CORONAVIRUS
Lemma's
voor het
woordenboek
van deze tijd
Anders, maar nog
steeds gezellig
5
SlSS
Coronaberusting - Ik loop mijn dage
lijkse rondje op de kade (zie: Corona
ommetje) en sta te wachten bij het
voetgangerslicht, dat ik natuurlijk niet
aanraak (zie: Coronasmetvrees).
Daarom kan ik flarden opvangen van
het gesprek dat twee vrouwen even
verderop bij de brugleuning voeren,
zeker 3 meter van elkaar. Over mannen,
kinderen en al die dingen die me niets
aan gaan. Maar dan hoor ik de paar
woorden die wel eens het gezegde van
deze periode konden zijn: 'Ja, dat kan
nu natuurlijk ook niet meer.'
Coronaschermgekte - Soms, als ik
nog even helemaal alleen ben in een
hangout, trek ik gekke bekken naar
Bill Gates, of wie er ook achter die
Google-app zit in Silicon Valley. Dat
scherm met mijn spiegelbeeld, een
malle grijns op m'n gezicht. Ik steek
mijn tong uit, middelvinger in de lucht.
Dat werk. Kinderachtig, maar je wordt
melig van zeven weken binnenhangen.
Ik vermoed dat ik niet de enige ben. Er
is in the valley vast ergens een muur vol
met dergelijke foto's.
Coronaruzie - Uiteenzetting tussen
partners, die in niet-coronatijden (zie
ook: Pre-coronageluk) tot dagenlange
verwijdering had geleid. Maar nu bin
nen een half uur wordt afgeknuffeld
met de woorden: ,,Laten we weer nor
maal doen. We zitten samen in het
zelfde schuitje, schat.''
Coronatompouce - Staande uitdruk
king: poging om van een mislukt
feestje toch nog iets te maken.
Frank
Poorthuis
Rotterdam
IN QUARANTAINE
Een paar lemma's voor het woor
denboek over deze crisis dat on
getwijfeld snel zal verschijnen.
Coronabruin - Ik sta 's ochtends voor
de spiegel in de badkamer en kijk naar
mijn eigen hoofd en schouderpartij. En
ineens zie ik mijn vader staan. Niet dat
ik ook maar iets op hem lijk, maar die
kop van mij is op het moment onna
tuurlijk bruin, tot aan de T-shirtgrens
onderaan mijn hals. Dat was precies
waar mijn vader zijn hele leven mee
rondliep. Hij was een Indië-veteraan en
de drie jaar in de oost hadden hem be
halve een enorme tolerantie voor sam
bal, ook een immer gebruinde huid
gegeven. Tot de grens van zijn uniform;
een melkwit lichaam, maar een altijd
gebruinde kop. Ik zie ze dezer weken
overal op de hangouts: collega's met
een vroeg zomerhoofd. Als er even tijd
is, zitten we immers in de zon. Maar de
werkspullen blijven aan, er kon eens
iemand FaceTime-bellen.
Maastricht
Rotterdam jK
lHlrl I
Utrecht
Eindhoven
dinsdag 28 april 2020
Net als veel Nederlanders blijft jour
nalist Frank Poorthuis thuis. Frank zit
in de risicogroep. Verslag van dag 46.
Hoe vierde Nederland Koningsdag? Door tóch zo
veel mogelijk oranje spullen bij elkaar te zoeken en
er een privéfeestje van te maken. Door spelletjes te
doen, het Wilhelmus mee te spelen of zingen, of
oranje tompouces te eten. Maastricht, waar de ko
ninklijke familie langs zou komen, lag er verlaten bij,
zag de burgemeester. Willem-Alexander was er nu
alleen aanwezig via een scherm. Hij sprak met zie
kenhuispersoneel. foto's anp, rob engelaar, bart hoogveld,
REUTERS, MARC BOLSIUS, HENRI VAN DER BEEK, SHODY CAREMAN
-A AA
