z l m ZEELAND 13 Genieten van sitcoms uit de tijd dat humor vol dubbelzinnigheden nog mocht Omroepen trekken massaal oude series uit de kast in de vorm van troost-tv, nu we thuis moeten blijven. Fijn, kunnen we ein delijk weer eens on vervalst en ouderwets lachen. In een poging de bevolking nog enigszins op te vrolijken storten televisiezenders een golf van leuk bedoelde programma's over ons uit. Comedyseries, in goed Neder lands. Vara-BNN zendt herhalin gen uit van Toen was geluk heel ge woon dat vanaf 1994 zestien sei zoenen het scherm teisterde en de Vlaamse publieke omroep heeft zelfs de oude doos helemaal om gekieperd om haar allereerste sit com Schipper naast Mathilde op te diepen die tussen 1955 en 1963 op het scherm was. 'De schipper' was het program ma van mijn jeugd. In 1956 werd mijn vader ernstig ziek en moest langdurig worden opgenomen in een hersenkliniek. Als 7-jarig jon getje bad ik voor zijn genezing. Dat lukte. Toen hij weer thuis kwam, mocht hij niet gaan wer ken. Hij moest zich kalm houden en binnen blijven. Een soort qua rantaine. Samen lachen Om hem bezig te houden werd een televisietoestel gekocht; het eerste in de straat. De Nederlandse tv zond nog maar zeer sporadisch uit, maar in onze Brabantse woon plaats konden we met onze dak antenne België ontvangen. Elke vrijdagavond werd ik in bad ge daan, daarna mocht ik naast mijn vader op de bank naar Schipper naast Mathilde kijken. Ik verstond de helft niet, maar als mijn vader lachte, lachte ik ook. De cast bestond uit een gezel schap sympathieke losers: de Schipper bedoelde het goed, maar al zijn plannen mislukten. De Fili- door stotterde, de Sander gaf ie dereen een hand, Hypolite ver slikte zich in Franse uitdrukkin gen, Mathilleke en Madam Kriele- mans beknorden deze domme mannen. Such fun! Nu ik 65 jaar later, coronagewijs, afleveringen van Schipper naast Mathilde terugzie, in wazig zwart wit en met deplorabel geluid, valt me op dat de tv nog echt in haar experimenteerstadium was. Soms was er maar één camera. De plot was altijd flauw, het acteerwerk kwam recht van het patronaats toneel. Maar de herinnering aan Engelse comedies uit de jaren 70 hebben de tand des tijd merkwaardig goed getrotseerd het lachen van mijn vader maakt alles goed. In Engeland is de televisie eer der volwassen geworden dan bij ons. De Engelse comedyseries uit de jaren 70 die momenteel vooral op de zender ONS worden her haald, hebben de tand des tijds merkwaardig goed getrotseerd. Of ligt het aan mij? Ik ben nu eenmaal, van afkomst en inborst, een beetje ordinair. De weinig subtiele humor in de Britse sit coms heeft mij nooit gestoord. Nog steeds kan ik gniffelend een aflevering uitzitten van Are you being served. De nichterige huppel pasjes en het gegiechel van Mr Humphries, de rondborstige win keljuffrouw Miss Brahms en het eenzame pussy van de blauwge- verfde Mrs. Slocombe kunnen mij nog altijd bekoren. Mijn persoon lijke held is de warenhuiseigenaar Young Mister Grace, de stokoude schuinsmarcheerder die likkebaar dend achter zijn wulpse secreta resse aanzit. Ja,ja, me too Stereotypen Het zijn allemaal rolbevestigende stereotypen, inclusief de zichzelf serieusnemende afdelingschef Captain Peacock. Nog pedanter dan Captain Peacock, is die andere Captain, de hoofdpersoon uit Dad's Army, Captain Mainwaring. Hoe hij in de beginleader met ge zwollen borst voor zijn sukkelige burgerwacht uit marcheert, doet mij elke keer denken aan Jaap van Dissel: 'Who do you think you are kidding, Mr. Covid?' Ook in deze serie, die liep van 1968 tot 1977, bestaat de cast uit sukkelachtige stereotypen. Mijn favoriete sukkel blijft overigens George uit George and Mildred, een serie die eind jaren 70 populair was en waarin de dubbelzinnighe den werkelijk niet van de lucht waren. Op het gevaar af dat sommigen mijn verhaal zullen opvatten als een pleidooi voor platheid, zou ik een oproep willen doen aan de KRO. Dat was de omroep die ooit The Benny Hill Show in Nederland op het scherm bracht, maar al snel Om de nieuwe vormen van humor te omarmen hoef je het oude toch niet te verloochenen? afhaakte wegens te ernstige 'vrij postigheden' van de komiek. Ben ny Hill was de absolute kampioen van de slapstickachtige sketches, waarin sukkels en domme blond jes de dienst uitmaakten. Op nieuw uitzenden die serie! Maar nee, dat mag niet. Sinds funda mentele feministen, gesteund door 'keurige' politici, het mono polie op fatsoen hebben opgeëist, mag niks meer. Ik citeer het cultuurmagazine New York Vulture over Benny Hill: 'Many of the gags tend to be made at the expense of women and often walk the line between sexisme and out right misogyny.' Seksisme en vrou wenhaat moeten meedogenloos worden uitgeroeid. Dat daarbij ook de onschuldige, dubbelzin- nige, volkse humor sneuvelt, is col lateral damage. Politiek correct Twee jaar geleden kwam een Brits theatergezelschap op het idee om een toneelversie van Are you being served op te zetten. Theaterdirec teuren gooiden meteen de deur op slot. Het was 'demeaning to women and outdated. It needed to be more political correct.' Het lachen is ons in een halve eeuw wel vergaan. Het ouder wetse lachen. Er is gelukkig ook nieuwe humor: cabaretesker, sur realistischer dan destijds. Maar om het nieuwe te omarmen hoefje het oude toch niet te verlooche nen? De coronacrisis is een treurige zaak. Het ziet ernaar uit dat met name de zeventigplussers nog wel een tijdje opgehokt zullen zitten. Ik hoor bij die risicogroep. Het is een geluk bij een ongeluk dat wij nu, zonder verketterd te worden, nog eens naar die oude Engelse se ries mogen kijken. zaterdag 2 mei 2020 VL Hoe het lachen ons verging Jef Rademakers GASTOPINIE Het is 2020 en corona crisis. We zijn alle maal zielig en bang en moeten binnen blij ven. Wie zorgt er voor de broodnodige bevrijdende lach? De troosttelevisie? De cast van de Britse sitcom 'Are you being served', die voor het eerst in de jaren 70 te zien was op tv. Jef Rademaker: 'Nog steeds kan ik gniffelend een aflevering van deze serie uitzitten.' foto bbc Jef Rademakers (Roosendaal, 1949) is voormalig tv-producent en nu ook bekend als kunstverzame laar, schrijver en vertaler.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 134