs besprak
en vroeg me hoe ik daarover
dacht. Ervaring heeft me ge
leerd dat alle alarmbellen
dienen af te gaan wanneer
een man zich opwerpt als
feminist en zeker als hij
zichzelf nog een nog betere
vindt dan de echte feminis
tes. Iets later zei hij dat hij
zeker mijn boek zou recen
seren, mocht ik ooit een ro
man schrijven. Dat is nooit
gebeurd, ondanks het ver
schijnen van mijn eerste ro
man twee jaar geleden, en
nu ben ik daar blij om, want
zeker weten dat er hordes
meningmakers uitpluizen
welke boeken van vrouwe
lijke auteurs meer dan drie
sterren van Peters kregen. Is wat Peters deed heel erg? Ja.
Recensies beloven, afspraakjes ontfutselen uit hoofde van je
functie, het is machtsmisbruik. Flirterig dm-en is hart
stikke lief, tenzij je de ingang recensent versus schrijfster
gebruikt. Is Peters daarmee een #metoo-dader? Daar kan ik
niet over oordelen. Wat we weten is dat hij langs en soms
een beetje over grenzen ging en zijn positie als lokaas ge
bruikte. Dat is allemaal niet zo schokkend. Wat wel schok
kend is, is hoe lang dit al gaande is, hoe er wederom over
wordt gezwegen en hoe een organisatie hiermee omgaat,
namelijk door mee te zwijgen. Zou het hier gaan om bij
voorbeeld Wierd Duk of Andries Knevel, dan hing hij aan
de hoogste boom. Schokkend is ook wat er in alle app-groe-
pen vol schrijfsters en journalistes gebeurt naar aanleiding
hiervan. De anekdotes die over elkaar heen buitelen, het
machogedrag en machtsmisbruik dat nog steeds schering
en inslag is in de wereld van de media, de kunsten, de litera
tuur, de politiek en de angst hierover te praten. Er zal in de
toekomst nog vaak 'o ja, nou, dat wisten wij al jaren' gezegd
worden.
Zodra ergens in Nederland
een nieuwe padelbaan
opent, een racketsport die
stijgt in populariteit, melden
zich veel Spanjaarden. In
hun land is het inmiddels de
tweede sport met de
meeste beoefenaars.
EDWIN WINKELS
BARCELONA
Spanje is het land met ver
reweg de meeste banen
(11.500) en beoefenaars (2
miljoen), maar het allereer
ste zaadje van het padel
werd gelegd in de tuin van
het enorme huis van Mexi
caan Enrique Corcuera op
de heuvel Las Brisas in Aca-
pulco. Hij speelde er tennis
met zijn vrienden op een
oude frontónbaan waarop
het jai alai wordt beoefend,
een spel waar de bal door
spelers tegen een hoge
muur wordt gekaatst. Om
dat de tennisballen steeds
aan het andere uiteinde van
de tennisbaan over het hek
in de struiken van de buur
man verdwenen, besloot
Corcuera ook aan die kant
een muur te bouwen. En tij
dens het tennissen gingen
hij en zijn vrienden die mu
ren steeds meer 'gebruiken',
ze sloegen de terugkaat
sende bal direct weer naar
de andere kant van het net.
Ze verzonnen nieuwe regels
en noemden het spel
'paddle'.
Dat was in 1962. Een van
die vrienden was de
1u: i 1 iètïI i:V - I r. n i
Spaanse prins Alfonso van
Hohenlohe, van een be
roemd adellijk geslacht, die
Marbella als luxe badplaats
op de kaart zette. Hijzelf
bouwde er een hotel, Mar-
bella Club, legde er een pa-
delbaan aan (toen nog:
paddlebaan) nodigde er
rijke en beroemde vrienden
uit en iedereen begon die
'kleine' versie van het ten
nis leuk te vinden. Lange
tijd was het een tijdverdrijf
voor de happy few, een 'bal
lensport' waar het grote pu-
bliek pas lucht van kreeg
toen begin deze eeuw de
toenmalige premier José
Maria Aznar in een korte
broek op een padelbaan
werd gefotografeerd.
Sindsdien is de sport
'geëxplodeerd' in Spanje. De
naam werd verspaanst tot
pddel (met het accent op de
a) en van de chique buiten
wijken breidden de banen
zich als paddenstoelen in de
herfst uit over het hele land.
Inmiddels is het met die 2
miljoen beoefenaars de po
pulairste sport na het voet
bal, al is het aantal leden
van de padelbond met
75.000 een stuk minder. Het
zijn er echter inmiddels wel
bijna net zo veel als geregis
treerde tennissers, want
voor veel sportcomplexen
blijkt een padelbaan (die de
helft van de ruimte inneemt
én altijd vier spelers tegelijk
heeft) een stuk rendabeler
dan een tennisbaan.
■y
J
eTM'C
De Indonesische Putu Wardhani uit Surabaya gebruikte de lockdown om
boterhammen met hagelslag te veranderen in kunstwerken. De sneetjes brood zijn
versierd met portretten van artsen die stierven aan corona tijdens de pandemie.
ZATERDAG 30 MEI 2020 GO
FOTO SHUTTERSTOCK
FOTO INSTAGRAM
