II
8 ZEELAND
Holle Bolle Gijs zwijgt en 'wachttijd vanaf hier: 30 minuten'
geldt even niet. De Efteling is dicht door corona en deze
krant legde de onwerkelijke stilte vast.
onze gasten onbedoeld verstoren.
Dan stuif ik er meteen op af en
grijp ik in." Ze moet zich dan ook
inhouden bij het zien van al die
vrachtauto's, bedrijfsbusjes en
veegwagens die nu ongehinderd
over de wandelpaden rijden.
„Werkzaamheden in het park die
nen altijd voor of na sluitingstijd
te gebeuren."
Op allerlei plekken wordt, met
inachtneming van de opgelegde
coronamaatregelen, gewoon door
gewerkt. De rustbanken worden
nog schoner gepoetst, de hoge
drukspuit maakt overuren om de
vogelpoep van het asfalt te verwij
deren. De groenploegen doen wat
ze altijd in de lente doen: het voor
jaar in de perken planten. De tien
duizenden tulpen en narcissen
staan in bloei, nog even. ,,Zo
prachtig al die kleuren, maar de
gasten zullen er dit jaar niets meer
van zien, vrees ik. Gelukkig heb
ben we de vergeet-me-nietjes
nog", merkt Klis fijntjes op.
Zangeres Zonder Naam
Bij de wildwaterbaan Pirana zijn
de bouwvakkers schaften, maar
speelt hun onafscheidelijke radio
vrolijk door. 'Gitaarmuziek klonk
door de Mexicaanse nacht', zingt de
Zangeres Zonder Naam wel heel
toepasselijk op de nieuwe, houten
vlonder van het terras bij Casa Ca-
racol. ,,Hier voeren we gepland on
derhoud uit. Normaal gesproken
zouden we uiteraard de bouw
plaats met schermen aan het zicht
van onze gasten hebben onttrok
ken, maar dat hoeft nu niet." Bij
de steile duikachtbaan Baron 1898
staat een hoogwerker met een
monteur in het bakje en een paar
collega's op de grond.
Via sociale media wordt de Efte-
ling nog een beetje bij de mensen
thuis gebracht. Ook de fans dragen
daar zelf hun steentje aan bij.
Want de trouwe abonnementhou
ders missen het park. ,,Ze zijn er
anders iedere dag of een paar keer
in de week. Ik heb zelfs vaste gas
ten die 'morgen ben ik er niet'
tegen mij komen zeggen."
Op het Anton Pieckplein geen
vaders en moeders die zwaaien
naar hun stralende kinderen in de
nostalgische draaimolen. De slak-
kengondels van het Volk van Laaf
zijn eenmalig in een lange rij ach
ter elkaar geparkeerd. ,,Dit voelt
allemaal zo onnatuurlijk", ver
zucht Anja Klis nog maar eens.
Eeen enkele kabouter
opent, alsof er niets aan
de hand is, toch een
luikje. Maar verder
slaapt iedereen in het
Sprookjesbos. De schoentjes dan
sen niet, uit de paddenstoelen
komt geen muziek. Overal staat
het geluid uit, behalve dat van de
sproei-installaties en van de vo
gels. Corona heeft van de Efteling
tijdelijk een stiltegebied gemaakt.
,,Dit voelt heel onnatuurlijk",
zegt Anja Klis, terwijl ze ons voor
gaat door het vrijwel verlaten at
tractiepark. Als iemand het kan
weten is zij het, de huidige opera
tioneel dutymanager kwam deze
week exact 39 jaar geleden in
dienst. De rasechte Kaatsheuvelse
kent alle hoeken en gaten en loopt
op een werkdag soms wel tien ki
lometer. ,,Ik kijk vooral naar beto-
ver-brekers, zoals wij die noemen.
Mensen of situaties uit de gewone
wereld die de betovering verbre
ken, de wonderlijke beleving van
Dit voelt allemaal zo
onnatuurlijk
maandag 6 april 2020
PM
geen rijen
4 Doodse stilte bij de attrac
ties in de Efteling. Boven het
Spookslot en de Vogel Rok. In
het midden het Anton Pieckplein
en Carnaval Festival. Onder:
achtbaan Joris en de Draak.
FOTO'S ROEL VAN DER AA
Nico Snels
Kaatsheuvel
- Anja Klis, operationeel
dutymanager
