'Een redacteur
vroeg eens:
op welke
woensdag
middag valt
dit jaar jouw
vakantie,
Sjors?'
Een bejaarde dame fietst langs het
bordes van het gemeentehuis in Leerdam,
de grootste kern van de jonge gemeente
Vijfheerenlanden. ,,Hé, de nieuwe burge
meester! Wat leuk om u te zien!'' roept ze
naar Sjors Fröhlich, die poseert voor de
fotograaf. ,,Wat leuk om te zien!'' roept
de nieuwe burgemeester terug. De vrouw
remt af en roept naar boven: ,,Van mijn zoon
mag ik in deze coronatijden niet te lang op
straat. Hij wil dat ik snel naar huis kom.''
,,Ik wil ook dat u snel naar huis gaat'',
zegt Fröhlich vaderlijk, waarna de vrouw
opgetogen verder fietst en de burgemeester
zichtbaar nageniet van deze korte ontmoe
ting met een van 'zijn' 55.000 burgers.
In zijn werkkamer, pal naast het corona
crisiscentrum, vertelt hij hoeveel nieuwe
besmettingen zijn gemeente de dag ervoor
telde, iets wat hem elke dag per app wordt
meegedeeld door de directeur van de GGD,
regio Utrecht. Vijfheerenlanden heeft drie
gemeentehuizen en er werken deze dagen
ongeveer driehonderd ambtenaren thuis.
,,De organisatie draait desalniettemin als
een naaimachientje'', zegt Fröhlich met
nauwverholen trots. Het is bijzonder om
hem in deze hoedanigheid te zien: een
voormalige radiopresentator die burge
meester werd in de gemeente waar hij is
opgegroeid.
„Jazeker, dat doet mij ook veel. Ik kom hier
vandaan, uit Meerkerk. Mijn vader was
monteur van weegschalen en als jongen
ging ik regelmatig met hem op pad naar
alle slagers in de buurt. Hoewel we wel
degelijk christelijk waren, waren we lid
van de AVRO. In het Algemeen Dagblad zag
ik een advertentie voor een nieuw NCRV-
jongerenprogramma op Hilversum 3. Daar
werd ik aangenomen en dat bepaalde mijn
leven.''
,,Radio is altijd mijn grote liefde geweest.
Theo Koomen die achterop de motor in
de Tour de France verbale schilderijen
schetste, dat vond ik fantastisch. Felix
Meurders, Frits Spits, Met het Oog op Mor
gen... Dat laatste programma stiekem in
bed op een transistorradio die naast mijn
hoofdkussen lag. Mijn ouders hadden een
bandrecorder met zo'n spoel en als kind
nam ik mijn eigen programma's op. Mijn
eerste eigen show bij de NCRV, Tussenuur,
presenteerde ik als veertienjarige met zo'n
aandoenlijk hoog stemmetje.''
Hij zwijgt even en zegt niet onaardig: ,,Ik
ben niet het type dat zichzelf complimen
ten geeft of als visionair zou neerzetten."
,,Ik heb vaak ideeën en soms pakken die
goed uit, soms ook niet. Er is in de loop der
jaren echt wel het een en ander mislukt,
hoor. Ik heb in de zomer weleens een
vakantie-achtig programma gemaakt en dat
was het gewoon niet. Dat kan gebeuren.''
,,Frits Spits noemde het ooit 'programma-
geluk'; dat je een programma maakt waarin
alles bij elkaar komt: de muziek klinkt lek
ker, de gesprekken gaan goed. Dat gevoel
heb ik een paar keer mogen ervaren.''
,,Hm, zo heb ik het nooit bekeken. Stand.nl
begon in 2001, voor de aanslagen op 11 sep
tember. Er broeide iets dat niet werd op
gepikt door de landelijke media, vond ik.
De stem van 'gewone mensen' kwam niet
genoeg aan bod. Het gat waar Pim Fortuyn
was ingesprongen, de onderstroom die er
nu eenmaal was, hoorden we niet genoeg
op de radio. In het begin kreeg het program
ma veel kritiek: waarom moet mevrouw
Jansma uit Drenthe zo nodig ook haar me
ning geven? Maar ja jongens, mevrouw
Jansma woont óók in Nederland, misschien
is haar mening niet gebaseerd op de meest
accurate kennis, maar ze voelt wel iets.
Natuurlijk kwamen er in Stand.nl af en
toe idioten voorbij, maar het was zeker
geen Twitter.''
,,Ik deed heel veel programma's, soms wel
zeven dagen per week. Een redacteur vroeg
eens: op welke woensdagmiddag valt dit
jaar jouw vakantie, Sjors? Plotseling ging
mijn stem achteruit. Eerst dacht ik aan een
aanhoudende verkoudheid, maar het bleek
spasmodische dysfonie te zijn, een neurolo
gische spierziekte. Mijn zenuwen gaven
verkeerde signalen door aan mijn stem
bandspieren. Vette pech, had iedereen kun
nen overkomen. Ik heb nog botoxspuiten in
mijn keel gehad, een lapmiddel. Uiteinde
lijk is mijn stembandspier doorgesneden en
dat hielp, al kon ik niet meer presenteren.''
,,Nou, als het heel druk is, en dat zijn deze
tijden wel, dan zit het er nog wel een beetje,
en dat hoor je misschien ook wel. Het kan
niet meer terugkomen, maar het is ook nog
niet helemaal weg.''
,,Ik ben een relativerend persoon. Ik heb
Dat is op z'n minst een mooi gegeven.
Er werd over je gezegd dat je al radio
maakte voordat je kon praten.
Je bleek een talent en maakte razend
snel carrière. Iemand zei: Sjors begrijpt
wat radio is, wat werkt en niet werkt.
Maar je bent het wel.
Maar er is ook veel gelukt. Je bedacht
de immens populaire zaterdagochtend
show Cappuccino. Je bedacht Stand.nl.
Bij BNR heb je de hele zender gestroom
lijnd en podcasts geïntroduceerd.
Bij Stand.nl wilde je stem geven aan
gewone mensen. Waarom was dat be
langrijk? En heb jij met dat programma
bijgedragen aan de polarisatie in Neder
land?
Het programma was succesvol, net als
Cappuccino, dat het best beluisterde
programma van Nederland werd. En
toen gebeurde er iets met je stem.
Merk je er nog steeds iets van?
Je stem klinkt inderdaad af en toe
schor. Wat deed die kwaal met je?
10
