'Ik denk dat het
verlies aan controle
het zwaarst weegt.
Da's verdomd heftig'
'IK BEN BANG
GEWEEST, EN
BOOS, EN SOMS
OOKBLIJ'
'WE HEBBEN NOG
JAREN PLEZIER
VANDELESSEN
DIE WE LEERDEN'
'Ik vraag me
af hoe lang we
dit volhouden,
ik vrees dat het
nog lang duurt'
18
nieuwe collega's. Normaal hoor ik
aan de stemhoogte van mijn colle
ga's of ik ergens op af moet. Zo
vertrouwd zijn we met elkaar.
Maar van de nieuwe collega's
ken ik de stemmen niet. Stellen
ze nu een gewone vraag? Of zit
hier stress achter? Dat hoor ik nu
niet.''
Hans (Tilburg): „Mensen moeten
werk doen waar ze niet voor zijn
opgeleid, met andere mensen, ze
werken meer, en worden met ex
treme situaties geconfronteerd.
Dat is verdomd heftig. Ik denk dat
het verlies aan controle het
zwaarst weegt. Zorgmedewerkers
zijn gewend om een negen te leve
ren, met uitschieters naar een tien.
Nu moeten we accepteren dat het
een zesje is. Met hetzelfde aantal
vaste ic-medewerkers, moeten we
tweeënhalf keer zoveel ic-bedden
in de gaten houden. Elke verpleeg
kundige moet drie patiënten ver
zorgen, dat waren er voorheen
twee. Dan kun je patiënten niet
meer de aandacht geven die nodig
is. Je kunt minder vaak langslopen,
minder controleren. Er is veel per
soneel van buiten, dat is echt top.
Je zou maar aan je jas getrokken
worden en de ic op moeten. Ze
doen het verdomd goed hoor.
Maar je merkt dat het niet het
zelfde is.''
Angelica (Bergen op Zoom): ,,Ik
denk dat we nog steeds goede zorg
leveren, maar sommige dingen
schieten er bij in. Normaal halen
we mensen als ze wakker worden
meteen uit bed. Ze moeten in be
weging komen. Maar de tijd daar
voor ontbreekt. Ook de fysio komt
minder vaak. Steeds meer mensen
komen bij, dat zijn de dingen waar
we nu tegenaan lopen.''
Rita (Enschede): ,,Het trekt een
enorme wissel. Mijn mensen heb
ben de afgelopen periode tussen
de 30 en 65 uur extra gedraaid,
parttimers en fulltimers. Ik vraag
me af hoe lang we dit volhouden,
maar ik vrees dat we nog heel lang
in deze situatie zitten. Ik hoop dat
heel Nederland dat beseft. Afgelo
pen weekend kwam de eerste
hausse traumapatiënten alweer
binnen, toen ben ik even boos ge
worden. Mountainbikers, quad-
rijders, wielrenners zonder helm,
mensen die in hun dakgoot aan
het klussen warenIk snap dat
niet iedereen lezen als hobby
heeft, maar dit is echt een beetje
onverstandig.''
Hans (Tilburg): ,,Of de manier
waarop we moesten werken le
vens gekost heeft? Ik kan geen en
kele patiënt aanwijzen waarvan
het overlijden te herleiden is tot
onvoldoende aandacht. Maar toch
ben ik ervan overtuigd dat het ant
woord ja is. Als je duizend patiën
ten hebt en ze voor 90 in plaats
van 100 procent helpt, wordt het
sterftecijfer hoger.''
Simone (Uden ,,Dat we ons ver
trouwde niveau niet halen, herken
ik. Maar het is ook een nieuw ziek
tebeeld. Mensen gaan soms snel
ZATERDAG 25 APRIL 2020 GO
VERVOLG VAN PAGINA 17
Ruud is getrouwd en heeft een zoon (6)
en een dochtertje van een half jaar oud.
„Twee uur op de bank hangen en Netflix
kijken zit er niet in als ik thuis kom na
een lange dag werken. ,,'Papa is thuis',
hoor ik als de deur open gaat. Dan is
het voetballen, met lego spelen en leren
fietsen. Dat werkt wel relativerend.''
„Limburg heeft het flink te verduren
gehad. Noord-Brabant staat bij ieder
een op het netvlies, natuurlijk, maar wij
waren de tweede regio waar corona de
kop op stak. Gelukkig hebben we dat
met de ziekenhuizen in de regio goed
kunnen opvangen.''
,,Dit is zeker de bijzonderste periode uit
mijn loopbaan tot nu toe. Dit gaat nie
mand ooit nog vergeten. Het was echt
heel uitdagend. Maar we hebben ook
dingen geleerd waar we nog jaren ple
zier van kunnen hebben.''
NAAM
Simone Gielen
LEEFTIJD
49
FUNCTIE
Intensivist/
medisch leider
acute zorg
Bernhoven,
Uden
Simone is getrouwd en heeft twee
zoons (14 en 16). Met haar familie
deelt ze de liefde voor het buitenle
ven en de natuur. Die geven rust.
,,Op de ic zijn er heel veel alarmen.
De geluiden zijn soms heel irritant,
en dat moet ook, omdat je anders
niet reageert. Dus thuis kan elke
piep urenlang afgaan, ik vind dat
dan helemaal niet irritant. Maar
mijn man wel'', grijnst ze.
,,Ik werk al vijftien jaar op de inten
sive care. Wat leuk is aan dit werk,
is dat ik 's ochtends niet weet wat ik
ga doen. Het kan rustig zijn of
druk.''
,,Ik beleef deze periode soms in een
roes. Ik ben bang geweest, en boos,
en soms ook blij, omdat we het
samen zo goed deden. En ik heb
heel veel geleerd. In die zin heeft
het me ook iets gebracht.''
In—rttkhtnm...
