CORONAVIRUS
Malle rituelen
op corona
ommetjes
8 NIEUWS
INTERVIEW LIDIA OOSTVOGELS
Hoe voelt dat, als het lot van de wereld zo'n
beetje in jouw handen ligt? Een exclusief
interview met de Belgisch-Nederlandse Lidia
Oostvogels, die voor de Duitse farmaceut CureVac
een van de meest kansrijke onderzoeken naar het
coronavaccin leidt. ,,De optie dat het misgaat, hangt
als een zwaard van Damocles boven je hoofd.''
Je móet
uitgaan
van succes
en ook de
volgende
stappen al
plannen
Frank
Poorthuis
Rotterdam
IN QUARANTAINE
Sinds het begin van onze
quarantaine is de kade
langs het kanaal hier even
verderop, voor mijn vrouw en mij
een bijzondere plek geworden.
Het is de sintelbaan van onze vrij
heid. Ik loop er elke avond een dik
half uur heen en weer, mijn vrouw
haalt makkelijk drie keer die af
stand. Heen en weer, heen en
weer. Er gebeurt altijd wat, een
boot vaart langs, het laatste zon
licht valt mooi op de huizen van
Oud Delfshaven.
Maar de malle rituelen die je je
eigen maakt. Zo draag ik sinds het
begin, toen het nog koud was als
de wind over het water scheerde,
een pet. Een boers dingetje, met
klep. Op een dag, de zon scheen,
was ik 'm vergeten. En m'n loopje
was m'n loopje niet. Bracht me
niet de mentale opfrisbeurt na een
dag binnen met hangouts, kinder
gedoe, tikken, koken. Toen besefte
ik dat die pet me een gevoel van
veiligheid geeft. Ik kan mijn oog
opslag net onder de schaduw van
de klep verbergen. Sindsdien gaat-
ie altijd op, mijn coronapet.
Nog idioter ritueel is dit. Omdat
Zonder coronapet
frist mijn loopje me
mentaal niet op
het een kade en geen echte sintel-
baan is, loop je geen echt rondje.
Ergens op het traject moet je om
keren, anders kom je uiteindelijk
aan de Noordzee terecht. Voor mij
is het keerpunt een lantaarnpaal
bij een aanlegplaats voor zand-
schepen. Altijd dezelfde. En wat ik
doe, waar ik zelf om moet lachen
als ik het doe: ik loop echt om die
lantaarnpaal heen. De eerste keer
is het gewoon een lantaarnpaal die
je rondt. De volgende dag denk je:
da's grappig, ik rond dezelfde paal.
De derde dag moet je die paal heb
ben, anders is de wandeling niet
compleet. Ik besef dat het idioot is.
Ik kan ook net voor de paal omke
ren. Of er gewoon niet omheen lo
pen. Maar dat doe ik niet dus. Wat
ik wel zie, of denk te zien, is de
blik in de ogen van de mensen die
net nog achter me liepen en die ik
dan weer tegenkom. In het begin
geneerde ik me voor hen. Wat doet
die man? Inmiddels werp ik hen
vanonder de schaduw van mijn
coronapet een blik toe die zegt: 'U
denkt dat u mij net die lantaarn
paal zag ronden. Dat was verbeel
ding. Dat was ik niet. Goeien-
avond.' Stoïcijns loop ik dan door.
Ze is over het algemeen een kalme
slaper, maar een paar weken geleden
had Lidia Oostvogels toch een onrus
tige nacht. ,,Ik droomde dat we het
vaccin gingen testen op vleermuizen.
Ik zag ze over onze hoofden vliegen,
en dacht: daar is onze testpopulatie.
Totaal absurd: we testen op muizen.
Het coronavirus is mede via de vleer
muis bij de mens terechtgekomen,
vandaar de rare combinatie in mijn
droom.''
