noodklok: spelen zonder publiek catastrofaal
ÓORONAVIRUS
19
ik gehad. Na elke chemo ben je vijf
dagen van de kaart. Misselijk, moe,
futloos, droge mond. Haaruitval
ook. Ja, dat is confronterend voor
de spiegel. Ik heb ook blaren op
mijn handen, verdoofde vinger
toppen. Maar de eerste uitslagen
zijn positief. De chemo's hebben
hun werk gedaan. Ik voelde zelf al
dat het knobbeltje kleiner werd,
dan is het wel fijn als je ook de be
vestiging krijgt in het ziekenhuis."
Aan het werk
,,Na die chemo's volgt een week
waarin je je beter voelt. Toen ben
ik in februari ook gaan werken bij
het ABN Amro-toernooi in Rot
terdam waar ik directeur van het
rolstoeltennisevenement ben. Dat
voelde goed. Niet zozeer als aflei
ding, maar het zijn klussen waar ik
voor leef. Net als mijn werk voor
NOC*NSF als chef de mission van
de paralympische ploeg. Soms
ging ik in Rotterdam wat eerder
naar het hotel, maar het was heer
lijk om daar aan het werk te zijn.''
,,Ik begin nu langzaam op te
krabbelen. Ben veel bezig met
mijn paralympische ploeg. Met de
atleten die voorbestemd waren om
de komende zomer naar Tokio te
gaan. Als gevolg van het corona
virus is alles anders en zijn ook de
Paralympics een jaar uitgesteld. Ik
ben bezig om alle sporters van
onze beoogde ploeg, zo'n zeventig
tot negentig atleten, te bellen. Dat
levert fascinerende gesprekken op.
Met de een zit je anderhalf uur aan
de lijn, met de ander tien minuten.
Iedereen gaat er op zijn eigen ma
nier mee om.
,,De telefoongesprekken kosten
energie, maar geven me ook kracht
om door te gaan. Ik heb een paar
weken geleden wel moeten zeg-
gen: misschien moet er toch een
extra chef de mission bijkomen.
Omdat ik zat te rekenen: wacht
eens, misschien lig ik in augustus
nog wel helemaal voor pampus.
,,Dat Marianne Timmer het met
mij ging doen, voelde goed. Vooral
omdat er een stuk druk van mij af
viel. Het gaf me rust, ik hoefde me
niet schuldig te voelen als ik een
paar dagen niet kon werken. Nu de
Paralympics zijn uitgesteld, komt
alles in een ander perspectief te
staan. Ik heb nog een lange tijd om
daar klaar voor te zijn.
,,Met onze dochter Jinte, ze is
zeven maanden oud, gaat het goed.
Kruipen, eten, tandjes. Het gaat al
lemaal heel erg hard. Het is een
feestje om moeder te zijn. Prachtig
om zo'n klein meisje in ons gezin
netje te hebben. In het begin was
het wel lastig om ziek te zijn met
zo'n kleintje in huis. Dan wil je je
gewoon even ongeremd ellendig
voelen. Mijn man Marijn doet veel,
net als mijn ouders en mijn
schoonouders, maar dat laatste
kan nu vanwege de corona niet.''
Draagmoeder
,,Toen ik in 2013 stopte met tennis,
was onze wens om vader en moe
der te worden. Dat werd een heel
complex traject van jaren. Uitein
delijk hebben we in Canada een
draagmoeder gevonden, omdat
het voor mij te risicovol was om
zelf zwanger te worden. Jerica heet
de draagmoeder. Ze heeft ons le
ven ongekend verrijkt. We hebben
nu veel contact via Whatsapp en
Facetime. We sturen filmpjes als
Jinte weer iets nieuws kan.
,,Ik merk dat mijn lijf een opta-
ter heeft gehad. Als ik een stukje
op pad ga met de handbike, voel ik
na de eerste bocht al verzuurde ar-
men. Maar het is goed om bezig te
zijn. Ik ben me er heel bewust van
dat ik in deze tijden van corona bij
de kwetsbare groep hoor. Dus ik
kom geen winkel in en mijd heel
bewust drukke plekken.
