Paling blijft zeker van haar plek op het EK
O
O)
CD
O
Zeeuwse atleet wil van zijn bekers en medailles af
ZEELAND 11
Voor de speciale
trofeeën heeft
de atleet uit
Wemeldinge wel
een plaatsje in zijn
nieuwe woning. Met
de rest hoopt hij
anderen blij te maken.
Skverer
Terpstra
Jan Guiljam uit Wemeldinge stelde
via een oproepje in deze krant een
groot aantal bekers, standaards en me
dailles ter beschikking. „Misschien
iets voor een school of vereniging",
suggereerde de 61-jarige atleet in zijn
korte tekst. Maar waarom wil Guiljam
van zijn prijzen af?
Bij navraag blijkt een verhuizing
naar een kleinere woning ten grond
slag te liggen aan het weggeven van
zijn hardloopprijzen. ,,Het kost wat
moeite om alle attributen na vijftig
jaar weg te doen'', erkent Guiljam, die
sinds 1973 aan liefst 961 wedstrijden
deelnam en in totaal zo'n 400 tot 500
aandenkens bij elkaar liep. ,,Maar door
de verhuizing hebben we nu wat
minder ruimte. Alleen de mooiste en
meest bijzondere prijzen gaan mee.''
Dat zijn onder meer twee bekers uit
Frankrijk. ,,Daar stond ik twee jaar
achtereen op een kleine camping. Veel
gasten hebben mij tijdens de wed
strijd aangemoedigd en na het beha
len van de eerste plaats werd dat ge
vierd met een gezellige barbecue op
de camping. Daarbij mocht de cham
pagne uiteraard niet ontbreken'', ver
telt de Wemeldingenaar met gepaste
trots. ,,Ook twee bekers uit de Belgi
sche crosscompetitie heb ik gehou
den. Ik was die 'Ollander' die alle Bel
gen versloeg.''
Verder verhuizen enkele marathon
medailles van de Westlandmarathon,
Kustmarathon en de marathons van
Boston en Stockholm mee naar de
nieuwe woning. Guiljam liep de Bos
ton Marathon in 1994 en 2003 samen
met collega Jan de Wilde. ,,In Boston
kwam ik uit, omdat ik uit principe
niet op zondag loop. Boston is de
enige 'grote' marathon die op maan
dag wordt gelopen. Met een bezoek
aan de Niagara Falls, New York en
Washington was dat heel bijzonder.''
Ander niveau
In 2014 liep hij de Kustmarathon sa
men met zoon Peter. ,,Dat was ook
heel bijzonder, om als vader en zoon
te lopen. Als het goed zou gaan, zou
den we nog een marathon in het bui
tenland doen. En zo belandden we
een jaar later in Stockholm. Een heel
mooie marathon, dwars door de stad.
Tegenwoordig loopt Peter op een ni
veau dat ik niet meer bij kan benen.''
Alleen de mooiste
en meest bijzondere
prijzen gaan mee
Zelf loopt Guiljam senior nog wel
drie of vier keer per week een kilome
ter of tien. In België doet hij ook nog
aan een aantal crosswedstrijden mee.
,,Dat doe ik al vijftien jaar en dat be
valt prima. Mijn vrouw gaat dan mee
voor de gezelligheid. Alles is goed ge-
regeld en na afloop een lekker biertje.
In Zeeland vind ik de wedstrijden op
Schouwen leuk, dus als ik tijd heb,
loop ik daar mee. En de Kustmarathon
natuurlijk'', glundert de Wemeldin-
genaar. ,,Die hoop ik nog een keer te
lopen, om daarna een high five aan
Theo Rabout (speaker, red.) te kun
nen geven. Aan hem heb ik mooie
herinneringen uit de jaren negentig,
toen we menigmaal in een mooi ge
vecht om de ereplaatsen waren ver
wikkeld.''
Reacties op zijn oproep ontving
Guiljam tot op heden nog niet. ,,Aan
een collega heb ik er twee gegeven,
om zijn kleinzoon te verrassen met
een beker. Ook mijn 3-jarige klein
dochter Fenna heeft een medaille en
een beker gekregen van opa, omdat de
kidsrun in Nijkerk niet doorgaat.''
Het was een goed seizoen voor Lindsey
Paling. De bowlster uit Middelburg
schreef in september het Qubica AMF
World Cup kwalificatietoernooi in
Emmen op haar naam en bemachtigde
daarmee een ticket voor de Qubica
AMF World Cup in Indonesië, waar ze
Nederland mocht vertegenwoordigen.
