II
ZEELAND 13
ken naar Australië en trouwen op
het land van mijn moeder. Ze
heeft een perceel van dertig hec
tare'', vertelt Lionel. ,,We hebben
zo'n dertig aanmeldingen gehad
van vrienden en familie die mee
gaan. We verplichten niemand,
dat kan niet. Het is voor veel men
sen wel een kans om een keer die
kant op te gaan. De uitnodigingen
hebben we vorig jaar al de deur uit
gedaan.''
Vrienden en (oud-)ploeggeno-
ten als Kyle Doesburg, Sofyan Az-
zagari, Rob Schalkoort en Gert-Jan
van Leiden behoren tot het gezel
schap dat op de bruiloft in Austra
lië van de partij zal zijn. Lionel
Fitsch: ,,Ik wilde in principe nooit
trouwen. Het sprak mij nooit aan.
Steven ook niet. Maar ik dacht op
een gegeven moment: als we wél
trouwen, dan gaan we dat in Aus
tralië doen. Ook voor mijn moe
der. Het moet onvergetelijk wor
den.''
zijn scheenbeen. Aan het begin
van dit seizoen had hij daar na zijn
overgang naar Kloetinge ook weer
even last van. ,,Ik speelde drie
wedstrijden in een week, toen
kwam het weer een beetje naar
boven.'' Samen met Steven begon
hij in de jeugd van Goes. ,,We
speelden in veel elftallen samen.
Ik zou er altijd last van
blijven houden. Dat
klopte en daarom
train ik ook niet
Toen Steven met een aantal andere
jongens naar de senioren ging, ben
ik met Kyle Doesburg naar de A1
van Kloetinge gegaan. We wonnen
alles wat er te winnen viel. Wat
een ploeg was dat.''
Topconditie
Bij Goes speelden ze later onder de
vleugels van Gérard de Nooijer
een tijdje samen in het eerste elf
tal, dat destijds aan een opmars
bezig was. Lionel: ,,In 2011 promo
veerden we via de nacompetitie
naar de eerste klasse.'' Steven:
,,Toen was ik al geblesseerd. Ter
wijl ik toen echt in topconditie
was. Ik speelde met Gertjan Tierie
en Niels Paardekooper op het mid
denveld. Maar die knie begon te
ontsteken. Ik kon er amper nog op
lopen.'' Lionel: ,,We speelden toen
ook nog in de zaal, samen bij FM
Sranang.'' Steven: ,,We waren zes
dagen in de week aan het voetbal
len. Mooie tijd was dat. In de
hoofdklasse heb ik nog wel een
paar wedstrijden met het eerste
van Goes meegedaan, toen ze wat
personele problemen hadden.''
Steven Fitsch was een ijzer
sterke middenvelder, die door een
aantal oud-ploeggenoten wordt
omschreven als 'de beste waarmee
ze ooit hebben gespeeld'. ,,Ik heb
in de jeugd stage gelopen bij Cer-
cle Brugge en mocht komen'', ver
telt hij. ,,Maar ik zag dat niet zitten.
Volgens mij moest ik ook daar
gaan wonen.'' Broer Lionel maakte
naam als verdediger, die Goes in
2011 voor Hoek verruilde en zes
seizoenen later naar Barendrecht
trok. Na één jaar Hoek kwam hij
weer bij Kloetinge terecht. Met de
groen-witten wil hij dit seizoen
promoveren naar de hoofdklasse.
,,Daar hoort de club thuis.''
Voorbeeldfunctie
Eén van de redenen om naar Kloe-
tinge terug te keren, de club in zijn
woonplaats, was dat hij meer thuis
wilde zijn. Het vaderschap heeft
de broers veranderd, zeggen ze in
koor. Lionel: ,,Je hebt een voor
beeldfunctie. Onze zoon was één
van de redenen om te stoppen bij
Hoek. Ik kan nu te voet of op de
fiets naar het veld in Kloetinge en
kan meer tijd met Phyllon door
brengen. In mijn tijd bij Hoek en
Barendrecht kon ik soms niet eens
fatsoenlijk eten voordat ik moest
gaan trainen. Nu kan ik hem 's
avonds in bed leggen en daarna
gaan trainen.'' Steven: ,,Je moet je
verantwoordelijkheid nemen. Ik
geniet echt van die jongens.''
