DOORDEWEEKS
is hij crisiscoördinator
IN HET WEEKEND
is hij amateur-fotograaf
9
tograferen. De Terneuzenaar begon
mensen steeds leuker te vinden. En
dan het liefst niet geposeerd, maar 'in
het moment', tijdens evenementen,
zoals carnaval en de viering van 75
jaar vrijheid, bij sportwedstrijden of
muziekfestivals. Als hij geen piket
dienst heeft, is hij elk weekend op
pad. ,,Ik registreer alleen en ensceneer
niets. Als het even kan, fotografeer ik
buiten, want ik houd van natuurlijk
licht. Ik flits nooit."
Geen cursus gevolgd
Voor zijn project Faces of music zet
hij lokale artiesten op de foto ,,Ik
maak dan twee foto's: één van de
mens achter de artiest en één van de
muzikant met zijn of haar instru
ment."
Bosch heeft nooit een fotocursus of
opleiding gevolgd. ,,Ik heb het me al
lemaal zelf aangeleerd. Hoe? Door
heel veel foto's te bekijken van ande
ren. Op fotosites kun je vaak zien met
welk diafragma een foto is gemaakt.
Daar leer je van. En ik ga nooit on
voorbereid op pad. Als ik bijvoorbeeld
naar de Strao ga, dan zoek ik van tevo
ren op: hoe fotografeer je een snel
paard?"
De fotografie is voor Bosch pure
ontspanning, naast zijn werk. Stie
kem droomt hij er wel eens van om
van zijn hobby zijn beroep te maken.
Hij komt uit een echte ondernemers
familie, dus het kriebelt soms wel,
vertelt hij. ,,Maar wat ik écht zou wil
len doen, komt voort uit mijn wens
als kind om archeoloog te worden.
Geschiedenis en vooral de oudheid
interesseren me enorm. Ik zou heel
graag opgravingsfotograaf willen
worden. Alles documenteren wat er
wordt gevonden, maar ook het hele
proces eromheen. Ik heb al eens een
hele dag als vrijwilliger meegeholpen
en daarna alles gefotografeerd. Daar
mijn werk van maken, dat lijkt me ge
weldig."
gelen. Hij gaat calamiteiten 'aan de
voorkant' te lijf. Een grote brand
waarbij asbest vrijkomt, een milieu
ramp of een infectieziekte: John zorgt
ervoor dat de collega's goed voorbe
reid zijn, dat ze goed getraind en op
geleid zijn en dat alle processen goed
beschreven zijn. En als tijdens of na
afloop psychosociale hulp nodig is,
dan weten de GGD-hulpverleners
wat hen te doen staat, dankzij de
nauwkeurige procesbeschrijvingen
van Bosch.
Tegelijkertijd kijkt hij in zijn werk
ook al vast vooruit naar de tijd nS
deze crisis. ,,Medewerkers zijn weg
gehaald van hun dagelijkse werk
zaamheden, teams zijn ontmanteld.
Welke activiteiten liggen nu stil,
welke moeten doorgaan? En hoe pak
je straks de draad weer op?"
Bosch werkt zoals de meeste men
sen momenteel thuis. Vanachter de
laptop in zijn woonkamer kan hij veel
dingen regelen. ,,Ik was al gewend om
thuis te werken, meestal twee dagen
per week. Dat scheelt me weer twee
ritjes naar Goes."
In zijn vorige baan moest hij heel
de provincie door. ,,Ik deed bijvoor
beeld inspecties in kinderdagverblij
ven of controles op de hygiëne in
schepen. Ik kwam op plekken waar ik
nog nooit was geweest en ontdekte -
als Brabander - hoe mooi Zeeland ei
genlijk is. Mijn camera had ik altijd
achterin de auto liggen om onderweg
even te stoppen en te fotograferen."
Aanvankelijk fotografeerde Bosch
vooral de zee, fraaie dorpsgezichten
en de bedrijvigheid in de Zeeuwse
havens. Of historische steden tijdens
vakanties. ,,Ik hield er niet van als er
mensen op de foto stonden. Ik
wachtte net zo lang tot ze uit beeld
waren", lacht hij. Hoe anders is dat
nu. ,,Nu wil ik het liefst mensen op de
foto. En maak ik zelfs shoots!"
Die omslag kwam toen hij vrijwil
liger werd bij Porgy en Bess in Ter-
neuzen en de communicatie ging ver
zorgen voor de jazzclub. Het was zijn
idee om de muzikanten en schrijvers
op het podium consequent te gaan fo-
Normaal gesproken zou John
Bosch uit Terneuzen bij de
Strao op Schouwen, een
wielerevenement ergens in
de buurt of een optreden bij cultuur
podium Porgy en Bess zijn geweest.
Of staan te trappelen om in mei het
foodfestival Van die dingen die ge
beuren in zijn woonplaats te bezoe
ken. Nu heeft hij een enkele fotoshoot
en zijn de weekenden maar stilletjes
voor de amateur-fotograaf.
Op zijn werk daarentegen is het ra
zend druk. De coronacrisis houdt ook
de coördinator crisisbeheersing bij
GGD Zeeland - tevens hoofd infor
matie van de geneeskundige zorg bij
de Veiligheidsregio Zeeland - in zijn
greep. Hoewel, anderen binnen de
GGD-organisatie doen nu het 'zware'
werk, haast hij zich te zeggen.
De oud-verpleegkundige (52) staat
al jaren niet meer aan het bed, dat zou
hij niet eens meer kunnen: hij mist de
actuele kennis van de verpleegkun
dige handelingen. Maar op zijn ma
nier draagt hij nu ook zijn steentje bij
om de huidige coronacrisis te beteu-
Ik hield er niet
van als er
mensen op de
foto stonden.
Ik wachtte net
zo lang tot ze
uit beeld
waren
zaterdag 9 mei 2020
GO
Pascalle Cappetti
Doordeweeks werk je voor de
baas. Zet je 's avonds de wekker
en prop je 's ochtends vier boter
hammen in je blauwe broodtrom
mel. Elastiekje eromheen. Maan
dag, dinsdag, woensdag, donder
dag, vrijdag... en dan is het week
end: tijd voor je hobby. Nou ja, dat
is deze weken wel anders. Ook
voor John Bosch uit Terneuzen. Hij
is coördinator crisisbeheersing bij
GGD Zeeland en trok er in het
weekend altijd op uit om te gaan
fotograferen bij evenementen.
FOTO'S CAMILE SCHELSTRAETE
- John Bosch
