Stadspastoraat: We smelten de messen om tot kunstwerk
II
5
KENNISMAKING MUSEA
Kinderen van 4 tot
en met 12 jaar
kennis laten maken
met beeldende
kunst door ze
letterlijk over de
drempel van een
culturele instelling te
laten stappen. Dat
wil de Kinderkunst
week Zeeland.
Die is gisteren
dansend geopend
in Cultuurhuis
ZierikC in Zierikzee.
VIER VRAGEN AAN JOHAN DE KONING^
f h k snap het niet'', luidt het
H gefluister na een filmpje
I over het werk van inter-
I nationaal bekend archi-
I tect-kunstenaar John
Körmeling. „Daarom is het kunst'',
constateert een leerling van de Jan
Wouter van den Doelschool uit
Zierikzee.
Körmeling is niet zelf aanwezig
om nader uitleg te geven. Hij
woont in Eindhoven en heeft afge
zegd in verband met het gevaar
voor het coronavirus. Hij is nauw
betrokken bij deze Kinderkunst-
week, want heeft daar 'kunstsok
ken' voor gemaakt. Hij liet zich
daartoe inspireren door het thema
dit jaar: Binnenstebuiten. „Daarbij
denk ik aan sokken, want als je ze
uittrekt, zitten ze meestal binnen
stebuiten'', aldus Körmeling.
Hij is onder meer bekend door
zijn Draaiend Huis op de rotonde
bij Tilburg op weg naar De Efte-
ling en de
Happy
Street die hij
ontwierp voor
het Neder
landse pavil
joen bij de we
reldexpositie
2010 in Sjanghai.
Ideeënboek
In plaats van de meet-and-
greet met de kunstenaar geven
Marja Geerse en Martien Lu-
teijn een korte presentatie
over Körmelings werk. Geerse
en Luteijn zijn de makers van
het Ideeënboek dat deelnemende
scholen als onderdeel van het Kin
derkunstweekpakket krijgen uit-
gereikt. Ze vertellen hoe vrolijk
je kunt worden van kunstsok
ken en wat ze onderscheidt van
sokken die je gewoon in de
winkel kunt kopen.
Dit jaar doen er 83 basis
scholen verspreid over heel
Zeeland mee aan de Kin
derkunstweek. Leerlingen
kunnen de kunstsokken
voor 10 euro bestellen.
Nieuw in deze negende
editie is de samenwerking
met Stichting DanZee, die
samen met ZB/Planbureau
en Bibliotheek voor Zeeland
Als je ze uittrekt,
zitten sokken bijna
altijd binnenstebuiten
- John Körmeling,
kunstenaar/architect
diverse dansprojecten organiseert.
De samenwerking benadrukt dat
beeldende kunst goed samengaat
met andere kunstdisciplines. De
officiële opening staat daarom ook
in het teken van dans. Elly Geel
hoed onthaalt in haar balletstudio
in het Cultuurhuis de genodigden
op een presentatie die zij met leer-
lingen van de Jan Wouter van den
Doelschool heeft ingestudeerd.
Met drie dansen geven zij een vro
lijke impressie van cirkels die van
binnen naar buiten bewegen en
van fraaie vormen die je al dan
send met sokken kunt maken.
donderdag 12 maart 2020
GO
Op sokken Kinderkunstweek in
Ali Pankow
Zierikzee
Ondine van der Vleuten
Waarom dragen jongeren mes
sen? Waarom voelen ze zich zon
der wapens niet veilig? Daarover
praat het Stadspastoraat zaterdag
28 maart onder de noemer 'Met
het mes op tafel'. Wie zijn verbo
den wapens kwijt wil, mag ze dan
trouwens ook op tafel gooien:
daar wordt een kunstwerk van ge
maakt. Johan de Koning (foto) van
het Stadspastoraat legt uit.
j Wat is het Stadspastoraat Mid
delburg? Een soort kerk?
I ,,Wij zijn onderdeel van de
Nieuwe Kerk Gemeente. Mensen
denken soms in de kerk een
speciaal plekje te vinden, dat los
staat van de rest van de samenle
ving. Een plek waar ze niets te
maken hebben met de boze bui
tenwereld. Maar die buitenwereld
is de samenleving. Het Stadspas-
toraat probeert een link te leggen
tussen de kerk en die samenle
ving."
2 En in die boze buitenwereld
zwaaien mensen met mes
sen.
,,Dat is wat we in de kranten lezen,
op televisie zien, op de radio
horen. Dan denken wij als Stads-
pastoraat: hmmmDaar moeten
we eens over praten. Laten we dat
oppakken en nadenken over de rol
van de sa
menleving.
3 Is dat
niet
de
taak van de
school? Van
ouders? Of de politie?
,,Het is de taak van ons allemaal.
Wij zijn als samenleving als geheel
verantwoordelijk. Kennelijk schep
pen wij een klimaat waarin dit
soort dingen kan gebeuren en
normaal wordt. Jongeren zeggen
vaak: we hebben een mes bij ons,
omdat we ons niet veilig voelen.
Begrijpelijke reactie. Dus gaan ze
een mes dragen en wordt het nog
onveiliger. Ik denk dat wij ons als
samenleving moeten afvragen:
hoe komt het dat die jongeren zich
onveilig voelen? Hoe onveilig is
het nou echt? Waar reageren die
jongeren op? Gaat het nou alleen
om messen? Is dat opeens mode
of zo? Als het mode is, gaat het
dan niet vanzelf weer over? Of zijn
er echte aanleidingen waarover
we ons druk moeten maken en
wat kunnen wij dan doen?"
4 Praten. Dat zal weinig
zoden aan de dijk zetten.
,,We doen ook iets. We geven
jongeren de mogelijkheid hun wa
pens in te leveren. Ook wapens
die je niet in bezit mag hebben,
zonder dat ze gestraft worden. De
politie weet ervan en is erbij. Mis
schien zijn er wel jongeren die ei
genlijk een beetje ongelukkig zijn
met de wapens die ze hebben. Ze
hebben ze misschien gekocht om
stoer te zijn. Om erbij te horen.
Terwijl ze er in hun hart een onge
makkelijk gevoel over hebben.
Maar ja, wat doe je dan? Moet je
ze in de sloot gooien? Wij bieden
een alternatief. Als er genoeg
worden ingeleverd, laten we ze
omsmelten en er een kunstwerk
van maken.
'Met het mes op tafel',
zaterdag 28 maart van
10.00 - 15.00 uur in Het Hofje,
Walgang 1 in Middelburg.
De kunstsokken,
ontworpen door
John Körmeling.
♦few"
Basisscholieren openen al
dansend met sokken de Kinder
kunstweek in Zierikzee. foto ma
RIEKE MANDEMAKER
De Kinderkunstweek duurt van
11 tot en met 22 maart. Nieuw dit
jaar daarin is ook de rondwande
ling in de landschapstuin bij de
Verbeke Foundation in Kemzeke
België, waar vijf Zeeuwse scho
len aan meedoen.