,,Vorige week is mijn behandel
plan bijgesteld. We stoppen de
chemo's en eind van deze maand
onderga ik een operatie. Ze gaan
dan de tumor uit mijn borst weg
halen en een beetje weefsel er om
heen. Daarna volgen nog bestra
lingen. Het is een borstbesparende
operatie. Fijn? Ja, maar als mijn
borst geamputeerd had moeten
worden, dan moest het. Zo'n boe
zem heb ik trouwens ook weer
niet (lachend). Gezondheid gaat
sowieso voor alles. Confronte
rend? Dan ben ik heel praktisch
ingesteld hoor: als het moet, dan
moet het. Ik ben wel benieuwd
wat die operatie gaat brengen.
Omdat ik in een rolstoel zit, doe ik
heel veel met mijn armen. Bij alle
simpele dingen: aankleden, naar
het toilet gaan. Het is wel span
nend wat dat met mijn mobiliteit
gaat doen. Maar ik geloof in mijn
herstel en in de artsen.
Dat de Paralympics
zijn verplaatst, is maf
genoeg nog een soort
gelukje voor mij. Ik
heb het perspectief
dat ik daar bij kan zijn
,,Dat de Paralympics zijn ver
plaatst, is maf genoeg nog een
soort gelukje voor mij. Ik heb het
perspectief dat ik daar bij kan zijn.
Een enorme missie. Meer dan ooit
schreeuwt de maatschappij om
inclusiviteit, diversiteit en het sa
men doen. Die Spelen zijn daar
een geweldig voorbeeld van. Dat
moet heel Nederland dus zien en
meekrijgen. Ik vind het nog steeds
fantastisch om me daar hard voor
te maken. Tokio 2021 is mijn hori
zon. Daar hoop ik met een mooi
TeamNL te staan. Dat gaat me
waarschijnlijk wel lukken. Dat ga
ik halen.''
Ajax, gewezen. De Amsterdammers
beschikken over een riant eigen
vermogen, maar dat is niet een be
drag dat de club zomaar even kan
ophoesten. Slechts een deel is cash,
het merendeel zit in gebouwen en
spelers. Wie nader inzoomt op de
financiële situatie en het laatste
jaarverslag koppelt aan de recette,
voorziet ook rampspoed bij Ajax.
Zolang het voetbal zonder pu
bliek gebeurt, incasseert de club
klap na klap. Over een heel seizoen
betekent dit een verlies van 60 mil
joen euro (bij een begroting van 110
miljoen). Geen publiek betekent
geen inkomsten uit zakelijke stoe
len (14 miljoen), seizoenkaarten (13
miljoen), losse kaarten (7 miljoen)
en Europese recette (17 miljoen).
De klappen in Rotterdam en
Eindhoven zijn in aantallen minder
groot, maar als onderdeel van de to-
tale begroting mogelijk nog harder.
Bij een seizoen zonder publiek
stevent Feyenoord af op een verlies
van zo'n 30 miljoen (begroting 70
miljoen) en PSV 30 miljoen (begro
ting 78 miljoen).
Ajax teert op hoge sponsorin
komsten (34 miljoen), net zoveel
als PSV (18 miljoen) en Feyenoord
(16 miljoen) samen. Dat geldt ook
voor de merchandise, Ajax incas
seert op dat vlak het viervoudige
van PSV, hoewel ook daar nu flinke
klappen worden geïncasseerd. Deze
inkomsten zullen in de verste verte
niet genoeg zijn om break-even te
draaien. Over dit seizoen, met
groepsfase Champions League en
een ronde Europa League, draaide
Ajax al verlies. Met wat daar nu nog
bijkomt zal het dus al het mogelijke
moeten doen om overeind te blij
ven, laat staan om als suikeroom te
dienen voor andere noodlijdende
clubs in Nederland.
Aangezien ook de transfermarkt
in elkaar stort, zullen de topclubs,
met Ajax voorop, veel minder op
brengsten halen uit vertrekkende
spelers. De klassieke top 3 houdt nu
rekening met een halvering van het
budget als de coronacrisis niet bin
nen afzienbare tijd met een vaccin
een halt wordt toegeroepen.
Het prikkelende perspectief van
aansluiting bij de Europese top ligt
inmiddels in de onderste lade van
de clubleiding. Het perspectief van
overleven is nu veel realistischer.
(m.m.v. Mikos Gouka en Rik Elfrink)
woensdag 15 april 2020
GO
-Esther Vergeer (38)
Ajax in een afgeladen Arena.
Zonder dit publiek heeft de club
een groot probleem. foto anp
A Esther Vergeer in februari
als toernooidirecteur van het
rolstoeltennis bij het ABN
Amro-toernooi in Rotterdam.
FOTO HENK KOSTER
