'Alsof ik leef in parallelle wereld'
'Een rotdag op m'n
werk spui ik thuis'
consensus over de centen
CORONAVIRUS
19
Conny van Bentum (54), oud-zwemster
Maaike Head (36), oud-roeister
ons daarbij ook zorgen zouden
maken om schaarste aan bescher
mende kleding en materialen. Het
voelt nu alsof ik in een parallelle
wereld leef. Man en kind werken
en studeren thuis en ik ga elke dag
de coronawereld in. Ik sta ermee
op en ga ermee naar bed. Of ik me
zorgen maak?
,,We gaan hier wel doorheen ko
men. Maar aan het einde van de rit
kennen we allemaal iemand die
ernstig ziek is geweest of het niet
heeft gered. Dit gaat een enorme
impact hebben op iedereen. Co
rona wordt een mijlpaal in ieders
leven.''
hebben we zo'n vijftien coronapa
tiënten. Het is heftig. Op een IC
heb je altijd zieke mensen. Bij veel
patiënten zie je weinig verbete
ring, de stapjes vooruit zijn minis-
tapjes. En een hoop mensen red
den het niet. Het is frustrerend, je
levert de beste zorg en het helpt
niet. Ik zie patiënten die jonger
zijn dan ik. Hoe kan dat nou toch?
De perfecte manier van behande
len zullen we pas achteraf weten.
,,Als arts krijg je altijd veel voor
je kiezen. Ik kan niet zeggen dat je
eraan gewend raakt als iemand
overlijdt, maar het brengt je min
der van je stuk. Het is anders voor
de verpleegkundigen die normaal
op afdelingen werken waar ze
soms veel minder met de dood te
maken krijgen. We staan met tra
nen in de ogen als er bij een bed
een mailtje aan een patiënt wordt
voorgelezen. Daar krijg ik een brok
van in mijn keel, hoor.
,,De aanloop naar de coronacrisis
trok ik slecht. Toen het in Italië
losging, voelde ik onrust: wat gaat
er komen, hoe erg wordt het,
vullen we straks de IC in één
weekend? Dat had ik bij het
roeien ook altijd, vooral
spanning vooraf. Ik wil ge
woon aan de gang gaan. Nu
de crisis daar is, probeer ik
alles wat er op me afkomt te
zien als uitdaging. Ik zie
nu dat we het aan
kunnen, voorals
nog. Dat geeft er
gens iets van rust.
Verder stop ik
niets weg, want
dan kom je jezelf
later tegen. Een
rotdag spui ik
thuis. Dan zegt
mijn vriend, die
niet medisch opge
leid is: 'Schat, ik heb
geen idee waarover
je het hebt'. Maar
mij helpt het."
t I ater dit jaar vier ik mijn 25-
jarig jubileum als
I— huisarts. Nee, na
tuurlijk heb ik zoiets
nooit meegemaakt. Dit is
crisisgeneeskunde. We
hebben de werkzaamhe
den hier in Amersfoort op
gesplitst. Er is een spreekuur
uitsluitend voor luchtwegproble
men, met de arts volledig in be
schermend pak en ergens anders
een gewoon spreekuur. Daar is het
nu juist rustiger en dat baart me
ook zorgen, een bijeffect mag niet
zijn dat mensen met ernstige pro
blemen bang zijn om ons te belas-
ten. Op het luchtwegspreekuur
fungeren wij als filter: wie
moet naar het ziekenhuis,
wie kan nog verantwoord
thuisblijven? De aantal
len nemen toe, het zorgt
voor spannende situaties.
Ik ken patiënten die hele
maal niet zo oud zijn en al
lang op de IC liggen. Hoe komen
ze hier doorheen? Soms lijken pa
tiënten na een week beter, om ver
volgens snel alsnog doodziek te
worden.
,,Dat er ooit weer een pandemie
zou komen, wisten we. Maar ik
had nooit kunnen denken dat we
atuurlijk hoefde ik niet na
l I te denken toen ik werd
\l gevraagd om tijdelijk op
de IC te werken. Niemand van ons.
