Marjan Berk
Vlaamse journalist
vindt bij toeval twee
vermiste zusjes terug
NIEUWS 13
Meisjes 5 kilometer van huis aangetroffen
DIERENTUIN NIEUW LEVEN
Ik kijk naar
de blauwe
lucht zonder
strepen, ik
tel zachtjes
mijn
zegeningen
Ik bracht een nacht in Ka-
lenberg door. Het was koud,
ik hulde mij in alle wollen
vesten die ik kon vinden.
Schapenwollen sokken aan
mijn verkleumde voeten.
enige radiostation dat ik op mijn
draagbare radiootje kon ontvan
gen, was BNR.
Een inzichtgevende nacht. Er
waren op de radio allemaal zor
gelijke managers aan het woord.
Eén manager onderscheidde zich
door een opgewekte toon, vol
liefdevolle dankbare boodschap
pen voor zijn werknemers, die al
lemaal thuiswerken: ,,Ik laat ze
weten hoe ik hun inzet waardeer;
sommigen werken thuis met
kleine kinderen om zich heen,
die het hen moeilijk maken zich
te concentreren. Ik zorg voor een
fles wijn, en een bloemetje voor
de vrouwen. Ik praat met ze. Af
en toe mogen ze de klaag-boa
omhangen, om eens even hun
hart te luchten, maar niet langer
dan vijf minuten. Dan gaan we
weer positief door! En wanneer
iemand succes boekt, dan krijgen
ze een fles champagne.''
Ondanks deze vrolijke goedma
ker is de toon bij de managers
realistisch. Dapper zien ze de on
zekere toekomst onder ogen en
bedenken allerlei oplossingen. Ze
zetten als proef complete terras
sen uit met de stoelen allemaal
op anderhalve meter afstand van
elkaar.
Ik neem een hap schone lucht
zonder grootstedelijke uitlaatgas
sen, ik kijk naar de blauwe lucht
zonder witte strepen, ik tel heel
zachtjes mijn zegeningen. Wel
héél zachtjes, want ik hoor de
sceptici al roepen: ,,Marjan! Het
leven is geen padvinderij! Word
wakker!''
denk aan alle boeken, alle mu
ziek, aan alle vrienden, alle
baby's die de toekomst nog gaan
beleven. En ik pak nog maar eens
het mooiste troostgedicht uit
onze taal erbij, van een van onze
nog steeds heel toegankelijke,
tijdloze dichters, mijn vroegere
dorpsgenoot Jacques Bloem. Hij
woonde aan de overkant van de
vaart waaraan ik nu 51 jaar heb
gebivakkeerd.
Hij ligt op het kleine kerkhof in
Paasloo, waar heel veel dorpsge
noten die ik nog heb gekend ook
liggen. Op zijn graf een van zijn
onvergetelijke zinnen: 'Voorbij,
voorbij, o en voorgoed voorbij.
Hier volgt een van zijn mooiste
troostgedichten.
Ik heb van 't leven vrijwel
niets verwacht,
't Geluk is nu eenmaal niet
te achterhalen.
Wat geeft het? - In de koude
voorjaarsnacht
Zingen de onsterfelijke
nachtegalen.
i-T «larirrmmt
.*r*ïï»
'T -siSM»1 v -
De zusjes waren kort voor de mid
dag thuis vertrokken om te wande
len, maar keerden niet terug naar
huis. Toen het donker werd, ver
spreidde Belgische justitie samen
met het vermissingsplatform Child
Focus een opsporingsbericht.
Mariotti schreef voor de krant
over de zaak en stapte maandag
avond zijn wagen in. ,,Ik was onder
weg naar de ouders, aangezien de
meisjes nog altijd niet waren ge
vonden'', vertelt de regiojournalist
van Het Laatste Nieuws. ,,Ik besloot
om een bepaalde route naar Hout-
halen-Helchteren te nemen; mis
schien zou ik de politie daar tegen
komen. Ik reed van Helchteren tot
aan de E314 in Houthalen. Toen ik
daar niets opvallend zag, draaide ik
terug richting Eindhoven.''
Daar stond de reporter een ver
rassing te wachten. ,,Op een plek
waar geen huizen waren, langs een
braakliggend terrein, zag ik plots
twee donkere schimmen wande
len. Hoewel het behoorlijk donker
was, zag ik dat de ene persoon een
kop groter was dan de andere. Ze
hadden een trolley bij zich. Ik
dacht: 'Het zal toch niet waar zijn!'