Ze durft het gerust toe te geven:
het coronavirus is een beetje met
haar aan de wandel gegaan. Als ze
's avonds stopt met werken, na een
dag vol videovergaderingen en over
leg met haar team van het biofarma-
ceutische bedrijf CureVac (,,Soms
vraag je je echt af wanneer je naar het
toilet kunt of een boterham gaat
eten''), zet ze de tv aan en ziet ze
beelden van volle ziekenhuizen, van
lege straten.
Dan belt ze vanuit Frankfurt met
haar 83-jarige moeder in België, die
vertelt dat een tante in Nederland -
het gezin Oostvogels verhuisde toen
Lidia 7 jaar was van Brabant naar
Vlaanderen - corona heeft. ,,Mild ge
lukkig, maar toch. Het is de hele tijd
corona. Ik heb in het verleden andere
stressvolle projecten gedaan. Maar
dat beheerste dan niet ook nog eens
het leven van alle mensen om je
heen. Familie en vrienden zeggen:
wat goed dat je zo hard werkt, we
hebben dit vaccin nodig! Dat maakt
het moeilijk om het los te laten.''
,,Het geeft extra druk. Je kijkt het
nieuws en ziet afschuwelijke beelden
uit Amerika, waar kisten met lijken
worden vervoerd met shovels. Dat is
voor iedereen vreselijk om te zien.
Maar ik denk dan: elke dag die het
extra duurt voordat er een vaccin is,
gaan dit soort akelige dingen verder.
Want dat is gewoon de realiteit.''
,,Ik snap dat ze het zegt. Dit is de be
langrijkste hoop die je kunt geven
aan mensen, dat er een vaccin komt
en dat het leven weer normaal zal
zijn. Of dat je in elk geval te
ruggaat naar een vórm van
normaliteit, iets dat beter
is dan wat zich nu in
veel landen afspeelt."
„Wat ik kan zeggen is dat
alle informatie die we nu
hebben, erop wijst dat we
in de goede rich
ting bezig zijn.
Bij elke tus
senstap be
halen we
de
resulta
ten die we
moeten beha
len. Dus ik heb er
goed vertrouwen in.
Maar ik kan het niet garande
ren. Dat kan niemand op dit mo
ment, nergens op de wereld.''
,,Tien a vijftien jaar is niet abnormaal
voor het ontwikkelen van een vaccin,
hè. Wij zijn in januari begonnen. We
hebben veel antwoorden gewoon
nog niet. Een vaccin dat perfect werkt
in een reageerbuisje, of op muizen,
kan bij mensen helemaal niets doen.
Je weet het pas als je op mensen kunt
testen.''
,,Ja, dat is altijd zo. Bedenk dat dit een
geheel nieuw virus is. Bij griep heb
ben we nog altijd geen vaccin dat
100 procent van de bevolking be
schermt. Tegen hiv is nog geen vac
cin gevonden. Mensen verwachten
misschien dat al die kansrijke projec
ten tot een vaccin leiden, maar dat is
niet zo. Er züllen kandidaten afval
len. Firma's die keihard werken en
dat keigoed doen, zullen met een
mislukking te maken gaan krijgen.
Dat is een zwaard van Damocles dat
boven ieders hoofd hangt, ook boven
het onze. Maar daar mag je niet bij
zaterdag 25 april 2020
GO
Net als veel Nederlanders blijft
journalist Frank Poorthuis thuis.
Verslag van dag 43.
Chris van Mersbergen
Frankfurt
Als heel
de wereld
smekend
naar jou kijkt
- Lidia Oostvogels
Hoe is dat, om 's avonds op tv
het coronanieuws te bekijken?
Helpt het dan als Ursula von der
Leyen, voorzitter van de Europese
Commissie, zegt dat er voor het
einde van het jaar een vaccin zou
kunnen zijn, waarbij ze die uit
spraak vooral baseert op wat er bij
CureVac gebeurt?
Is die hoop gerecht
vaardigd?
Wat zijn de valkuilen?
Dus het kan zo zijn dat jullie vaccin
waar we zo op hopen, simpelweg
niet blijkt te werken?