II
NIEUWS 3
De kwetsbaarheid van de mens, is een thema dat de
Middelburgse kunstschilder Jos
Pielage tot uitdrukking brengt in
zijn werk. Hij ondervond die Jgr
kwetsbaarheid zelf toen hij
besmet raakte met het
coronavirus.
„Dat is het enige moment in het hele
traject dat ik heel vervelend vond.
Dat je helemaal niet weet waar je
bent, niet weet hoeveel dagen je ge
mist hebt Je ontwaakt uit je slaap
met slangen uitje mond en zo. Dan
denk je, waar ben ik eigenlijk? Maar
goed, je wordt heel zorgvuldig opge
vangen, gewassen, naar een goed bed
verplaatst en volgeplakt met draden.
En dan langzaam gaat het lijf het alle-
„Ik was met een groepje vrienden
gaan skiën in Noord-West-Italië. Na
een paar dagen voelde ik me net
ietsje minder lekker, een soort grie
perig gevoel. Beetje misselijk, beetje
niet fit. Maar helemaal niet hoesten
of zo, wat de meeste coronapatiënten
wel hebben. We volgden toen al de
ontwikkelingen rond corona in
Noord-Italië, maar wij zaten hele
maal aan de andere kant. Daar was
toen nog niets aan de hand. Achteraf
bleek dat niet zo te zijn. Toen ik thuis
kwam heb ik de huisarts gebeld.
Maar ik had de typische coronaver
schijnselen niet. Na een paar dagen
kreeg ik enorm hoge koorts. Dat was
voor de huisarts de trigger om te zeg
gen: ga naar het ziekenhuis. Daar
hebben ze buitengewoon adequaat
gehandeld. Ik ben getest en ze heb
ben me meteen daar gehouden.
Wanneer weet ik niet meer precies,
maar op een gegeven moment heeft
de arts gezegd: deze meneer moet
aan het zuurstof. Toen hebben ze me
onder zeil gebracht en naar de inten
sive care gebracht."
oe fragiel het mense
lijk leven is en hoe
I geluk of pech afhangt
I van factoren die bui-
I ten ons liggen, maar
vaak alles bepalen', meldt hij op zijn
website. Pielage (1951) belandde op
de intensivecareafdeling van zie
kenhuis Adrz in Goes. Gisteren
mocht hij als eerste genezen IC-
coronapatiënt naar huis.
„Behalve dat ik zo slap als een
krant ben, gaat het voor de rest ei
genlijk prima. Ik voel me uitste
kend, heb nergens last van. Geen
rare kuchjes ofhoestjes. Maar ja, ik
heb wel weken in het ziekenhuis ge
legen, dus ik kan nog niet veel. Als je
hard blaast, waai ik weg."
,,Ja en nee. Voor het eerst in mijn le
ven merkte ik dat ik de buitenwereld
niet zonder meer vertrouw. Je denkt
dan, straks lig ik in mijn eigen slaap
kamer en ik krijg zuurstoftekort. Wat
doe ik dan? Dat zal niet gebeuren,
want ze hebben me in het ziekenhuis
zo lang in de gaten gehouden en het
zuurstofgehalte zo goed gecontro
leerd dat ik er verstandelijk gezien
wel vertrouwen in heb. Maar het doet
toch meer met je dan ik gedacht had.
Het is niet als een verkoudheid die zo
weer over is en hup, we kunnen weer
verder. Ik ben toch wel op het punt
geweest dat ik de dood in de ogen
keek. Dat je denkt: dit had ook anders
kunnen aflopen. Er waren twee
nachten in het ziekenhuis, dat ik me
afvroeg: ga ik hier nog wel uitkomen?
Ik moest ontzettend hard werken om
lucht binnen te krijgen. Dan zetten
ze de zuurstofkraan een beetje verder
open en dan is het probleem over.
Maar dan voel je je zo kwetsbaar.''