Nu nog in Zeeland maar straks,
wanneer alle seinen op groen
staan, wellicht weer in het land dat
altijd blijft trekken: Australië.
mmi
Vierde klasse B
Met hun clubs pikken de broers
vandaag de draad weer op, na een
korte break. Steven Fitsch staat
met Hansweertse Boys, de hek
kensluiter in de vierde klasse B, te
genover koploper SPS. Lionel
Fitsch speelt met Kloetinge een
topper tegen nummer drie Nieuw
Lekkerland. Het contrast qua ni
veau is groot, maar ze zijn allebei
op hun plek bij hun huidige club.
Dat Steven nu al een jaar of vijf bij
Hansweertse Boys voetbalt, komt
vooral door een onwillige knie.
,,Mijn linkerknie is heel slecht'',
vertelt de oudste van de twee. ,,Er
steekt een botje uit. Op mijn 21ste
ben ik aan die knie geopereerd. Na
drie maanden zou ik weer kunnen
voetballen, werd me toen verteld.
'See you soon' zei
mijn moeder in de
video. Toen kwam ze
ineens via de
achterdeur binnen
Maar het heeft twee, drie jaar ge
duurd. Wat er precies aan de
hand was met die knie wisten ze
niet. Ik ben bij twintig verschil
lende dokteren, chirurgen, noem
het maar op geweest. Niemand die
het wist. Het zijn eigenlijk alle
maal hele kleine stukjes aange
groeid kraakbeen, die vastzitten
aan een pees. Dat begint telkens te
ontsteken.''
Van één van de artsen kreeg hij
het advies om te stoppen met
voetballen. ,,Ik zou er altijd last
van houden. Dat klopte en daarom
train ik ook niet. Ik speel alleen op
zaterdag mijn wedstrijden bij
Hansweertse Boys. Ze zijn blij als
ik er ben. Als ik op donderdag wel
een keer ging trainen, had ik de
volgende dag tijdens mijn werk te
veel last. Nu heb ik de zondag om
te herstellen en op maandag gaat
het dan meestal wel weer. Voetbal
is en blijft een leuk spelletje, waar
ik niet zomaar mee kan stoppen.
In het veld heb ik echt wel eens ir
ritaties. Maar het is de kelder
klasse, dat moet ik niet vergeten.''
Broer Lionel kampte de afgelo
pen jaren bij Barendrecht en Hoek
met een vervelende blessure aan
zelf ook nog wel eens die droom.
Steven en ik hebben allebei een
Nederlands en een Australisch
paspoort. Hetzelfde geldt voor de
kinderen van Steven. Hij heeft
daar acht maanden rondgekeken
en wil het proberen.''
Het contact met Australië is nu
makkelijker dan in hun jeugdja
ren. ,,Nu kunnen we videobellen,
vroeger kregen we een fax van
onze moeder of werden er ca
deautjes opgestuurd", legt Steven
uit. „We weten eigenlijk niet be
ter, dat is zo gegroeid. Nu ik zelf
kinderen heb, weet ik dat het heel
pittig was voor onze moeder. Ze
heeft zichzelf weggecijferd voor
ons. Dat is heel knap."
Hun moeder is al verschillende
keren in Nederland geweest. Zo
als na de geboorte van Phyllon, de
zoon van Lionel en zijn vriendin
Jacky. ,,Een groep vrienden had
mijn moeder als verrassing over
laten komen. Steven zat ook in het
complot'', lacht Lionel. ,,We zaten
hier op de bank een filmpje te kij
ken dat mijn moeder had gemaakt.
'See you soon', zei ze daarin. Toen
kwam ze ineens via de achterdeur
hier binnen. Sofyan Azzagari, een
goede vriend van ons, had het
mede georganiseerd en geregeld.
Prachtig.''
Steven: ,,Wij praten thuis Engels
en Nederlands met de kinderen.
Daardoor kunnen ze ook met hun
oma communiceren.'' Over ruim
een half jaar gaan de broers so
wieso naar Australië, want op 17
oktober trouwen Lionel en Jacky
daar. ,,We gaan dan zo'n vijf we-
zaterdag 7 maart 2020
GO
-Steven Fitsch
vwivttnujujj
-Lionel Fitsch (31)
Steven Fitsch in het shirt van Hansweertse Boys, Lionel Fitsch rukt op in het shirt van zaterdag-
de hekkensluiter in de vierde klasse B. foto frans van eersteklasser Kloetinge. foto joep zoeteweij
