Saskia Noort
De ouderen en
het innerlijke vuur
Zo doen zij dat
Jubileumeditie Big Brother in
Brazilië vestigt stemrecord
VEEL GEDEELD
Een 35-jarige
arts, die was
opgegroeid in
de sloppenwijk,
pakte de
hoofdprijs
Overal 1,5 meter, behalve in de bajes
Drang of
plezier in
ons werk,
dat houdt
ons sterk
van geest
12
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
Ons vak kan een worsteling zijn, maar je kunt er wel heel
goed oud mee worden. De drang of passie, hoe je het ook maar
wilt noemen, het plezier in ons werk houdt ons jong en sterk
van geest. Een groot ego helpt ook. Ertoe willen doen, erbij
willen zijn, niet je overgeven aan de tijd, maar je juist verzet
ten. Iedere keer weer je eigen innerlijke vuur oppoken en erop
uit, mooiste jurk aan, lippenstift op. Kwetsbare oudere, ik denk
en hoop dat Yvonne nu in haar huis, waar het een komen en
gaan was van kinderen en kleinkinderen, dagelijks haar mid
delvinger opsteekt naar het virus, maar vooral naar de sfeer die
aan het ontstaan is nu er stemmen opgaan iedereen boven de
50 of 60 te isoleren opdat de jongeren aan het werk kunnen.
Nog even en de oudere is de nieuwe te discrimineren groep.
Nog even en we willen helemaal niet meer oud worden.
Big Brother, het
prikkelende tv-idee van
John de Mol, mag in
Nederland dan al lang
een stille dood zijn
gestorven, in Brazilië is
het nog altijd een
enorme kijkcijferhit.
JOOST DE JONG
RIO DE JANEIRO
Brazilianen krijgen maar
geen genoeg van Big Brother
Brasil (BBB), de langst lo
pende realitysoap van het
land. Zo'n 165 miljoen van
de 210 miljoen Brazilianen
volgden op een of andere
manier de twintigste reeks
die afgelopen week ein
digde, ook wel door de
semi-quarantaine vanwege
het coronavirus. Toen pre
sentator Tiago Leifert geë
motioneerd de winnares
bekendmaakte, klonk in het
hele land gejuich.
Thelma Assis, een 35-ja-
rige arts, opgegroeid in een
sloppenwijk van Sao Paulo,
pakte de hoofdprijs van 1,5
miljoen Braziliaanse reais
(zo'n 250.000 euro). Maar
het is niet alleen het geld
dat gloort. Na drie maanden
meegluren in het Big Bro-
ther-huis in Rio de Janeiro
ligt het land aan je voeten.
TV Globo, de grootste zen
der van Brazilië, pompt het
programma op. Via een be
taalde abonneezender, da
gelijks een uur op prime
time via het open hoofdka-
naal, speciale uitzendingen
en reportages in de veelbe
keken ochtendprogramma's
en op andere kanalen van
het Globo-concern. Daar
naast speelt een belangrijk
deel van het programma
zich af op internet, waar de
deelnemers hun eigen
'communities' hebben van
miljoenen fans en haters.
Dat was zeker het geval
voor de twintigste jubileu
meditie, waarvoor ook
semi-beroemdheden waren
uitgenodigd. Acteurs, zan-
gers, sporters en influencers
op sociale media brachten
hun eigen schare fans mee.
De bekende namen konden
de 'gewone' Thelma niet
van de winst afhouden.
Haar eenvoud en standvas
tigheid wonnen het van ge
likte roem. Ook was ze van
de negen regulier inge
schreven kandidaten de
enige zwarte vrouw. In het
land waar meer dan de helft
van de bevolking gekleurd
is, zorgde dat meteen voor
spanning: racisme is nooit
ver weg in Brazilië. In de be
ginfase werd ze zichtbaar
afgestoten door andere
deelnemers. Het vormde
met de klassieke thema's
seks, vriendschap en intri
ges een van de fascinerende
verhaallijnen in BBB20, dat
ook nog een officieel we
reldrecord vestigde: tijdens
een van de stemrondes wer
den meer dan 1,5 miljard
stemmen uitgebracht.
Bendeleden zitten als haringen in een ton in de Izalco-gevangenis in El Salvador.
Mondkapjes om zich te beschermen tegen het coronavirus hebben de gedetineerden
wel, maar 1,5 meter afstand tot elkaar bewaren, zit er niet in. De mannen ondergaan
hiermee hun straf na een uitbraak van geweld. foto reuters
We hebben het steeds over onze kwetsbare ou
deren en iedere keer als ik die term hoor, denk
ik aan 100 jaar oude broze, breekbare, bedlege
rige besjes. Dat komt ook doordat, iedere keer
als het gaat over de kwetsbare ouderen, we
beelden te zien krijgen van wegkwijnende bejaarden in te
warme, benauwde verpleeghuizen, waar het altijd naar soep
en poep ruikt. En waar de zorgverleners tegen hen praten alsof
het 2-jarige kleuters zijn. Zorgverleners die zichzelf ook nog
eens niet mogen beschermen, zo kwetsbaar worden de oude
ren kennelijk ook weer niet geacht. Honderd worden en co
rona overleven, dat is iedere keer weer een nieuwsbericht
waard, blij als we allemaal zijn dat deze kwetsbare oudere te
rug kan naar het bed, de stoel, achter het plexiglas, terug naar
de levende begraafplaats, wachtend op een kop koffie, een
lauwwarme maaltijd, een knuffel van dierbaren, de dood.
Wachtend in afzondering in ieder geval. Al wat de laatste da
gen, weken of maanden nog de
moeite waard maakte, is ver
dwenen. Waar leef je nog voor
als je een kwetsbare oudere
bent? Voor een aai en een kus
van geliefden. We willen alle
maal oud worden, maar oud
zijn, poeh, aanlokkelijk is het
bepaald niet. Daarom zijn we
zo blij als er een oudere in
beeld komt met schijt aan
kwetsbaarheid. Zoals bijvoor
beeld collega Yvonne Keuls,
met wie ik - samen met Ma
rion Pauw en Susan Smit - en
kele weken geleden uit eten
ging, vlak voor de intelligente
lockdown. Yvonne, 88, wilde
niets weten van afzeggen. Ze
had voor hetere vuren gestaan,
ergere ziektes overleefd. Haar
man, in de 90, was net geope
reerd, ging hartstikke goed, en
dit eten met ons, in haar favo
riete Indonesische restaurant
in Den Haag, daar had ze zich
zo op verheugd.
We lieten haar bestellen, met
een tsunami aan schotels tot
gevolg, we lieten haar praten,
want ze barstte van de verha
len. Kom bij Yvonne niet aan
met broos en breekbaar. Haar
ogen spuwden nog steeds vuur,
haar decolleté was diep, behan-
gen met sieraden, haar elegan
tie nog altijd aanwezig, haar
humor messcherp. Tegen het einde van de avond, toen we alle
drie ontploften van de gigantische hoeveelheid scherp en heer
lijk eten, zei Yvonne lekker naar huis te gaan wandelen. Door
de donkere stad. Zo ja, zo wilden wij ook wel oud worden. Wat
zou daarvoor nodig zijn? In ieder geval blijven werken.
ZATERDAG 2 MEI 2020 GO