Onze wereld is wel veranderd in de
weken dat u in het ziekenhuis lag
„Ongelooflijk. Ik heb in het zieken
huis urenlang televisie gekeken en
dus kunnen volgen wat er gebeurde,
maar ik had het nog niet met eigen
ogen gezien. Toen ik met de auto naar
huis ging en je ziet de lege straten, is
dat wel heel bizar. Ik moet zeggen:
we doen dat met zijn allen best goed.
Mij raakt dat. Ik wil nog een ding
zeggen. Ik had bij thuiskomst het
probleem dat mensen om je heen lo
pen alsof je een paria bent: een le
proos. Maar wie genezen is, is im
muun en ongevaarlijk voor anderen.''
maal weer zelf doen en word je ont
koppeld van al die apparaten. Iedere
dag een slangetje eraf zeg maar."
„Ik heb vandaag mijn vrouw
weer voor het eerst in levenden
lijve gezien na al die weken. En
dat is wel gek. Dat vind ik de
grootste straf van het hele ver
haal. Het is wel hard, dat je je
familie niet kan zien. Zelfs
niet op afstand. Je kan niet
om een hoekj e kijken of door
een raam. Allemaal uit veilig
heidsoverwegingen. Maar met
alle moderne communicatie
techniek van tegenwoordig is
het wel op te lossen. Ik had met
mijn vrouw twee keer per dag een
afspraak via Skype. Je bent echter zo
dood- en doodmoe dat je vijf minu
ten later al weer in slaap valt."
„Nee, je komt op een afdeling met
speciale kamers voor coronapatiën
ten. Dat zit heel ingewikkeld in el
kaar met allerlei sluisjes en andere
veiligheidsmaatregelen. Je ligt dan
met drie of vier patiënten op een ka
mer en wordt de hele dag verzorgd
door mensen in maanmannetjespak-
Je wordt de hele dag
verzorgd door mensen
in maanmannetjes-
pakken
ken. Het scheelt enorm dat je met an
dere patiënten kunt praten. Er is een
soort huiskamer en er staan van die
hometrainers. Je kan bij wijze van
spreken bij elkaar op bezoek gaan om
de dag door te komen, want voor de
rest is het een doodsaaie boel natuur
lijk. Je moet in je corona-afge
schermde gedeelte blijven. Maar het
is heel gek. Eigenlijk was ik pas drie
dagen geleden zover, dat ik weer zin
had in het leven, trek begon te krij
gen in normaal eten en geïnteres
seerd begon te raken in de dingen om
me heen. Tot die tijd ben je daar hele
maal niet mee bezig. Je hebt helemaal
vrijdag 3 april 2020
GO
'Langzaam doet je lijf weer alles zelf'
Op een goed moment ontwaak je
op de intensive care. Hoe was dat?
Theo Giele
Wanneer merkte u dat er iets met
uw gezondheid mis was?
Pielage verlaat het ziekenhuis in Goes, fotoadrz
Middelburg
1
Hoe gaat het nu met u?
geen zin in mensen. Elk gesprek is
snel veel te vermoeiend.''
Vandaag mocht u het ziekenhuis
verlaten. Voelt de buitenwereld
dan veilig aan?
Die kwetsbaarheid is nou juist een
van de thema's van uw schilderijen.
,,Die link had ik zelf nog niet gelegd.
Kwetsbaarheid is inderdaad een
thema waar ik veel mee bezig ben. Of
mijn ziekenhuistijd invloed op mijn
werk zal hebben? Ik kan er zeker wat
mee, maar meestal moet het een paar
jaar rijpen. Het zou zo maar eens
kunnen dat ik met deze ervaring wat
ga doen. Ik realiseer me dat ik heel
veel geluk heb gehad. Ik doe redelijk
wat aan sport, ik heb een redelijk ge
zond lijf, een redelijk goed gewicht.
Al die redelijk goede dingen hebben
wel geholpen om hier uit te komen.''
U kon uw familie niet zien toen
u in het ziekenhuis lag?
Als je van de IC af komt, lig je dan
alleen?
-Jos Pielage
M Jos Pielage. fotofloortjenaus