De Walcherse deed het ook daar zeer
verdienstelijk. Ze werd dertiende op
het prestigieuze toernooi. Het mooiste
moest echter nog komen: het EK. En
juist daar moet de Middelburgse langer
op wachten dan gedacht.
Het hoogtepunt van Paling-of
wat het hoogtepunt moet
worden - ligt dus in de toe
komst. Daar op terugkijken
is nu onmogelijk. Ze stipt
daarom andere momenten
uit het (afgebroken) seizoen
aan. „Mag ik er twee kiezen?",
vraagt ze nog netjes. Natuurlijk
mag dat! ,,Want het waren er ook
twee: mijn dertiende plaats in Indone
sië en mijn plaats in de selectie voor het
Europees kampioenschap.''
Logisch dat Paling beide momenten
kiest. Ze kunnen eigenlijk niet los van
elkaar gezien worden. ,,Mijn selectie
voor het EK heb ik zeker ook te danken
aan mijn prestaties in Indonesië'', ver
telt ze. ,,Ze kijken naar j e vorm en je po
tentie, maar ook naar je resultaten op
de verschillende toernooien.''
In Indonesië keek de 23-jarige
Paling, die in 2007 begon met
bowlen, haar ogen uit. „Het
was heel anders dan toer
nooien hier'', zegt ze. ,,Je
staat daar ook alleen, na
mens jouw land. Dat was
wel heel erg gaaf. En de men
sen waren er ook heel aardig en
vriendelijk. Het was een heel apart
gevoel om daar te mogen spelen.''
Het reizen is Paling wel gewend. De
Middelburgse speelde al over de hele
wereld. ,,Zelfs in Amerika, daar is het
bowlen echt heel groot. Er wordt daar
zelfs op professioneel niveau gespeeld.
Een toernooi winnen, levert dan een
paar duizend euro op. Dat zijn hele an
dere bedragen dan wij kennen.'' Maar
echt tijd om de toerist uit te hangen,
heeft ze niet overal. ,,Je ziet vaak wel
een stukje van een stad of een land en
leert iets van de cultuur, maar je moet
ook bijna iedere dag bowlen.''
Haar volgende bestemming was het
Deense Aalborg. Daar zou ze in juni
met Oranje in actie komen tijdens het
EK. Maar het coronavirus zette daar
een streep door. ,,Het toernooi is ver
plaatst naar januari. Gelukkig maar, an
ders konden we ons nauwelijks voor
bereiden. Trainen is nu niet mogelijk.''
Haar plaats in de selectie komt geluk
kig niet in gevaar. ,,Nee, die staat vast.
Dat is ook bevestigd door de bond. Het
team heeft ook contact met elkaar,
maar allemaal digitaal.''
donderdag 30 april 2020
GO
Nicholas Skve
rer is komend
seizoen actief
in België. De
doelman uit
Sluis verruilt
Hoek voor
Adegem, dat in
de tweede
klasse provinci
aal uitkomt. De
32-jarige Skve-
rer was slechts
één jaar actief
bij Hoek, waar
hij tweede kee
per was achter
Jordi de Jong-
he. Hij woonde
en speelde eer
der in Gelder
land, bij onder
meer NEC en
Woezik.
Anne Terpstra
(29) zit al ruim
een maand in
de lappen
mand. Een van
de beste moun-
tainbikesters
van de wereld,
opgegroeid in
Zeeland, kwam
na een trai
ningskamp in
Zuid-Afrika ziek
terug in Duits
land, waar ze
nu woont. Co
rona? ,,Ik ben
niet getest,
maar het lijkt er
wel op. Ik voel
me al weer iets
beter, maar
trainen zit er
nog niet in.''
Kijk voor het
hele verhaal op
pzc.nl/sport.
Guiljams prijzenkast is te
groot voor zijn nieuwe huis
Menno Kole
Wemeldinge
- Jan Guiljam
Vroeger dan normaal is het tijd om
terug te kijken op het seizoen. Want
door het coronavirus zijn veel com
petities abrupt tot een einde geko
men en liggen andere sporten stil.
Wat waren de hoogtepunten van
een vreemde jaargang? In deel 8:
bowlster Lindsey Paling.
Daniel Vervelde
Middelburg
Jan Guiljam met de prijzen die hij door de jaren heen verdiende. foto johan van der heijden
a
