CORONAVIRUS Malle rituelen op corona ommetjes 8 NIEUWS INTERVIEW LIDIA OOSTVOGELS Hoe voelt dat, als het lot van de wereld zo'n beetje in jouw handen ligt? Een exclusief interview met de Belgisch-Nederlandse Lidia Oostvogels, die voor de Duitse farmaceut CureVac een van de meest kansrijke onderzoeken naar het coronavaccin leidt. ,,De optie dat het misgaat, hangt als een zwaard van Damocles boven je hoofd.'' Je móet uitgaan van succes en ook de volgende stappen al plannen Frank Poorthuis Rotterdam IN QUARANTAINE Sinds het begin van onze quarantaine is de kade langs het kanaal hier even verderop, voor mijn vrouw en mij een bijzondere plek geworden. Het is de sintelbaan van onze vrij heid. Ik loop er elke avond een dik half uur heen en weer, mijn vrouw haalt makkelijk drie keer die af stand. Heen en weer, heen en weer. Er gebeurt altijd wat, een boot vaart langs, het laatste zon licht valt mooi op de huizen van Oud Delfshaven. Maar de malle rituelen die je je eigen maakt. Zo draag ik sinds het begin, toen het nog koud was als de wind over het water scheerde, een pet. Een boers dingetje, met klep. Op een dag, de zon scheen, was ik 'm vergeten. En m'n loopje was m'n loopje niet. Bracht me niet de mentale opfrisbeurt na een dag binnen met hangouts, kinder gedoe, tikken, koken. Toen besefte ik dat die pet me een gevoel van veiligheid geeft. Ik kan mijn oog opslag net onder de schaduw van de klep verbergen. Sindsdien gaat- ie altijd op, mijn coronapet. Nog idioter ritueel is dit. Omdat Zonder coronapet frist mijn loopje me mentaal niet op het een kade en geen echte sintel- baan is, loop je geen echt rondje. Ergens op het traject moet je om keren, anders kom je uiteindelijk aan de Noordzee terecht. Voor mij is het keerpunt een lantaarnpaal bij een aanlegplaats voor zand- schepen. Altijd dezelfde. En wat ik doe, waar ik zelf om moet lachen als ik het doe: ik loop echt om die lantaarnpaal heen. De eerste keer is het gewoon een lantaarnpaal die je rondt. De volgende dag denk je: da's grappig, ik rond dezelfde paal. De derde dag moet je die paal heb ben, anders is de wandeling niet compleet. Ik besef dat het idioot is. Ik kan ook net voor de paal omke ren. Of er gewoon niet omheen lo pen. Maar dat doe ik niet dus. Wat ik wel zie, of denk te zien, is de blik in de ogen van de mensen die net nog achter me liepen en die ik dan weer tegenkom. In het begin geneerde ik me voor hen. Wat doet die man? Inmiddels werp ik hen vanonder de schaduw van mijn coronapet een blik toe die zegt: 'U denkt dat u mij net die lantaarn paal zag ronden. Dat was verbeel ding. Dat was ik niet. Goeien- avond.' Stoïcijns loop ik dan door. Ze is over het algemeen een kalme slaper, maar een paar weken geleden had Lidia Oostvogels toch een onrus tige nacht. ,,Ik droomde dat we het vaccin gingen testen op vleermuizen. Ik zag ze over onze hoofden vliegen, en dacht: daar is onze testpopulatie. Totaal absurd: we testen op muizen. Het coronavirus is mede via de vleer muis bij de mens terechtgekomen, vandaar de rare combinatie in mijn droom.'' Ze durft het gerust toe te geven: het coronavirus is een beetje met haar aan de wandel gegaan. Als ze 's avonds stopt met werken, na een dag vol videovergaderingen en over leg met haar team van het biofarma- ceutische bedrijf CureVac (,,Soms vraag je je echt af wanneer je naar het toilet kunt of een boterham gaat eten''), zet ze de tv aan en ziet ze beelden van volle ziekenhuizen, van lege straten. Dan belt ze vanuit Frankfurt met haar 83-jarige moeder in België, die vertelt dat een tante in Nederland - het gezin Oostvogels verhuisde toen Lidia 7 jaar was van Brabant naar Vlaanderen - corona heeft. ,,Mild ge lukkig, maar toch. Het is de hele tijd corona. Ik heb in het verleden andere stressvolle projecten gedaan. Maar dat beheerste dan niet ook nog eens het leven van alle mensen om je heen. Familie en vrienden zeggen: wat goed dat je zo hard werkt, we hebben dit vaccin nodig! Dat maakt het moeilijk om het los te laten.'' ,,Het geeft extra druk. Je kijkt het nieuws en ziet afschuwelijke beelden uit Amerika, waar kisten met lijken worden vervoerd met shovels. Dat is voor iedereen vreselijk om te zien. Maar ik denk dan: elke dag die het extra duurt voordat er een vaccin is, gaan dit soort akelige dingen verder. Want dat is gewoon de realiteit.'' ,,Ik snap dat ze het zegt. Dit is de be langrijkste hoop die je kunt geven aan mensen, dat er een vaccin komt en dat het leven weer normaal zal zijn. Of dat je in elk geval te ruggaat naar een vórm van normaliteit, iets dat beter is dan wat zich nu in veel landen afspeelt." „Wat ik kan zeggen is dat alle informatie die we nu hebben, erop wijst dat we in de goede rich ting bezig zijn. Bij elke tus senstap be halen we de resulta ten die we moeten beha len. Dus ik heb er goed vertrouwen in. Maar ik kan het niet garande ren. Dat kan niemand op dit mo ment, nergens op de wereld.'' ,,Tien a vijftien jaar is niet abnormaal voor het ontwikkelen van een vaccin, hè. Wij zijn in januari begonnen. We hebben veel antwoorden gewoon nog niet. Een vaccin dat perfect werkt in een reageerbuisje, of op muizen, kan bij mensen helemaal niets doen. Je weet het pas als je op mensen kunt testen.'' ,,Ja, dat is altijd zo. Bedenk dat dit een geheel nieuw virus is. Bij griep heb ben we nog altijd geen vaccin dat 100 procent van de bevolking be schermt. Tegen hiv is nog geen vac cin gevonden. Mensen verwachten misschien dat al die kansrijke projec ten tot een vaccin leiden, maar dat is niet zo. Er züllen kandidaten afval len. Firma's die keihard werken en dat keigoed doen, zullen met een mislukking te maken gaan krijgen. Dat is een zwaard van Damocles dat boven ieders hoofd hangt, ook boven het onze. Maar daar mag je niet bij zaterdag 25 april 2020 GO Net als veel Nederlanders blijft journalist Frank Poorthuis thuis. Verslag van dag 43. Chris van Mersbergen Frankfurt Als heel de wereld smekend naar jou kijkt - Lidia Oostvogels Hoe is dat, om 's avonds op tv het coronanieuws te bekijken? Helpt het dan als Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, zegt dat er voor het einde van het jaar een vaccin zou kunnen zijn, waarbij ze die uit spraak vooral baseert op wat er bij CureVac gebeurt? Is die hoop gerecht vaardigd? Wat zijn de valkuilen? Dus het kan zo zijn dat jullie vaccin waar we zo op hopen, simpelweg niet blijkt te werken?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 8