In onze bibliotheek
rochelt een lezer
erop los. Kan ik hem
daar op aanspreken?
Hoe zeg ik dat ik
illegaal downloaden
van boeken niet
vindt kunnen?
JOOST MAG 'T WETEN
Jaren geleden moest ik een voorstelling spe
len in een multicultureel centrum in Ede. Bij de
ingang trof ik een man die er wat haveloos uitzag.
Hij bleek in zijn eigen woorden 'tot het bescheiden
leger mensen zonder vaste woon- of verblijfplaats'
te behoren. Ook verder drukte hij zich wat plecht
statig uit. Het was zover met hem gekomen 'omdat
een bepaalde samenloop van omstandigheden mij
minder goed gezind was dan wenselijk was'.
Deze man was nogal verkouden. Hij bleek over
dag in de leeszaal van het centrum te bivakkeren
omdat hij een liefhebber van literatuur was: 'Mag
ik u het boek Damesverhalen van de schrijver
Isaac Faro aanbevelen, meneer?' Ook zat hij daar
droog en warm en schonken vriendelijke biblio
thecaressen hem regelmatig een kop koffie of
thee in.
De gelijkenis met de situatie in bovenstaande
briefis wel erg opvallend. Langzaam begin ik dan
ook te vermoeden dat onze inzender uit
Ede komt. En dat hij dezelfde man hoort
hoesten die ik indertijd gesproken heb.
Nog mooier zou ik het vinden als de
zwerver zelf de afzender is en hij zich
beklaagt over een collega-hoester. Of zo
als hij me indertijd meedeelde: 'Lawaai
in een leeszaal of waar dan ook is vol
strekt contrair mijn opvoeding, meneer'.
Mag ik u deze laatste zin aanbevelen als
het rochelen u al te gortig wordt?
Netjes? Netjes??!!
Als je een paar jaar de brieven leest die binnen
komen voor deze rubriek beginnen er dingen je op
te vallen. Ik schreef al eerder over de strijd tussen
schoonmoeders en schoondochters. Daarin gaat
meer energie zitten dan in de eeuwige strijd van ons
land tegen het wassende water.
Een goede tweede is de lieve vrede. Ofwel hoe
bak ik eieren zonder er een te breken. In het begin
van dit jaar schreef ik een top 10 met onnozele pro
blemen. Ik zou ook gemakkelijk zo'n rubriek kun
nen schrijven over 'hoe zeg ik de waarheid zonder te
kwetsen'. Netjes dus.
De vrouw die niet meer elke avond met uithuizige
vriendin de hort op wil, 'maar ik wil haar niet voor
het hoofd stoten'. De man die zijn verkering wil uit
maken op een manier alsof de verkering eigenlijk
nog steeds aan is. En dan nu de vrouw, die beleefde-
riken zijn bijna altijd dames, die een dief een dief
wil noemen zonder hem zo te noemen.
Ik kan iets leukigs bedenken als: doe
diegene De boekendiefvzn Markus Zusak
cadeau. Maar daar heb ik vandaag geen
zin in. Ik zou zeggen: 'Waarschuw me als
je weer naar huis gaat. Dan tel ik mijn
theelepeltjes even na'.
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (77)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
Ik lees graag in de bibliotheek de kranten en tijd
schriften. Er is zelfs een koffiepunt, wat altijd
gezellige reuring geeft. Nu bivakkeert er een
man aan de leestafels - vaak urenlang - die een
vieze hoest heeft. Het houdt het midden tussen
rochelen, pruttelen en langdurig hoesten. Je zou
bijna willen vragen of hij een zakdoek zou willen
gebruiken. Is dat brutaal?
ILLUSTRATIE MAGDA RINKEMA
Een kennis van mij vertelt geregeld heel trots
dat ze nog nooit voor een e-book heeft betaald,
ze downloadt digitale boeken illegaal. Mij stuit
het tegen de borst als ze erover opschept op
een feestje. Ik merk ook dat iedereen het stoer
lijkt te vinden. Toch zou ik er best wat over wil
len zeggen, maar hoe doe ik dat netjes?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@dpgmedia.nl
ZATERDAG 7 MAART 2020 51
