Oubollig?
Pianist Van der Hoeven laat het water kletteren
ZEELAND 17
POPULAIRST
'Als kind dacht ik dat je gek moest
zijn om mee te lopen met de mars'
'Het is verslavend, al vijftig jaar'
De paden op, de lanen in, vooruit met
flinke pas. De tekst komt uit een oubollig
liedje, maar hij beschrijft een activiteit die
tegenwoordig met afstand op nummer één
staat als het gaat om vrijetijdsbesteding.
„Wandelen geeft een beter gevoel dan met
je krantje in een stoel zitten."
Volgens cijfers van het CBS wan
delt twee derde van de Nederlan
ders regelmatig. Jong en oud. Ge
middeld leggen ze acht kilometer
af, in ongeveer twee uur. Wandelen
is populairder dan uitgaan, winke
len, fietsen of fitness.
Nederland heeft meer dan
45.000 kilometer aan wandelpa
den, vaak in een bijzondere omge
ving. Meer dan in
het verleden zijn mensen met hun
gezondheid bezig. Wandelen is de
makkelijkste, goedkoopste en
minst belastende manier om in
conditie te blijven.
En dan zijn er altijd mensen die
een stapje extra doen. Ze zijn lid
van een van de 1300 wandelclubs
in Nederland - met een to
taal van 60.000 leden - of
ze dagen zichzelf uit tot
bijzondere prestaties.
Zoals deze drie Zeeu
wen.
.dilwüfl
F
De pianist had een evenwichtig
programma opgesteld met als
thema 'Water', waarin alle facetten
van het water aan bod kwamen.
Het klateren, vloeien, kabbelen,
druppelen, spetteren, alle reflecties
van het water werden kleurig uit
gebeeld.
Daniel van der Hoeven bezit een
goede techniek en speelt soepel,
vloeiend en expressief. Zijn inter
pretaties bezitten veel poëzie.
Liszt schreef de cyclus Années de
Pèlerinage: muzikale herinneringen
aan Zwitserland en Italië en de in
drukken die de natuur daar op hem
maakte. Van der Hoeven speelde
Les jeux d'eau a la Villa d'Este, waarin
hij een muzikaal schilderij van een
tuin en fonteinen verklankte. Met
vloeiende lijnen, tremolo's en ar
peggio's werd de sprankelende
speelsheid van het water uitge
beeld. De heldere interpretatie
werd doorgetrokken in Jeux d'Eau
van Ravel. Ravel droeg het op aan
zijn leraar Fauré. Hij liet zich inspi
reren door het geluid van water, de
watervallen, beekjes en fonteinen.
De vertolking klonk fris en beel
dend.
Totaal anders en verrassend knap
was Arcana van Rudolf Escher, een
Nederlandse componist die invloe
den onderging van Debussy en Ra
vel. De componeerstijl van Escher,
die Arcana schreef in 1944, is lyrisch
Daniel van der
Hoeven bezit een
goede techniek en
speelt soepel
en expressief. Intrigerend was de
Toccata met een steeds terugke
rende stortvloed van nootjes, vloei
end gespeeld. In de Ciaccona, viel
het speciale ritme en de zwoele
sfeer op. De Finale begon onstui
mig en de onderliggende dreigende
toon was onmiskenbaar aanwezig.
Een moeilijk, doch interessant
werk.
La cathédrale engloutie, uit Préludes
van Debussy, is gebaseerd op een
Bretoense legende over de stad Ys,
verzwolgen door het water. De fun
damenten van de kathedraal zijn
nog zichtbaar. Na een mistig begin,
zijn klokken te horen en het mach
tige orgelspel (een koraalmotief).
De ruisende koelte en de ontwa
kende natuur worden uitgebeeld in
Au bord d'une source van Liszt. Het is
een subtiel werkje waarin de tij
dens het pianospel de handen re
gelmatig gekruist worden. Het ge
murmel van een bron werd onder
broken door enkele dissonanten.
Van der Hoeven besloot zijn reci
tal met Gaspard de la Nuit van Ravel.
