Nieuw woonwagenkamp in Groote
Kreek kan deel wachtlijst oplossen
7
REPATRIËRING GEZIN BROCK TERUG UIT INDIA
Herman Brock jr.
en zijn gezin zijn
eindelijk weer thuis,
Ze zaten door de
coronacrisis vast in
India ,,We zijn echt
doodmoe."
De vakantie van muzi
kant Herman Brock jr.
en zijn gezin in India
duurde door de coro
nacrisis verplicht
twee weken langer dan voorzien.
Het gezin kon maar niet terug naar
hometown Terneuzen, eten werd
schaars. Uiteindelijk kon de familie
mee met een Finse repatriërings-
vlucht. Een dikke 26 uur later wa
ren ze eindelijk thuis. ,,We zijn
echt doodmoe."
Dat het gezin Brock nu 'al' thuis
is, kwam nog best als een verras
sing. Na diverse geannuleerde
vluchten de afgelopen weken, was
hun hoop gevestigd op een vlucht
volgende week, op 9 april. De Ne
derlandse ambassade en consul
waren bij die plannen betrokken.
Brock: „Uiteindelijk was het een
maat van me uit Letland die me
wist te vertellen dat er dinsdag een
Finse repatriëringsvlucht zou gaan
die ook andere Europeanen zou
meenemen. En we konden mee.
Eindelijk naar huis."
Paradijs
Begin maart vertrokken Herman,
vrouw Nina en zoontje Seth (4) op
een vakantie naar Arambol, deel
staat Goa, in India. Brock: ,,Het is
daar prachtig, een paradijs. Ook de
eerste verre reis voor Seth." Het ge
zin zou 18 maart terugvliegen. Het
paradijs veranderde echter in een
gevangenis toen ook in India de co
ronacrisis uitbrak. Er volgde een
strenge lockdown. Het gezin
hoefde gelukkig hun voor de va
kantie gehuurde guesthouse niet
uit. Maar ze hadden er geen keu
ken, dus zelf eten bereiden kon
niet. Door de lockdown sloten de
eettentjes, later zelfs de winkels.
De straat op gaan, mocht niet. Zelfs
niet om te pinnen.
Het gezin heeft afgezien. Brock:
,,We hebben echt honger gehad.
Op crackers met kaas geleefd. We
moesten bij de politie smeken of
we op straat mochten pinnen, aten
bij geheime restaurantjes tot zij
ook niks meer hadden dan pasta
We willen zeker nog
een keer terug naar
India. Maar voorlopig
even niet
met tomatensaus. We aten ook
mee met onze Russische bovenbu
ren in de guesthouse die wel een
keukentje hadden. Uiteindelijk re
gelde de eigenaar van onze guest-
house ook een gasstelletje en wat
pannen voor ons. We leefden van
dag tot dag. De laatste dagen van
ons verblijf in India, merkten we
wel dat er plots weer meer be
schikbaar kwam. Opeens was er
weer kip met rijst, geen idee waar
het vandaan kwam, maar mensen
worden vindingrijk."
Na keer op keer zicht op een te
rugvlucht die even zo vaak toch
weer niet doorging, was daar
opeens de vlucht die Finland voor
de eigen inwoners had geregeld.
Het gezin Brock kon gelukkig ook
mee. Dinsdag vertrokken ze, om
woensdag te landen in Helsinki.
Vervolgens was het wachten op
een vlucht richting dichter bij
huis. Het werd een landing op Za-
ventem en vanaf daar naar huis, in
Terneuzen. Woensdagavond was
het home sweet home.
Ondanks de zware tijd, hebben
ze India niet afgeschreven. ,,Het is
een prachtig gebied en we willen
zeker terug. Zelfs Seth heeft het
ondanks alles ontzettend naar zijn
zin gehad. Maar voorlopig even
niet. Het heeft er allemaal best in
gehakt bij ons. Eerst gaan we maar
eens wat rusten."
Hulst moet, net als de andere ge
meenten in het land, aan de slag
met een nieuw beleid voor woon
wagens en woonwagenstandplaat
sen. De tijd dat gemeenten 'reizi
gers' in huizen plaatsten en zo de
woonwagencentra leegliepen (het
uitsterfbeleid), is voorbij. Twee jaar
geleden oordeelde het Europees
Hof voor de Rechten van de Mens
dat woonwagenbewoners een min
derheidsgroep vormen met een ei
gen culturele identiteit. Zij verdie
nen bescherming van de overheid.
Zodoende moesten gemeenten
met nieuw beleid komen. De drie
Zeeuws-Vlaamse gemeenten trek
ken hierbij deels samen op. Waar
mogelijk wordt gekozen voor een
gezamenlijke aanpak en waar nodig
kiezen de gemeenten individueel
voor eigen beleid.
De gemeente Hulst telt momen
teel zes woonwagenkampen met in
totaal 54 plaatsen. Er staan 14 na
men op de wachtlijst voor een
standplaats. Volgens wethouder
Jean-Paul Hageman van Hulst is die
wachtlijst snel op te lossen door in
de nieuwe uitbreiding van wijk
Groote Kreek een nieuw woonwa
gencentrum aan te leggen. Daarin
zouden zo'n tien huurplaatsen met
huurwagens kunnen komen, te be
heren door een woningbouwcor
poratie. De rest kan worden opge
lost door een paar bestaande woon
wagencentra met één of twee
standplaatsen uit te breiden. Hage-
man: ,,We denken hier serieus over
na." Van sluiting van bestaande
woonwagencentra, zoals het oude
De Rape in Hulst, is vooralsnog
geen sprake.
Hageman: ,,Het gaat goed op de
woonwagencentra, er zijn geen
problemen. Daarom willen we ook
niet te veel wijzigen aan het huidige
beleid. We vinden ook dat als reizi
gers in een wagen willen blijven
wonen, dat ook gewoon moet kun
nen."
Sluis heeft het conceptbeleids
plan afgelopen oktober al vastge-
steld. Hulst wil het concept in juni
voorleggen aan de gemeenteraad.
Die mag dan nog wijzigingen aan
geven en het definitieve plan wordt
daarna vastgesteld. Ook in de ge
meente Terneuzen moet het con
ceptplan nog langs de gemeente
raad.
vrijdag 3 april 2020
'Het heeft er behoorlijk ingehakt'
Sheila van Doorsselaer
Terneuzen
- Herman Brock jr.
Ji iPiUU—
De aankomst van een woonwagen op het aangelegde woonwa
gencentrum in wijk Groote Kreek in 2002. foto camile schelstraete
Er komt mogelijk een nieuw
woonwagencentrum in het
nieuw te ontwikkelen deel van
wijk Groote Kreek in Hulst. Ook
worden andere, kleine woonwa
gencentra in de dorpen wellicht
uitgebreid.
Sheila van Doorsselaer
Hulst
Het gezin Brock (Nina, Seth en Herman) rust wat op de vloer van het vliegveld in Goa in afwachting van hun vlucht naar Helsinki en vanaf
daar naar Brussel. foto herman brock jr.
