II
John de Wolf wil dolgraag weer op het veld staan bij zijn club Feyenoord, maar
20
John de Wolf (57) mist Feyenoord,
wandelt zich suf, heeft zijn huwelijk met
Inge tot nader order uitgesteld en telt de
dagen af tot hij weer langs mag bij zijn
dementerende moeder. ,,Ik hoop dat ze
mij straks nog herkent.''
Herbeleef hoe Feyenoord
de Europacup 1 won
50 JAAR EUROPACUP 1
maandag 27 april 2020
Tekst: Mikos Gouka
INTERVIEW
J ohn de Wolf veegt het zweet van
zijn voorhoofd. De assistent-trai
ner van Feyenoord heeft er net 23
kilometer 'behoorlijk doorstap
pen' op zitten. Nee, geen hardlo
pen. ,,Dat gaat niet meer'', zegt hij.
Een hinderlijk souvenir uit zijn
tijd bij Wolverhampton Wande
rers, waar hij in de jaren 90 een
zware knieblessure opliep. ,,Eigen-
lijk ging het de laatste jaren aardig
met die knie, tot de uitwedstrijd
tegen FC Groningen dit seizoen.''
De 57-jarige De Wolf zat die
wedstrijd in november naast
hoofdcoach Dick Advocaat. ,,Mijn
stoeltje klapte opeens om. Ging
mijn hak tegen mijn billen aan.
Natuurlijk deed het pijn, maar dan
ben je toch weer voetballer. Je laat
het niet merken. In de rust heeft
clubarts Casper van Eijck er twee
pijnstillers in gegooid. Af en toe
probeer ik te joggen, maar dat gaat
moeizaam. Lekker doorwandelen
is mijn uitlaatklep. Een manier om
de mind sterk te houden. Ik ben
een vroege vogel, ga er in de och-
Toch moet het ergens
weer normaal worden
straks. Dat we ook
blij kunnen worden
van kleine dingen
- John de Wolf (57)
tend al op uit. En dan minimaal
tien kilometer. Ik voel me er lekker
bij. Ik heb het altijd gedaan. Waren
we op vakantie in Italië, zat ik om
kwart voor zes 's ochtends op de
fiets. Of Nederlanders dan vroe
gen of het wel goed met me ging?
Die kwamen pas uit bed als ik al
terug was en gedoucht, hahaha.''
Lockdown
Even vreesde De Wolf, zesvoudig
international en met Feyenoord
landskampioen in 1993, dat Neder
land in een totale lockdown zou
komen. ,,Ik heb nog snel een spin-
fiets geregeld. Alleen nog maar
binnenblijven, ik werd van dat
idee wel een beetje nerveus. En ik
niet alleen, merkte ik. Namens
ouderenbond ANBO heb ik in
Woerden bloemen gebracht bij al
leenstaande ouderen. De richtlij
nen van het RIVM zijn gevolgd,
geen zorgen.
,,De verhalen van die mensen,
dan ben ik echt even stil. Ze zien
soms niemand meer, willen ge
woon even hun verhaal kwijt. Dan
zie je wat deze crisis met mensen
doet. De ouderen in onze samen
leving hebben het echt zwaar. Dat
maak ik van dichtbij mee. Mijn
moeder zit in Frankeland in Schie
dam, op een gesloten afdeling van
een verzorgingstehuis. Ze is 77 jaar
en ze heeft de ziekte van Alzhei
mer. Een verpleegster liet haar nog
op het balkon komen en toen kon
den we naar elkaar zwaaien. Ver
der is alles dicht, we mogen en
kunnen er niet bij. Dat is hard.
,,Mijn moeder is de liefste vrouw
John de Wolf: ,,Ik mis het zo
om met die gasten op het veld te
staan." foto guus schoonewille
ter wereld. Haar bellen is erg lastig,
daar raakte ze ook van in de war. Ik
hoop dat ze mij nog herkent als ik
straks weer bij haar langs mag. Ik
weet dat ze geweldig wordt ver
zorgd. Daar heb ik diep respect
voor. De situatie gaat langs haar
heen. Dat is eigenlijk wel een op
luchting voor mij. Het geeft rust
dat ze in goede handen is en ner
gens heen kan. Maar wat zou ik
haar graag weer echt zien.''
De Wolf heeft toch al veel met
ouderen. Samen met het gemeen
telijke participatiebedrijf Stroom
opwaarts begon hij zes jaar gele
den een project om mensen op
leeftijd weer fitter te krijgen. Het
doel was om ze te laten inzien dat
ze terug in de maatschappij zou
den kunnen komen. ,,Belde er
opeens iemand van het ministerie
van Sociale Zaken en Werkgele
genheid. Ze zochten een boeg
beeld voor werkzoekende vijftig
plussers. Zat ik, met alleen een
leao-diploma, tegenover Lodewijk
Asscher, die toen minister was. Ik
heb daar bijna twee jaar met veel
plezier gewerkt. Ik probeerde
mensen te laten inzien dat ze altijd
zelf verantwoordelijk zijn voor
hun toekomst. Toen kwam het
nieuwe kabinet en schoof minister
Wouter Koolmees zijn eigen men-
Een unieke terugblik in de tijd
6 mei 1970: de dag die de geschiedenisboeken ingaat als het
moment dat Feyenoord de Europa Cup wint en het totaalvoetbal
in Nederland een opmars maakt. Op 6 mei 2020, precies 50 jaar
later, komt het boek 'Voor Altijd De Eerste' uit, waarin we deze
dag mogen herbeleven. Het boek staat vol met nog nooit eerder
gepubliceerde foto's, documenten en tientallen souvenirs. Een
must voor elke Feyenoord fan!
Bestel nu en je bent de eerste die het boek ontvangt!
Bestel op pzc.nl/eerste
UNIEKE
UITGAVE
EXCLUSIEF ONLINE VERKRIJGBAAR!
Het voordeel
van PZC
'Ik zie licht aan het einde
Exclusief verzendkosten.