Ravel las de gedichten in proza van
Aloysius Bertrand en besloot er drie
muzikaal te illustreren. In Ondine
verleid de waternimf met haar pas
sionele gezang de stervelingen. Het
werd met mooie pianistieke effec
ten vertolkt. Le gibet (de galg) te
kent een somber landschap. Je
hoort het klagen van de man die
opgehangen zal worden en de angst
is voelbaar. De muziek in Scarbo
klinkt diabolisch, het onstabiele
ritme geeft de groteske bewegingen
van de kreupele gnoom weer.
Muziekpodium Zeeland: Werken
van Liszt, Ravel, Escher en De
bussy. Door Daniël van der Hoe
ven (piano). Gehoord gisteren in
de Sint Jacobskerk in Vlissingen.
maandag 24 februari 2020
Wandelen is
helemaal
Ernst Jan Rozendaal en
Michiel van Dongen
Vlissingen
M Ron Dellebeke
langs het strand
van Zoutelande.
FOTO LEX DE MEESTER
Ron Dellebeke (61) uit
Oost-Souburg wan
delt de Kustmarathon
sneller dan de hon
derd laagste geklas
seerde hardlopers
hem rennen. Hij zet er
graag stevig de pas in.
Elf keer heeft hij de 42
kilometer tussen
Burgh-Haamstede en
Zoutelande inmiddels
gewandeld. ,,Er is geen
mooiere tocht. Je
loopt over het strand,
op asfalt, door het bos.
Geen parkoers is zo
gevarieerd."
Hij hoeft er niet spe
ciaal voor te trainen,
want hij rent ook vijf
keer per week. Toch is
wandelen wel anders
legt hij uit. De hardlo
per landt op zijn tenen,
de wandelaar op zijn
hiel. ,,Dus ik wandel
ook anderhalf tot twee
uur per week. Niet
voor de conditie, maar
voor de beweging en
de spieren."
Mede door de popu
lariteit van de Wandel
marathon, die elk jaar
in een mum van tijd is
volgeboekt, heeft het
wandelen in Zeeland
een boost gekregen,
denkt Dellebeke. ,,Het
is verslavend. Ik doe
het al vijftig jaar, elke
zondagochtend. 'Wat
doe jij nou hier?', zegt
mijn vrouw als ik een
keertje thuisblijf."
huis, als kind dacht ik dat je
gek moest zijn om mee te
lopen." Uiteindelijk deed hij
mee en ging hij door.
Wandelaars adviseert hij bij
lange afstanden een strak
sportbroekje aan te trek
ken. ,,Op een gegeven mo
ment schuren je bovenbe
nen tegen elkaar en gaat
dat irriteren."
Dat sommigen denken dat
wandelen een suffe sport is
snapt hij. ,,Het lijkt eentonig,
maar mensen moeten de
uitdaging echt aangaan
want je ziet veel details in
het landschap en je kunt
overal komen."
'irtatiitintM
6'
n
Theo Dierikx (54) uit Oost
burg is lid van wandelver
eniging Voor de wind uit
Oostburg. Eens per jaar
loopt hij een tocht van tach
tig tot honderd kilometer.
,,Ik bereid me voor door de
Nijmeegse Vierdaagse te
lopen." Ook wandelt hij om
de twee maanden zo'n der
tig kilometer. Verder loopt
hij kortere afstanden met
zijn vrouw, Petra.
De mooiste wandeltocht die
hij liep is 24 Uur Oostburg,
georganiseerd door Voor
de wind. ,,Die route loopt
door veel soorten land
schappen."
Zijn liefde voor wandelen is
begonnen bij de bevrij
dingsmars tussen Hoofd
plaat en Knokke. ,,Die mars
kwam elk jaar langs mijn
De natuurkrachten speelden een
stormachtig en nat spel in Vlis
singen, maar in de Sint Jacobs-
kerk verzorgde Daniël van der
Hoeven, met beeldende muziek,
voor een idyllisch beeld van de
natuur.
Jeanette Vergouwen
Recensie