Mariotti had het signalement van
de vermiste meisjes gelezen en be
sefte na één seconde wat er gaande
was. ,,Er schoot adrenaline door me
heen. Ik heb meteen gebeld naar de
redactie. Ik zei dat ik nu even uit
mijn rol van journalist zou stap
pen." De meisjes waren zo'n 5 kilo
meter van hun huis verwijderd.
Struikgewas
Hij greep naar zijn telefoon en
belde het noodnummer. ,,Ik liep
ondertussen naar de meisjes toe. Zij
sloegen natuurlijk op de vlucht.
Niet veel later hoorde ik iets ritselen
in het struikgewas. Ik keek om en
zag ze op de grond liggen, verstopt.
Ondanks het hoge gras en de netels
tussen ons in, kon ik ze goed zien.
Toen ze doorhadden dat ik hen in
de gaten hield, kropen ze verder
weg.''
Hij vervolgt: ,,De politie raadde
me aan om iets tegen hen te zeggen.
Gelukkig herinnerde ik me hoe de
oudste zus heette. Ik riep haar naam
en zei dat haar ouders naar hen aan
het zoeken waren. Ik zei niet dat ik
van de krant was, maar wel dat ik
ook uit de buurt ben om hen gerust
te stellen.''
,,Om hen niet af te schrikken, heb
ik de situatie een beetje verbloemd.
Ik zei dat ik begreep dat ze wilden
gaan wandelen, maar dat iedereen
erg ongerust was. Ze moesten niet
bang zijn, want niemand was
kwaad op hen.''
De kleinste leek overtuigd en
bleef staan, zegt Mariotti. Ze sprak
haar zus toe en vroeg of ze toch niet
beter hier zouden wachten
op hun ouders. „De
oudste dacht er an
ders over en uit
eindelijk namen
ze de benen." On
dertussen had de
politie een pa
trouillewagen ge
stuurd. „We wisten
dat ze zich schuilhiel
den in de struiken, maar vonden ze
niet meteen.''
Een stukje verderop zag de repor
ter opnieuw iets bewegen. ,,Ik kon
zien hoe een rugzakje nog snel ach
ter een schutting verdween, waar
achter tuinen van enkele huizen la
gen. ,,Ik schreeuwde: 'Daar zitten
ze'. De politie snelde er meteen
naartoe. Na vijf minuten waren de
meisjes terecht. Ze hadden zich
verscholen in een tuinhuis.''
Opluchting
Dat voelde als een enorme opluch
ting, vertelt Mariotti. ,,Een agent zei
me dat ze de hele dag met man en
macht naar de twee hebben ge
zocht, zonder succes. Hij kon het
maar niet loslaten en was nu ge
rustgesteld dat ze terecht waren."
,,Sommigen bestempelen dit als
een heldendaad, maar zo zie ik het
niet. De situatie was schrijnend.
Mijn enige doel was om de meisjes
niet bang te maken.'' Waarom de
meisjes op pad waren gegaan en
niet teruggingen naar huis, is niet
bekendgemaakt.
woensdag 22 april 2020
GO
roostaedich
De televisie deed het niet. Het
Hallo! Ik ben klaarwakker! En ik
De nachtegalen
faOÊ '^1®'
SStZ.
—■■Wlrt»
«.•J® ml**? uil
Volop vrolijkheid in de dierentuin van Wupper-
tal, Duitsland. Moederolifant Tika beviel dins
dagnacht van dochter Kimana. Het jong is ge
zond en de kudde gedraagt zich voorbeeldig
ten aanzien van de nieuwe spruit, aldus een
woordvoerster van Wuppertal Zoo. Voorlopig is
Kimana alleen via de webcam te bewonderen.
De dierentuin is nog gesloten. foto reuters
De Belgische journalist Marco
Mariotti stuitte gisteren op de
twee meisjes van 12 en 7 jaar uit
Houthalen-Helchteren die de
zelfde dag als vermist waren op
gegeven. ,,Er ging golf adrena
line door me heen.''
Emily Nees
Houthalen-Helchteren
'V3»S
Journalist Marco Mari
otti zag de meisjes
lopen op een braaklig
gend terrein.
FOTO MINE DALEMANS
