CORONAVIRUS
'Hooguit drie passagiers in de buurtbus'
II
De 1,5-meter-
samenleving
4
De oud-scheepswerktuigkundige
komt al heel lang in Kenia. Na zijn
pensionering raakte hij via het Pro
gramma Uitzending Managers
(PUM) betrokken als adviseur bij
een constructiebedrijf in de stad
Kisumu, in West-Kenia. ,,Ik pro
beerde daar het energiebewustzijn
te vergroten." Hij kwam daar echter
ook in contact met een groep vrou
wen die zich ontfermt over wees
kinderen. Om hen te steunen
richtte hij samen met enkele ande
ren de Stichting Dagopvang Wees
kinderen Kisumu Kenia (DWKK)
op. Door het fokken en verkopen
van slachtkippen en het telen van
groenten verdienen die vrouwen
geld zodat de kinderen een betere
toekomst tegemoet kunnen gaan.
,,De kinderen kunnen de dag door-
brengen en spelen in een veilige
omgeving, krijgen een goede mid
dagmaaltijd en les in Kiswahili en
Engels, zodat ze met een voor
sprong de lagere school kunnen in
gaan."
Vluchten gecanceld
Op de eerste dag dat hij in Kisumu
arriveerde kreeg hij al te horen dat
hij in zijn guesthouse moest blij
ven. ,,Want er was die dag een com
plete lockdown afgekondigd." De
straat opgaan had ook niet veel zin
omdat sommige Kenianen Euro
pese bezoekers toch een beetje als
verspreiders van het coronavirus
zagen. ,,Wat Chinezen in Europa
meemaakten, maakte ik in Kenia
mee." Echt bedreigd werd hij niet,
zo verzekert hij. ,,Maar op straat lo
pen was niet altijd aangenaam.
Maar omdat de Kenianen een goed
gevoel voor humor hebben, de En
gelse humor, lukte het meestal wel
om via een grap of een snedige op
merking de boel te sussen."
Terugkeren naar Grijpskerke zat
er echter op dat moment niet in.
,,De ene vlucht na de andere werd
gecanceld. Dan dacht je dat je weg
kon en dat lukte dan ook weer niet."
Hij is echter lovend over de inzet
van de Nederlandse ambassade en
reisorganisatie D-Reizen. ,,Ik had
op het laatst echt het idee dat ieder
een aan het proberen was een
vlucht voor mij te boeken."
Door de lockdown zag hij ook
het project waar hij al zo lang bij be
trokken was, in elkaar klappen.
,,Want er werden geen kippen meer
verkocht. De hele boel daar stortte
in." Hij zag ook dat het constructie
bedrijf van de ene op de andere dag
moest sluiten. ,,In Nederland is er
van alles geregeld. Daar niets. Daar
is geen enkel vangnet voor bedrij
ven en het personeel. De deuren
gaan dicht en het personeel moet
maar zelf uitzoeken hoe het aan
geld komt om te overleven."
450 man in een vliegtuig
Uiteindelijk kreeg Roskam ruim
een week geleden via de ambas-
sade te horen dat er een vlucht was.
Na een lange autorit met veel con
troles, 'overal werd je temperatuur
gemeten', arriveerde hij op de
luchthaven van Nairobi. Wrang la
chend: ,,En daar werden we met
450 man in één vliegtuig gepropt.
Afstand houden was er echt niet
meer bij."
Op papier klinkt de
anderhalvemeter-
samenleving al als een
grote illusie. In de praktijk
blijkt het nog onmogelijker.
We belichten deze week
de worsteling vanaf
plekken waar er
simpelweg geen ruimte
voor is. Vandaag:
De buurtbus op
Zuid-Beveland.
reizen met mondkapjes soelaas?
Kortom: er is nog geen oplossing
voor onze buurtbussen. Daarover
is overleg met Connexxion, eige
naar van de bussen."
Melse zelf heeft genoeg te doen.
Vergaderingen gaan, soms digitaal,
door en er wordt veel gemaild.
Zijn huis en tuin krijgen extra
aandacht. ,,Ik ga ook lekker lopen
of maak een tocht op mijn
(race)fiets, al dan niet met mijn
vrouw. Wel jammer dat mijn cara-
Graag zouden we
weer gaan rijden,
sommige chauffeurs
gaan zich vervelen
van voorlopig in de stalling moet
blijven. Daarnaast is er altijd wat
te lezen. De dagen gaan toch snel
voorbij."
Met circa honderd vrijwilligers,
veelal gepensioneerde mensen,
wordt er vanaf drie standplaatsen
doordeweeks door Zuid-Beveland
gereden. Zo blijven de meeste dor
pen overdag voorzien van open
baar vervoer. Gezien het verloop
zijn nieuwe chauffeurs van harte
welkom", aldus Melse.
Izaak Melse (69) is bestuurslid
van de Buurtbus Vereniging
Zuid-Beveland. Vanaf 1 februari
2017 is hij chauffeur op vrijwillige
basis. Door de coronapandemie
rijdt de buurtbus niet. Al vanaf
half maart staan de kleine bussen
stil.
De meeste chauffeurs vallen ge
zien hun leeftijd in de risicogroep.
,,Graag zouden we weer gaan rij
den, sommige chauffeurs gaan
zich vervelen", aldus Melse, die
ook CDA-raadslid is. Gezien de
opgelegde beperkingen kan er niet
gereden worden. Hoe in de toe-
komst wel? ,,Er wordt gedacht aan
een plexiglaswandje om de chauf
feur te beschermen. Dan kunnen
er gezien de anderhalve meter af
stand nog hooguit drie passagiers
mee. Die kunnen dan ook niet op
gepaste afstand langs elkaar heen
in het gangpad. Misschien biedt
donderdag 30 april 2020
'Een soort verzekerde bewaring'
Voorlopig gaat Piet Roskam uit
Grijpskerke niet terug naar
Kenia. ,,Dat heb ik mijn vrouw
beloofd." Midden maart ging hij
voor een paar weken naar dat
Oost-Afrikaanse land omdat hij
al sinds jaren betrokken is bij
een project dat hulp biedt aan
weeskinderen. Maar door de co
ronacrisis zat de 87-jarige Ros
kam daar veel langer dan ge
pland. ,,Ik zat daar in een soort
verzekerde bewaring."
Emile Calon
Grijpskerke
f4
Gerrit van Loon
Goes
- Izaak Melse, Buurtbus
Vereniging Zuid-Beveland
Izaak Melse laat in een bus voor personenvervoer zien dat de stoelen te kort op elkaar staan om aan de
richtlijn te kunnen voldoen. foto johan van der heijden
Piet Roskam zag zijn project in Kenia in elkaar klappen door de coronacrisis. foto ruben oreel
