'Je raakt
sneller
opgebrand
als je alleen
maar ernst
opzoekt'
klein, met een paar honderd volgers, maar
ik denk dat je zelfs dan invloed kunt heb
ben op zoiets groots en ongrijpbaars als 'de
media'. Je kunt denken: waarom zou ik een
bericht sturen naar een krant over een on
gelukkige formulering of een seksistisch
fotobijschrift, daar kijkt toch nooit iemand
naar? Maar mijn motto is: probéér het ge
woon. Al lukt het maar om één iemand tot
nadenken aan te zetten. Ik denk best veel na
over hoe je woede, frustratie of verontwaar
diging kunt omzetten in impact.''
Glimlacht. „Misschien zou ik ooit wel de
politiek in willen, ja.''
Vooralsnog is Van den Nieuwenhuizen een
student in plaats van politicus. Na een stu
die Liberal Arts and Sciences in Utrecht,
een stage in Wenen en een master aan
Columbia University in New York, doet ze
nu rechtshistorisch promotieonderzoek bij
de City University of New York. Ze wisselt
haar studio daar af met Amsterdam of
Oldenzaal, maar door de crisis zal ze nog
wel even in Nederland blijven. Haar pro
motie kan ze met video-gesprekken op
afstand voortzetten, al betekent het wel
dat haar werkgroepbesprekingen door het
tijdsverschil standaard rond middernacht
zijn. ,,Dus zit ik ofwel te knikkebollen voor
de webcam, ofwel net buiten beeld een slok
rode wijn te nemen.''
,,Dat klopt. Ik probeer daar serieuze dingen
aan de kaak te stellen, maar het is ook een
vorm van ontspanning. Ik kan daar selfies
posten, teksten schrijven met emoji's en
kletsen met volgers. Als je alleen maar ernst
opzoekt, raak je sneller opgebrand. Ik zou
het niet trekken om alléén maar bezig te
zijn met die serieuze thema's van mijn pro
motie-onderzoek.''
,,Het is activistisch in die zin dat het aan-
dacht vraagt voor zaken die we als 'nor
maal' beschouwen, en waar ik dan mijn
vraagtekens bij zet. Zoals in die post over
Margriet, met slechts drie mensen van
kleur, waarvan eentje ook nog in een Alad
din-reclame stond. Dan werp ik de vraag
op: wat vinden jullie van deze verhoudin
gen? Hoe kan dit anders?''
Grinnikt. ,,Nou, toen ik een jaar of twaalf
was had ik inderdaad al een website bij
Kindertent. Dat was een platform waar je
als kind een eigen website kon maken, en
mijn pagina heette 'stop_dierenproeven'.
Daar zette ik dan allemaal filmpjes op van
mishandelde honden, afgewisseld met glit-
ter-kattenplaatjes, haha! Op de homepage
van Kindertent stond een top 10 met popu
lairste pagina's van Nederland en daar heb
ik lang in gestaan, dus dat toegewijde zat er
altijd wel in. Ik ben me, denk ik, altijd be
wust geweest van de dynamiek van onge
lijkheid en van onrecht.''
,,Thuis praatten we niet per se over dit soort
onderwerpen aan de keukentafel, ik kom
niet uit een activistisch of academisch ge-
zin, maar ik ben wel opgegroeid met het
idee dat het belangrijk is mensen in hun
waarde te laten. Mijn moeder was er bij
voorbeeld fel op tegen als je mensen bela
chelijk maakte om hoe ze eruitzagen of
om hoeveel geld ze hadden; dat keurde
ze echt af.''
Van den Nieuwenhuizen is de jongste
uit een gezin van vier: ze heeft drie broers
die tien, twaalf en veertien ouder zijn dan
zij. Ze is de enige van het gezin die na de
middelbare school voor een universitaire
studie naar de Randstad vertrok. Haar
broers werken en wonen allemaal in het
oosten.
,,Ik geloof dat ze in het begin wel dachten:
wat doet ons zusje nóu weer? Waar ik over
schrijf, is niet echt een onderwerp waar
mee zij zich bezighouden. Maar tegelijker
tijd hebben we het door mijn account nu
wel vaker over hoe de media werken en hoe
bepaalde groepen worden gerepresenteerd.
Voor mij bieden mijn broers een niet-ste-
delijk, niet-universitair klankbord. Ik vind
het fijn om in Oldenzaal terug te zijn en
daar met mensen te kletsen. Het houdt je
blik open.''
,,Ik ambieer niet per se torenhoge volgers
aantallen. Ik zou vooral een brede doel
groep willen bereiken, niet alleen maar
mensen die zelf al erg met deze thema's
bezig zijn. Voor de rest hoop ik niet over
te komen als een betweter, want ik heb
zeker niet de waarheid in pacht. Een tijdje
geleden kwam ik er bijvoorbeeld achter
dat ik, onbewust, op de universiteit alleen
maar cursussen van mannelijke hooglera
ren koos en geen van vrouwelijke professo
ren. Daar schrok ik van. Ook ik ontkom dus
niet aan zo'n vastgeroest beeld dat mannen
meer autoriteit of expertise zouden hebben
dan vrouwen. Daar zit 'm volgens mij de
crux: pas als je durft te reflecteren op je
eigen blinde vlekken, kun je ze verande
ren.''
Moet je dan niet een carrièreswitch
maken naar de politiek?
Het valt op dat er, ondanks het serieuze
onderwerp, een zekere luchtigheid in
je Zeikschrift-account zit.
Zou je je activiteiten op Instagram
activistisch noemen?
Heb je dat activistische altijd al gehad?
Is dat iets waarvan je ouders je bewust
maakten?
Wat vinden je broers van je Zeikschrift-
account?
Wat zou je ambitie zijn met Zeikschrift
voor de komende tijd?
ZATERDAG 2 MEI 2020 29
