■L
m'
1 -
- -
Vallen doet bij HC Zeeland nu iets meer pijn
ZEELAND 15
Door blessures geplaagde topscorer gaat in het zesde elftal verder
,- W
Hij had graag de barrière van 200
competitietreffers willen slechten,
maar zijn lichaam dacht daar an
ders over. En dus komt doelpun-
tenmachine Rutger van Rossum
na jaren op volle toeren te hebben
gedraaid tot stilstand. De 32-jarige
spits heeft daar eerlijk gezegd wel
vrede mee. ,,Het vuurtje is ge
doofd, ik kan het niet meer op
brengen om er vol voor te gaan.''
Als iemand weet hoe het is om
het langere tijd te moeten stellen
zonder de bal aan zijn voet, is het
Van Rossum wel. De aanvalsleider
van Luctor Heinkenszand kan zich
eigenlijk nauwelijks een seizoen
herinneren waarin hij niet kwak
kelde met een blessure. Zijn li
chaam kent na ruim 25 jaar voet
ballerij dan ook de nodige zwakke
plekken. ,,Ik heb een kruisband
operatie gehad, mijn linkerenkel is
enorm zwak en ik had vaak last
van spierblessures.''
Als hij de afgelopen seizoenen
zo eens op een rijtje zet, moet hij
tot de conclusie komen dat hij ei
genlijk al vier jaar op rij aan het
sukkelen is met blessures. De lijst
met kwetsuren werd dan ook
steeds langer. ,,Ik heb het vaak ge
zegd: nog één blessure en dan stop
ik ermee. Toch probeer je het elke
keer weer opnieuw, maar vaak had
ik drie dagen na een wedstrijd nog
steeds last. Dan is het een keer ge
noeg.''
Op 18-jarige leeftijd scheurde
Van Rossum onder zijn toenma
lige trainer Marcel Lourens de
voorste kruisband van zijn knie af.
Van die zware blessure herstelde
hij naar eigen zeggen eigenlijk
heel goed, maar toen hij ruim tien
jaar later bij Kloetinge onder die
zelfde trainer knie op knie botste
met een tegenstander, was het
einde al in zicht. ,,Ik bleef daar last
van houden. Uit de mri-scan bleek
dat er geen kraakbeen meer zat.
Toen adviseerden ze al om te stop
pen.''
Toch keerde de topscorer na een
teleurstellend jaar bij de Beve-
landse formatie vol goede moed
■X
terug naar 'zijn Luctor'. In de voor
bereiding van dit seizoen sloeg het
noodlot opnieuw toe, nota bene
tegen Kloetinge. ,,Ik ging weer
door die enkel. Liep zes weken in
het gips, begon weer voorzichtig
met trainen, maar bleef pijn hou
den.'' Van Rossum werd weer on
der de inmiddels voor hem be
kende mri-scan geschoven. Een
flinke botkneuzing en de uitbraak
van het coronavirus later, wachtte
hij dit seizoen nog altijd op een
rentree. ,,Ik had het graag op het
veld afgesloten.''
Komend seizoen zal hij samen
met vrienden te bewonderen zijn
in het zesde elftal van de club. Dat
betekent niet trainen en veel tijd
voor andere dingen. ,,Ik heb een
kleine van acht maanden en ik
merk nu dat het ook heel lekker is
om veel thuis te zijn. In combina
tie met mijn werk als vrachtwa
genchauffeur was het altijd erg
druk, nu wordt het een stuk rusti
ger.''
Mentaliteit
Hoe hij er nu fysiek voorstaat? Van
Rossum moet het antwoord schul
dig blijven. ,,Sinds corona heb ik
eigenlijk niks meer gedaan, dus ik
heb geen idee, haha.'' Het tekent
wel een beetje het karakter van
Van Rossum, geeft hij direct toe.
,,Van nature heb ik niet de menta
liteit om voor mezelf te trainen en
te zorgen dat ik beter word. Als ik
beter voor mijn lichaam had ge
zorgd, had ik misschien ook min
der blessures gehad. Uitgaan en
een biertje doen, stonden voor mij
altijd bovenaan. Misschien had ik
er wat meer voor moeten leven.''
Op zijn vijfde begon Van Ros-
sum met voetballen bij SVD in
Driewegen, voordat hij in de C'tjes
de overstap maakte naar Luctor.
Zijn neusje voor de goal viel toen
ook buiten de provincie op, want
op zestienjarige leeftijd werd hij
gescout voor RBC Roosendaal.
,,Dat waren twee fantastische ja
ren. Je speelt tegen de top van Ne
derland, komt op De Toekomst,
dat soort dingen vergeet je nooit
meer.'' Vóór die overstap debu
teerde hij al in het eerste elftal van
de club uit Heinkenszand. Hij
weet het nog goed. ,,We wonnen
met 8-0, ik scoorde drie keer en gaf
vier assists op Erik de Groene. Dat
was een aardig begin.''
De promotie in 2013 naar de
derde klasse zal hij ook niet snel
meer vergeten. ,,We wonnen na
strafschoppen in een beslissings
wedstrijd van FC Bergen. Het ging
elk jaar steeds beter, promotie be
gon echt te leven en om dat dan
samen met je vrienden mee te ma
ken is heel mooi.''
