Weinig motorrijders zullen Alabama op hun bucketlist hebben staan,
maar Hans Avontuur denkt met veel plezier terug aan de Amerikaanse
staat waar hij zich door het ongepolijste decor helemaal thuis voelde.
Een reis om alvast over te dromen, voor als het straks weer mag.
Het regent al uren op het platteland
van Alabama. Ik ben nat, heb het koud en
voel vermoeidheid van kilometers sturen
over glibberige wegen. Op de hoek van een
kruispunt staat een typisch Amerikaanse
eettent: Fincher's Real Delite. Ik parkeer de
motor, trek mijn regenkleding uit en stap
een wereld binnen waar zelden onbekend
bezoek komt.
Het is een eettent zoals ik ze graag tegen
kom. Geen grote Amerikaanse keten als
Denny's, Wendy's of McDonald's, maar ook
geen familiezaakje dat tot een cliché is op-
gepoetst om toeristen te behagen. Fincher's
Real Delite is een trefpunt van locals, ge
liefd om z'n catfish (meerval). Gebakken,
gekookt, gefrituurd. Een, twee of drie stuks
op je bord.
Ik heb nauwelijks besteld of mijn achter
buurman vertelt dat hij Frank heet en dat
hij geluk heeft dat hij nog in leven is. Mijn
halve liter ijsthee arriveert en Frank begint
ongevraagd zijn verhaal. ,,Als kind droomde
ik al van motorrijden. Nog voor ik mijn rij
bewijs had, stond er al een Yamaha 200 cc
dirtbike in de schuur.''
Het is stil in de bijna lege tent. De regen
klettert op het dak. Frank schraapt zijn keel
en gaat verder. ,,Man, wat was ik blij toen ik
mijn papiertje kreeg. Nog dezelfde dag
maakte ik een rit. Maar die eindigde op de
motorkap van een oude dame. En toen ik
eindelijk weer kon rijden, ging ik onderuit
en vloog mijn motor in brand. Ik ben met
een gestopt. Twee keer door het oog van de
naald was genoeg.''
Zo gaat het vaak als ik met de motor
onderweg ben. In een morsige Engelse
pub werd ik eens vijandig ontvangen door
FOTOGRAFIE HANS AVONTUUR
ZATERDAG 25 APRIL 2020 39
