Jan Vantoortelboom
Meme van Loppem
In het nieuws
'Applaus voor de zorg is goed,
een hoger salaris is nog beter'
DEZE WEEK IN Z
'Mensen in
de zorg
zullen nooit
hun
patiënten
en cliënten
in de steek
laten om te
staken'
2
Haar geest
bleef
vlijmscherp
en ze was niet
gezegend
met een
slecht
geheugen.
3 VIROLOOG 6 HET LUKT 8 ERGERNIS
ROTTIER (73) LUC MAAR OVER ASO'S
VOLOP AAN NIET OM TE IN DE NATUUR
HET WERK STOPPEN GROEIT
Veme, mijn grootmoeder aan moederszijde,
woonde op een boerderij in Loppem, een
dorpje nabij Brugge. Als kind bezocht ik
haar samen met mijn broer en ouders om
de twee weken op zondagmiddag. Dan
moesten we koffie drinken waar ik van kokhalsde en speel
den we iets verderop in het bos in een grot waarin Maria
beelden stonden en kaarsen en rode theelichtjes brandden.
Voor de grot meanderde een diep uitgesneden beekje onder
een wandelbrug door. Vaak onderdrukte ik de neiging om
erin te springen.
verwekt, waarin ze beviel van haar zeven eigen kinderen -
dus ook van mijn moeder - en waarin ze uiteindelijk stierf.
Dat bed is het enige wat ik na haar dood heb meegenomen.
Ik wilde het boven in mijn schrijfkamer opslaan, er een mu
seumstuk van maken en er misschien zelf eens in slapen.
Wie weet kreeg ik tijdens de nacht woorden van mijn moe
der ingefluisterd. Maar het hout was poederdroog en worm
stekig en verpulverde toen ik het uit elkaar haalde, dus heb
ik het maar weggedaan.
toen ik een eigenzinnige tiener was had ik de overtuiging
dat je niet zomaar respect
voor bejaarden moest heb
ben juist omdat ze een hoge
leeftijd hadden bereikt. Wat
als je buurman van tachtig
een klootzak was die in zijn
gezonde jaren een kwade af
dronk had en zijn vrouw en
kinderen sloeg? Of erger: wat
als die vrouw van negentig
kampbewaarster was ge
weest tijdens de oorlog? Zo
dacht ik toen. Maar voor
meme had ik respect. Ze was
21 toen de oorlog uitbrak en
dagelijks eieren moest bren
gen naar de Duitse soldaten
die bij hen ingekwartierd
waren. Ze verloor haar man.
Hij was 57 toen hij zich in de
stal waarin wij nooit moch
ten spelen aan een spant ver
hing. (De ladder stond er
nog en stiekem kropen we er
toch op en verschuilden ons
vol ontzag op de stoffige zol
der.) Hij stierf in 1975, het
jaar waarin ik werd geboren
en er een foto is gemaakt
toen ik na het doopsel in zijn
armen lag. Ze verloor haar
dochter - mijn moeder - en
twee zonen. Maar krakke
mikkig als haar lichaam was,
ze ging door. Haar geest
bleef vlijmscherp en ze was
niet gezegend met een slecht
geheugen. Ze absorbeerde
soaps en volgde de geboortes van de kleinkinderen en ach
terkleinkinderen op de voet. Alle data kende ze van buiten.
Op hoge leeftijd had ze een bochel en mijn kinderen waren
bang voor haar, want als ze
achter haar stonden, dan za
gen ze haar hoofd niet. Nooit
kreeg ik hen op schoot bij
meme. Ze werd uiteindelijk
92. Voor haar begrafenis had ik
een tekst geschreven en ik las
die voor. Ik noemde haar
daarin Jenny, niet meme.
Want als je respect hebt voor
iemand, dan roem je de naam
die ze hun hele leven hebben
gedragen. Nu durf ik te stellen
dat de meeste bejaarden deu
gen en dat respect voor oude
ren, alleen al omdat ze de litte
kens van de verstreken jaren
met zich meedragen, meestal A Meme van Loppem.
op zijn plaats is. illustratie pieter nolf
trotsverbindtons.nl
Op de geboortedag van Florence
Nightingale, grondlegger van de
moderne verpleegkundige, wordt
wereldwijd de Dag van de Verple
ging gevierd. Dit jaar heeft die vie
ring extra belang gekregen. Dins
dag 12 mei hangt Nederland - als
het aan de beroepsorganisatie
NU'91 ligt - massaal de vlag uit
voor de zorgprofessionals. Want
die staan tijdens de coronacrisis in
de vuurlinie.
Via de site trotsverbindtons.nl kan
iedereen een poster of kleurplaat
downloaden om voor het raam te
hangen. Steunbetuigingen, zoals
ook het applaus dat geregeld
klinkt, helpen echt om het vol te
houden, zegt woordvoerder Mi
chel van Erp (foto) van NU' 91.
Maar dat is niet genoeg. Het
helpt om te zien dat ieder
een meeleeft. Alleen
mag de waardering
ook wel eens ver
taald worden in
klinkende
munt, want
van applaus
kun je geen
brood kopen,
aldus Van
Erp. De be-
roepsorgani-
satie voor de
verpleging en
verzorging zal
daarom op 12
mei een pakket
van eisen be
kendmaken.
„In deze crisis is wel
duidelijk geworden hoe
belangrijk deze beroeps
groep is. Het is ook duidelijk dat
ze heel veel moeten doen en dat de
beloning daarvoor veel te laag is.
12 MEI
Iedere keer weer zijn de salarissen
een punt van discussie. Het pro
bleem is dat de medewerkers in de
zorg niet zomaar kunnen staken.
Ze zullen nooit hun patiënten en
cliënten aan hun lot overlaten. Ik
heb dagelijks huilende zorgmede-
werkers aan de telefoon, maar
ze zullen altijd doorgaan.
Overheid en werkgevers
weten dat heel goed.
Daar wordt mis-
I bruik van ge
maakt. Van
oudsher is dit
een beroep
waarin veel
vrouwen
werken. Dat
zal er onge
twijfeld mee
te maken
hebben dat in
deze branche
f het salarisni
veau anders is
dan bij grote com
merciële bedrijven.
Het is te hopen dat
straks, als het geklap
verstomd is, de waardering
eindelijk eens in betere arbeids
voorwaarden en een hoger salaris
vertaald wordt."
ZATERDAG 9 MEI 2020 GO
Haar leven lang sliep meme in het bed waarin ze werd
Ik had respect voor meme. Dat was niet evident, want
Enschede, twintig jaar 12 Saskia Noort: Het is niet jouw schuld
na de klap 13 gin Gates wist het al jaren: die pandemie komt een keer
KIEK! P10
16 Houdt de globalisering hier op?
17 Margot wilde geen patiënt zijn
18 Littekens van vliegramp Tripoli doen nog steeds pijn