Dat doe je gewoon. Ik werk nu ook
meer uren, misschien worden ze
niet uitbetaald, maar dat kan me
niet zo veel schelen.
,,Ik werk sinds 2015, met tussen
pozen, als arts. Op dit moment in
opleiding tot chirurg in het Zuy-
derland Medisch Centrum in Sit-
tard en Heerlen op de afdeling chi
rurgie. Daar gaan nu alleen de ur
gente operaties door. Daarom
werk ik nu meestal op de IC's.
Vanuit mijn opleiding heb ik daar
ook ervaring mee. We hebben
naast de reguliere IC nu een tijde
lijke extra IC. Je werkt compleet
ingepakt, zelfs met een soort duik-
maskers. Pittig, de kleding is
warm en beknellend, allesbehalve
de ideale werkkleding. Maar het
moet.
,,Ik heb vanuit mijn topsportcar
rière geleerd flexibel te zijn. Vlak
voor onze halve finale tijdens de
Spelen in Rio werd de race uit
gesteld. Oké, knop om, mor
gen weer een dag. Ik zie om
me heen in het ziekenhuis
heus dingen piepen en kra
ken, maar er is ook grote
saamhorigheid. Normaal
werkt een IC supergeregu-
leerd. Nu werken er
noodgedwongen veel
mensen voor wie dit
nieuw is. Iedereen is
uit zijn comfort-
zone. Maar hup,
aan het werk.
Niet lullen maar
poetsen. Dat zit
in ons dna.
,,Momenteel
seizoenkaarthouders, die straks
eventueel vier of vijf duels moeten
missen omdat de competitie inder
daad wordt stilgelegd, te compen
seren. Er zijn clubs die voorstellen
'om dan volgend seizoen vijf keer
iemand gratis mee te nemen' naar
een thuisduel. Maar bij clubs met
volle stadions als Ajax, Feyenoord
en FC Emmen is dat onmogelijk.
En uiteraard is, als de competitie
wordt afgebroken, 'de eindafreke
ning' een discussiepunt. Heeft Ne
derland straks gewoon een kampi
oen of alleen een nummer 1? Is dat
Ajax? Promoveren er twee clubs uit
de eerste divisie zonder dat er een
club degradeert? Het is allemaal
nog niet zomaar in te vullen, zeker
door alle botsende belangen.
opeens miljoenen en is de dreiging
van een faillissement bij kleine
clubs zeer realistisch.
Andere kwesties die op tafel ko
men? Komt er een solidariteits
fonds om iedereen financieel over
eind te houden? En zo ja, hoe zal dat
in zijn werk gaan? Komt dat geld
vooral uit inkomsten van de clubs
uit het Europese voetbal? En hoe
veel zijn de topclubs dan bereid af
te staan? En is het echt zo dat Ajax
»De clubs uit het
betaald voetbal willen
dat de voetbalbond
nu leiderschap toont
het bij vijf procent uit de inkomsten
van de Champions League wil la
ten? De KNVB wil graag dat de
clubs zélf tot een financiële consen
sus komen zoals dat in de Bundes-
liga in een vloek en een zucht re
cent geregeld was. De clubs daaren
tegen willen dat de KNVB juist nu
leiderschap toont. Het formeren
van de onvermijdelijke werkgroe
pen, een immer terugkerend feno
meen in voetballand, ligt ook nu
weer voor de hand.
Compenseren
De KNVB hoopt ook dat clubs sa
men tot oplossingen komen. Dat is
niet eenvoudig, omdat clubs vaak in
compleet verschillende situaties
zitten. Zo zou er een optie zijn om
dinsdag 7 april 2020
Head pakte vier
jaar geleden met Ilse
Paulis olympisch
goud in de lichte dub-
beltwee. privéfoto
Eric Gudde zit namens de KNVB vandaag weer met de clubs aan
de telefoon. foto anp
