'We hebben
van half 10 tot
half 5 gepraat'
'Wat
beschouwt u
als de
gelukkigste
momenten
van uw leven?'
Vraag naar geluk
en verlies
Tot slot
Wat zijn de favoriete verhalen en
anekdotes in onze familie? Hebben wij
tradities?
Waarover mocht nooit gesproken
worden in de familie? Zijn er geheimen?
Heeft dat geheim invloed op u gehad?
Zijn er (verdrietige) gebeurtenissen uit
uw verleden die u niet kunt loslaten? Hoe
ging u daarmee om?
Wie (of wat) bent u verloren onderweg?
Wat ziet u als de belangrijkste, meest
ingrijpende verliezen in uw leven?
Heeft u weleens om hulp moeten
vragen?
Welke momenten beschouwt u als de
gelukkigste? En tijdens welke gebeurtenis
sen was u gelukkig?
Wat geeft u hoop voor de toekomst?
Wat geeft u zorg?
Hebt u het contact met de kleinkinde
ren dat u graag wilt? Zo niet, waar komt
dat door?
Welke levenslessen wilt u uw kleinkin
deren vertellen?
Wie bent u dankbaar?
Op welke eigenschap van uzelf bent u
trots? En waarom?
Voor wie of wat bent u bang?
Wat zou u anders hebben gedaan als u
de tijd kon terugdraaien?
Hoe wilt u worden herinnerd?
Wie zou u graag (nog) eens ontmoeten?
24
,,Ik heb mijn ouders
nooit uitvoerig be
vraagd over hun
leven. Zij zijn er de
mensen niet naar er
uit zichzelf over te
vertellen. Mijn moe
der is een rustige
vrouw; mijn vader
praat meer. Hij is
altijd boer geweest
Lucia Doorn (51)
uit Bedum inter
viewt haar moeder
(86) - en daarna
haar vader (86).
en is nog steeds
druk met zijn scha
pen en kippen. Over
vroeger, over ge
voelens, werd niet
gesproken.
Ze vonden mijn idee
direct goed, dus ik
heb al met mijn
moeder aan de
keukentafel geze
ten. Pa wilde aan
schuiven, maar ik
heb gezegd dat ik
hem er niet bij kon
gebruiken. Hij ver
trok naar de schuur
om een kippenhok
te maken.
Mijn moeder had
antwoord op elke
vraag. Of ze als kind
weleens op vakantie
ging? Nooit! Ze ging
op de fiets naar opa
en oma in Friesland,
uit logeren. Vissen
met opa. Totdat ze
zo'n grote vis ving
dat ze het uitgilde.
Zo heb ik meer
verhalen gehoord
die ik niet kende.
Over haar vader die
na de oorlog thuis
kwam met tbc. Hij
had putten moeten
graven. Ik weet nu
dat mijn moeder
met plezier terug
denkt aan haar
jeugdvriendinnen.
En dat ze na de
huishoudschool bij
mensen in de huis
houding werkte.
Alles wat ze zei, heb
ik opgeschreven.
Dat mijn ouders
elkaar zeventig jaar
geleden hebben
leren kennen op de
ijsbaan - dat wist ik
bijvoorbeeld al niet.
Mijn moeder was
zestien, ze kon niet
schaatsen. Mijn
vader wel, hij heeft
het haar geleerd. Ik
heb niet durven vra
gen of ze al eerder
een vriendje had
gehad. Misschien
volgende keer, want
we gaan nog een
aantal gesprekken
voeren. We zijn bijna
een dag in gesprek
gebleven, van half
10 tot half 5. Mijn
moeder zat flink op
haar praatstoel. Ik
zag aan haar dat ze
het leuk vond.''
