EENS EEN ZEEUW... II 9 Hoewel de in Biggekerke opgegroeide Claudia Stroo (46) in Halsteren nog geen tien minuten rijden van de Zeeuwse grens af woont, merkt ze veel verschil in het wonen en werken. Ze werkt als innovatiemanager in Hoogerheide. Regelmatig deed ze mee aan echte Zeeuwse tradities om de band met haar oude woonplaats niet verloren te laten gaan. donderdag 19 maart 2020 Niet echt. We wonen hier nu 22 jaar met veel plezier. In ons eerste huis hadden we veel contact met de buren. Op een gegeven mo ment krijg je door werk en sport vrienden en kennissen. Dan bouw je vanzelf wat op. We hebben heel veel bos en wonen nog dicht bij Zeeland. Ook wonen we dicht bij wat grotere steden als Breda en Antwerpen. Het is hier leuk en ge moedelijk wonen. Wel zijn er een aantal dingen die ik aan Zeeland mis. Zo eet ik altijd een bolus als we naar Zeeland gaan. Het strand en de duinen mis ik heel erg. Ik zwem heel graag en zwemmen in de zoute zee vind ik heerlijk. Ik had twee oma's die Zeeuwse klederdracht droegen. In hun kle ding heb ik vaak meegedaan aan het sjezenrijden in Middelburg en Biggekerke, samen met mijn va der. Mijn man, Arjan Bosgra, doet aan ringrijden. Hoewel hij nooit oefent, eindigt hij altijd in de top drie van zijn dorp Koudekerke. Het is hartstikke gezellig. Je komt Ik had twee oma's die Zeeuwse klederdracht droegen. In hun kleding deed ik vaak mee aan het sjezenrijden bekenden tegen uit je eigen pro vincie. Ik vind het dan ook heel mooi en belangrijk om te blijven doen. De band met Zeeland willen we allebei niet kwijtraken. Ik woon in Halsteren, maar voel me altijd nog een echte Zeeuwse. Mooiste provincie van Nederland. Spreek je Zeeuws? Ik kan daar zo op overschakelen. Mijn man kan dat ook, maar sa men praten we Nederlands. We gaan heel vaak op vakantie en een van de landen waar we graag naar toe gaan is Nieuw-Zeeland. Een oud klasgenoot van mij woont daar en toen ik hem zag, gingen we gelijk over op plat-Zeeuws. Het zit in de familie. Daar zijn we door onze ouders met de Zeeuwse taal opgevoed. Ik kom uit een gezin van drie kinderen, alle drie wonen we niet meer in Zeeland. Mijn broer woont in Engeland. Maar als we weer met elkaar zijn, praten we altijd Zeeuws. Als men vraagt waar ik vandaan kom, zeg ik altijd dat ik uit Biggekerke kom. Ik ben en blijf een echte Zeeuw. Ik vond het hartstikke leuk en heb er een fijne tijd gehad. Het was heel onbezorgd, heel vrij en heel rustig. Biggekerke is natuurlijk heel klein. Mijn opa en oma en an dere familie woonden er ook dus Als ik alles in Zeeland kon blijven doen, had ik datgedaan ik kon vaak op bezoek. School was ook dichtbij en omdat er geen ver keer was ging ik er altijd alleen naartoe. Toen ik hier kwam wonen verbaasde ik me er echt over dat iedereen naar school wordt ge bracht. Dat was ik niet gewend. Mijn man en ik wilden allebei dichter bij ons werk in Brabant wonen. Iedere dag reden we heel de A58 af. Dat was anderhalf uur op een dag en vonden we zonde van de tijd. Mijn ouders vonden het best jammer dat we alle drie de provincie uitgingen, al zullen ze dat nooit letterlijk zeggen. We hebben nog steeds een sterke fa milieband en ik vond het belang rijk dicht bij Zeeland te blijven. Had je verder weg van Zeeland kunnen wonen? Nee, zeker niet. Als ik alles in Zee land kon blijven doen, had ik dat gedaan. Nog verder van Zeeland zou ik niet willen wonen. Zo zag ik een heel leuke baan in Eindho ven, maar dat was voor mij al te ver. Zolang we allebei in Brabant wer ken niet. Maar als we oud en met pensioen zijn, zou het goed kun nen. Op de Zeeuwse vacaturebank kijk ik wel eens naar vacatures. Als er iets moois is, sluit ik het zeker niet uit. 'Ik woon in Halsteren, maar voel me altijd nog een echte Zeeuwse' Koen Florusse Was het wennen toen je Zeeland had verlaten? Wat betekenen de Zeeuwse tra dities voor jullie? Hoe was het om op te groeien in Zeeland? Waarom verliet je dan toch je geliefde Zeeland? Kom je terug? Claudia Stroo met haar vader David tijdens het sjezenrijden. privéfoto

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 33