Jan Vantoortelboom
Coronapark
In het nieuws
'Ik was in China al bang dat het
virus ook naar Europa zou komen'
DEZE WEEK IN Z
mm
'Die
mensen
nemen
het niet
serieus'
2
Het
dagelijks
leven is voor
velen op dit
moment 'a
shitty ride'.
3 ZEEUWSE
PRODUCENT
METHANDEN
IN HET HAAR
9 UIT HET
DAGBOEK
VAN JAN
LONINK
6 DERK
ALSSEMA
NIET VIES VAN
UITDAGING
ezer dagen verricht ik maar al te graag handenar
beid. Het bedaart de gedachten over wat er zich
op dit moment in de wereld afspeelt. In de tuin
bouwen we een schilder- en schrijfatelier met
slaapgelegenheid voor wel zes personen. Ik heb
plannen om er workshops te organiseren voor aspirant
schrijvers, om er met gelijkgestemden te praten over boe
ken en literatuur. Maar dat is toekomstmuziek.
grond te steken, van die PVC buizen: naar de regenput, naar
de regenpijp, naar de vaten van het waterzuiveringssys
teem. Het tweede waterzuiveringssysteem, want hier aan
de Grindweg kennen ze geen riolering en groen zoals ik ben
wil ik mijn slootwater zuiver. Rond de zestig meter buis
werd in de grond gestopt. Ik moest er zelfs de doodskist van
wijlen mijn eerste hond Boni voor opgraven, want die lag
begraven bij de treurwilg in de hoek, precies daar waar de
buis haar gezuiverde inhoud in de sloot zou storten.
De houten wanden van zijn kist waren vermolmd en bra
ken toen ik er met mijn spade tegen duwde. Ik zal maar niet
verklappen wat ik zag. Toen
ik na afloop van de werken
alles overschouwde: de
bochten, de flexibele slan
gen, de verloopstukken, de
moffen, en mij voorstelde
hoe straks de inhoud door de
buizen zou stromen, moest
ik denken aan een wildwa-
terglijbaan in een aquapark
en hoe ik er als een mans-
grote keutel joelend door
heen gleed. Ja, ik ben gek op
waterglijbanen, ook die in
Plopsaland die begint met
een acht meter vrije val en
waarbij je tussentijds naar
adem moet snakken en geen
moer kunt zien door het op-
spetterende water. Ik ga er
zelfs nog in als mijn kinde
ren het allang beu zijn. Dan
ben ik een grote benijdens
waardige kleuter en het
aquapark is mijn speeltuin.
Maar telkens als ik in zo'n
buis door bochten naar be
neden glijd, denk ik toch aan
diegene achter me die niet
kon wachten op het rode
lampje en die te snel nadert,
aan een roestige moer ergens
aan een steunpilaar die los
springt, en in het slechtste
geval, aan een tussenstuk dat
naar beneden dondert pre
cies voordat ik eraan kom.
Toch word ik steevast door
de pijp uitgespuugd in een bak met helder chloorwater. Dan
begint de pret opnieuw.
geschud in een van scherpe bochten vergeven glijbaan in
Coronapark, maar de pret is ver te zoeken. We slieren door
het glibberige darmkanaal van de natuurlijke wereld en
stevenen af op de aardse anus. Sommigen worden zonder
pardon afgescheiden, anderen klampen zich met de moed
der wanhoop aan de darmwand vast. Het dagelijkse leven is
voor velen op dit moment 'a shitty ride'. De mens wordt
weer eens met zijn neus op de feiten gedrukt: het onder
maanse bestaan is geen pretpark, ook al zouden we dat wil
len en ook al wekken we in dit deel van de wereld vaak die
indruk naar onze kinderen toe. Velen komen nu aan een
duizelingwekkende snelheid naar beneden in een roetsj-
baan met roestige moeren, instortende steunpilaren en ver
dwenen tussenstukken.
de kleinsten hebben nergens last van: die komen nog steeds
joelend van de glijbaan, want ze hebben hun zwembandjes
aan.
In februari kwamen Henry, Sisi en
Quintius Blok uit Oost-Souburg terug
uit Wuhan, de miljoenenstad in
China waar het coronavirus uitbrak.
toen ze na twee weken in thuisqua-
rantaine weer naar buiten mochten,
probeerden ze het normale leven
weer op te pakken, maar nu het coro
navirus ook in Nederland toeslaat,
lukt dat door de strenge maatregelen
niet. Voor de tweede keer zit de fami
lie in de benarde situatie rondom het
virus. In China was Henry er al bang
voor dat het virus hiernaartoe zou ko
men. ,,Toen de situatie daar zo heftig
werd, wist ik dat dit ook naar Europa
zou komen", zegt hij. ,,Deze situatie is
voor niemand leuk. Gelukkig werk ik
in een magazijn en mag ik werken,
maar mijn vrouw zit de hele tijd thuis
met ons zoontje en maakt zich erg
veel zorgen. Zij wil wel werken, maar
dat kan niet. Ik probeer mij zo min
mogelijk zorgen te maken. Gelukkig
zijn we nog gezond en is niemand in
onze familie besmet. Mijn schoonfa
milie in China mag over twee weken
weer naar buiten. Daar gaat het om.
Het leven gaat door."
Hij houdt dus hoop. Wel hoorde hij
met verbazing aan dat mensen vorig
weekend de drukte opzochten in par
ken, natuurgebieden en op de stran
den. ,,Die mensen nemen het niet se
rieus. Als dit niet was gebeurd, had
het kabinet denk ik nog geen stren
gere maatregelen genomen. Iedereen
heeft zijn eigen verantwoordelijkheid.
Pak je die niet, dan raak je besmet met
het virus. Toen ik na mijn thuisqua-
rantaine weer naar buiten mocht,
merkte ik zeker dat ik het had gemist.
Maar er zijn veel ergere dingen dan
thuis blijven. We hebben internet, te
levisie, noem maar op. Natuurlijk ziet
iedereen dit anders en is deze situatie
heftig, maar we moeten allemaal onze
verantwoordelijkheid pakken."
ZATERDAG 28 MAART 2020 GO
Dagenlang ben ik bezig geweest om afvoeren in de
Nu wordt de hele deerniswekkende mensheid dooreen-
Corona trekt een zware wissel op de oudere mens. Maar
D
Hertenstrao. 12 Saskia Noort sombert over binnenblijven
13 Dagboek van een dokter in tijden van corona: 'Is het wel
goed genoeg wat we doen'?
17 China eert de zorghelden
18 Noorwegen in de ban van verdwenen tentman. Was hij een
Nederlander, of was hij zelfs Tristan van der Vlis?
