'Ramen dicht en daarbij vandaan blijven, huisdeur dicht maar niet op slot' JAAR 75 JAAR VRIJHEID 7 Toninho IN VRIJHEID 'Ik zou zo weer teruggaan naar Afghanistan' SÜte, 21 helpende burgers als twaalf Franse commando's worden opgepakt en zonder pardon doodgeschoten. 48 uur in de kelder De geallieerden weten niettemin ook Drenthe te veroveren. Als laatste is nu Groningen aan de beurt. De 17-jarige Jan Kees Wiersema hoort op vrijdag 13 april dat de geallieerden in aantocht zijn. ,,Ze zijn al bij Peelo, ten noorden van Assen'', zegt de voerman die zand komt brengen voor het afdichten van de luiken en ramen van de kelder. Wiersema woont met zijn ouders en zusje aan de Vismarkt in de binnenstad van Groningen. Ze horen de luidsprekerauto's al waarschuwen: 'Ra men dicht en daarbij vandaan blijven, huisdeur dicht maar niet op slot'. Het ge zin verschanst zich in de kelder. Als de overburen zich even later melden, zijn ook die welkom. Zo brengen zestien personen 48 bange uren door in de schuilkelder van de Wier- sema's. ,,Het was stil en leeg op straat. Al leen het geschut dreunde en je hoorde schoten van lichte wapens'', herinnert Jan-Kees zich later. Af en toe sluipt hij met zijn vader naar boven om te kijken wat er op straat gebeurt. ,,Omdat we niet voor het raam mochten staan, kropen we op de buik naar voren. Buiten renden Duitsers in allerlei uniformen, landmacht en ma rine. We hoorden ze schreeuwen: 'Es gibt Terroristen in der Hauptstrasse!' Verderop zagen we het branden.'' Verjaardagscadeau De geallieerden veroveren de stad huis voor huis. En dan, op zondagochtend 15 april, lijkt het voorbij: ,,We hoorden mensen op het Zuiderdiep zingen en jui chen. Vanuit ons keukenraam zag mijn vader soldaten in de fabriek, platte hel men. Engelse, dacht hij, maar het bleken Canadezen. Ik werd die dag 18 jaar. 'Een mooier cadeau had je niet kunnen krij gen', zei mijn moeder." Een dag later is heel de stad bevrijd. De inwoners maken de balans op: 106 burger slachtoffers, naast ruim 40 Canadese en 130 Duitse soldaten. Een groot deel van het centrum ligt in puin. In de rest van de provincie Groningen gaat de strijd nog even door. Delfzijl kan pas twee weken la ter als laatste Nederlandse stad de vlag uithangen. Ook daar wordt getreurd om de hoge prijs voor de vrijheid. 15 APRIL 16 APRIL 17 APRIL "■W ff.ft -V-~« ,„v> J De Canadezen In Groningen capituleren de Apeldoorn verwelkomt de bevrijden Leeuwarden Duitsers na een felle strijd. Aan Canadese bevrijders. In de en stoten meteen door het oostfront marcheert het duinen bij Bloemendaal execu- naar de Waddenzee en Rode Leger richting Duitse teert de bezetter verzetsstrij- de Afsluitdijk. hoofdstad en begint de der Hannie Schaft, het 'meisje Slag om Berlijn. met het rode haar'. 32 Tijdens zijn eerste uitzending naar Afghanistan werd de jeep waarin Toninho Norden (32) zat, opgebla zen. Toch zou de veteraan infante rie zo weer teruggaan. ,,Ik was 19 toen ik voor het eerst werd uitgezonden naar Afghanistan. Tijdens mijn opleiding heb ik gevechtshandelingen geleerd en ben ik gevormd. Ik was voor die tijd een beetje een straatjongen en vond het best moeilijk om gezag te accepte ren. Afghanistan was mijn examen, dat was het echte werk. Ik had op tv gezien hoe het land eruitzag, maar als je er bent, word je overvallen door de hitte, de uitgestrekte woestijn en de 'middeleeuwse' beschaving." ,,Het gevoel van dreiging was er meteen. De vijand is niet herkenbaar aan een rood petje. Iemand die op het land werkt, kan zich ineens omdraaien, een wapen pakken en je neerschieten. Ik reed in een jeep met een aantal collega's terug het kamp in na een actie. We lachten om een grap. Toen hoorde ik een knal en werd de jeep opgeblazen. Ik werd wakker in een Nederlands ziekenhuis zonder mijn benen. Of dat de vrijheid waard is? Jazeker. Ik zou zo weer gaan. Voor de vrijheid van de Nederlandse burgers en door mijn plichtsbesef als militair.'' ,,Ik heb mijn benen verloren en dat is heel verdrietig, maar ik heb er ook veel goeds voor teruggekregen. Ik ben me ervan bewust hoe anderen leven, hoe onderdrukt zij waren en hoe vrij wij Nederlanders zijn. Vrijheid is voor mij dat ik me veilig voel, overal. Als ik op het balkon sta en mijn kinderen beneden zie fietsen, voel ik me veilig. Ik kan gewoon met ze over straat gaan, ongeacht hoe ze eruitzien. Ik woon in Amsterdam, de mooiste stad van Nederland. We hebben hier een Gay Pride, je kunt demonstreren wanneer je wilt en in welk ander land kun je met een joint in je mond met de politie praten?'' -KM

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 47