Uiteindelijk stopt de teller bij 191
officiële doelpunten, maar hij
houdt iets nog veel waardevoller
over aan zijn jaren in het groen.
,,Luctor is een soort tweede fami-
Uitgaan en een biertje
doen, stonden voor
mij altijd bovenaan
lie, daar groei je mee op. Die saam
horigheid is een deel van je leven,
een soort levensstijl.'' Als hij terug
zou kunnen gaan in de tijd, zou hij
sommige dingen anders hebben
gedaan. ,,Ik heb spijt dat ik die stap
omhoog naar Kloetinge niet eer
der heb gemaakt. Dat was ook een
warme club en de sfeer en het ni
veau waren geweldig.''
Een paar dingen gaat hij wel
ontzettend missen. ,,De ontlading
bij spannende momenten of het
maken van een doelpunt. Ik kan
slecht tegen mijn verlies, dat zal
straks in een lager team toch an
ders zijn.''
Hij kan niet wachten om het net
weer te laten bollen, in het zesde.
,,Scoren gaat nooit vervelen. Ik ben
bijna vergeten hoe dat voelt, het is
zo lang geleden.''
Dit seizoen zouden de handbalsters van HC
Zeeland voor het eerst meedoen aan de be-
achcompetitie. De naam zegt het al: een
handbalcompetitie op het strand. Dat feest
ging echter niet door. Het coronavirus gooide
roet in het eten en de competitie werd afge
last. De Zeeuwse vrouwen - en de andere
teams van de combiclub - spelen inmiddels
toch buiten. Niet in het zand, maar op asfalt
en kunstgras.
Oefenduels
Rick Evertse had zich zijn eerste maanden als
trainer van de handbalsters van HC Zeeland
waarschijnlijk anders voorgesteld. De opvol
ger van Wally Houtepen, die al bij de ploeg
betrokken was, traint wel weer met zijn vrou
wen, maar heeft nog geen idee waarvoor.
,,Normaal gaat de competitie in oktober van
start, maar we weten nog niet of dat nu ook zo
gaat zijn. Oefenduels kunnen we ook niet
plannen.''
De huidige trainingen dienen sowieso niet
echt als voorbereiding op het nieuwe seizoen.
Dat kan ook niet. ,,Want we mogen de zaal
niet in.'' Daarom trainen de teams van HC
Zeeland buiten. ,,Op het asfalt in Middelburg
of op het kunstgras in Zierikzee. En dat is heel
anders dan in de zaal. Neem het vallen, dat
doet op het asfalt natuurlijk veel meer pijn.''
De komende weken, in de buitenlucht, zijn
natuurlijk ook niet zonder doel. ,,We kunnen
bijvoorbeeld op conditioneel vlak stappen
zetten. Ik zag wel wat speelster hijgen en met
rode koppen lopen'', vertelt Evertse, die dins
dag voor het eerst met zijn ploeg naar buiten
ging. ,,De meiden hebben natuurlijk ook acht
of negen weken bijna helemaal stil gezeten.''
Sowieso tot half juni zullen de vrouwen van
HC Zeeland het moeten doen met de trainin
gen op asfalt of kunstgras. ,,Daarna is het voor
ons tijd voor de zomerstop'', legt Evertse uit.
Hij wil zijn speelsters in die periode wel een
beetje aan de gang houden. ,,Ze krijgen een
schema mee, zodat ze in de zomerstop ook
wat kunnen trainen.''
Helemaal compleet
In augustus hoopt de coach dan weer met een
fitte groep van start te kunnen gaan. ,,Daar ga
ik wel vanuit, ze zijn allemaal fanatiek. Dins
dag waren we bijvoorbeeld helemaal com
pleet'', aldus Evertse. ,,Maar het was wel even
wennen hoor. Niet alleen aan het buiten trai
nen, maar ook aan de situatie.''
Vrijuit spelen is er op dit moment namelijk
niet bij. Ook bij HC Zeeland moet er afstand
gehouden worden. ,,En als iemand per onge
luk aan zijn gezicht zit en daarna aan een bal,
moet die meteen worden ontsmet.'' Partijtjes
zitten er voorlopig ook niet in. ,,En dat is na
tuurlijk het leukste van de training.''
zaterdag 30 mei 2020
GO
Vuurt j e Van Rossum is gedoofd
Daniel Wissel
Heinkenszand
r4
Rutger van Rossum (rechts) viert een treffer tegen Patrijzen, met Barry Olierhoek (11). ,,De ontlading
bij spannende momenten of het maken van een doelpunt, dat ga ik missen.'' foto johan van der heijden
y-rf
Lvii-'X V:- -" ,'K..
-Rutger van Rossum
Het slot is weer van de poort bij veel
Zeeuwse sportclubs. Na ruim twee
maanden zonder georganiseerd sporten
kan er in verschillende disciplines einde
lijk weer getraind worden. Maar wat komt
daar allemaal bij kijken en welke maatre
gelen worden er getroffen? Vandaag in
deel 12, tevens het slot: Rick Evertse,
trainer van de handbalsters van HC Zee
land.
Daniel Vervelde
Zierikzee
