'Jeangu was absoluut geen praatjesmaker'
Song nog
altijd geheim
16
Surinaams
paspoort Jeangu
geen probleem
Moeder Jeannette herinnert zich
het songfestival als 'duf festijn'
Jeannette troont
haar zoon na zijn
coming-out mee
naar een gay night
omdat ze behoorlijk ruimdenkend
zijn. Jamey: ,,De meeste Suri
naamse ouders willen niet dat hun
kinderen hun kop boven het maai
veld uitsteken.'' Dat heeft volgens
hem alles te maken met het re
cente verleden, de staatscoup, de
Decembermoorden en angst die
daaruit voortvloeide. ,,Er wordt
ons geleerd niet te veel te dro
men.''
Vader J errel heeft best eens twij
fels. ,,Ik vond het leuk dat de jon
gens artistiek waren maar maakte
me ook zorgen. Vooral over
Jeangu. Die droomde een beetje té
groot. Hij was helemaal geen
praatjesmaker maar had het zelfs
over een carrière in de VS.'' Jeangu
zelf weet het na een tijdje op het
Surinaamse conservatorium, waar
weinig lesuren, docenten en stu
denten zijn, zeker. Om het te ma
ken, moet hij weg. Naar Neder
land, waar hij drie keer op vakan
tie is geweest.
Met 20 jaar meldt Jeangu zich bij
de Koninklijke Academie van
Beeldende Kunsten in Den Haag
én het conservatorium van Artez
in Enschede aan: hij dubt nog
steeds tussen zingen en schilde
ren. Het wordt Twente en najaar
2014 zwaait zijn familie hem op
vliegveld Zanderij uit. Jeannette:
,,Dat was de eerste keer dat Xillan
en hij gescheiden werden en dat
was vooral voor Xillan heftig.
Jeangu ging een nieuw leven tege
moet, voor Xillan bleef alles het
zelfde.'' Xillan vertrekt twee jaar
later naar Nederland, naar het con
servatorium in Amsterdam.
Er is nog een reden dat Jeangu
popelt om weg te gaan. Hij heeft
ontdekt dat hij op mannen valt en
gaat ervan uit dat hij zich vrijer
kan bewegen in Nederland dan in
het nog altijd conservatieve Suri
name. Op zijn 17de neemt hij zijn
moeder in vertrouwen. Jeannette:
,,Ik kwam op een avond laat van
werk, hij zat te dralen op de trap in
de keuken, niet wetend hoe te be
ginnen. Toen het hoge woord eruit
was, vroeg hij: hoe denk je nu over
me?''
Die onzekere vraag raakt haar.
Ze dacht dat ze wel duidelijk had
gemaakt dat ze voor elk soort
liefde openstaat. ,,Ik ging hier bij-
voorbeeld wel naar de Pride
Month, juist om de lokale homo
gemeenschap te steunen. Maar
Jeangu herinnerde me eraan dat ik
ook weleens iets zei als 'doe niet
als een mietje'. Ik heb hem toen
één ding op het hart gedrukt: be
true to yourself. Hij moest huilen.
Er viel een last van zijn schou
ders.''
Ze is niet verrast over Jeangu's
verhaal. Net zo min als ze verbaasd
is als ook Xillan een jaar later uit
de kast komt. ,,De boys hadden al
tijd meisjes over de vloer, maar
nooit vriendinnen, begrijp je?'' Ze
had het, vóór Jeangu's coming-out,
er zelfs al eens met een collega
over gehad. ,,Die antwoordde: als
je denkt dat ze gay zijn, moet je
bidden. Dat schokte me. Dat ze het
direct afwees.''
Later troont Jeannette Jeangu
zelfs mee naar café 8Ball, waar het
dinsdag gay night is. ,,Ik dacht: het
is in Paramaribo al moeilijk om
aan een leuke heteroman te ko
men, dus we gaan wel ons best
doen een goede homoman te vin
den.'' Jeangu moet niks van haar
interventie hebben, bekent ze
gniffelend. ,,Die zei na die avond:
mam, ik vind mijn weg zelf wel.''
Met zijn vader heeft Jeangu het
er niet over, wat J errel zelf niet
vreemd vindt. ,,Ik ben van een an
dere generatie. Een generatie die
nog meekreeg dat homo's griezels
waren waar je als jongen ver van
daan moest blijven.''
Wat Jeangu niet weet: Jerrel
wordt ruimdenkender als hij gays
leert kennen in Nederland, waar
hij eind jaren 80 studeert. ,,Door-
dat ik een bijbaan had als barten
der in de Rotterdamse club
Nighttown, zag ik zo veel homo
mannen dat het volstrekt normaal
voor me werd.''
Volgens Juan Pigot (45), voorzit
ter van PAREA, vereniging voor
gay professionals, is Suriname een
stuk toleranter dan buurlanden als
Guyana, waar sodomie nog altijd
een misdrijf is. ,,We hebben een
wet die discriminatie op seksuele
'Between Towers': ,,Hij was heel
verlegen maar liep wel een paar
weken met een regenbooghanen
kam rond.''
Met 17 jaar kunnen de broers in
2011 terecht op het net opgerichte
Conservatorium van Suriname,
gesponsord door de in Paramaribo
o zo machtige katholieke kerk. Het
kost voormalig artistiek directeur
Albert Arens weinig moeite om
hun audities in de oude kapel met
kruis en misdienaargewaden te
rug te halen. ,,Het was duidelijk
dat ze bij ons thuishoorden: ze
hadden een rijke diepe stem met
een enorm bereik. Maar er waren
ook dingen die beter konden. Zo
moesten ze af van het vreemde ac
cent dat ze zichzelf hadden aange
leerd. En waren ze erg introvert.''
De tweeling komt in 2011
met 'Between Towers',
zo'n typisch jeugdbandje
dat meestal voor nop in een toeris
tisch café als Zus Zo optreedt en
eigen nummers met die van Amy
Winehouse afwisselt. Vader Jerrel
herinnert zich een heuse 'tour'
naar Nieuw Nickerie, uren verder,
in het afgelegen binnenland. Jer-
rel: ,,Dat was een heel gedoe.
Jeangu én Xillan én alle geluidsap
paratuur, allemaal in mijn Toyota
Mark II gepropt.'' De naam? Dat is
een vondst van een vriendin die
de slungelige broers met wolken
krabbers vergelijkt.
Het is allemaal maar marginaal
gedoe, maar dat is, volgens bassist
Jason Eduard (30), die ook aan het
conservatorium studeert, zo
vreemd niet. ,,Er zijn er in Suri
name maar een paar die van mu
ziek kunnen leven. Publiek is zel
den bereid te betalen: muziek is
hier vermaak, geen beroep.'' De
soul en rock van de tweeling doen
het sowieso niet lekker: Suriname
is meer van de reggae, soca, ka-
seko, door moeder Jeannette fijn
tjes als 'billenschudmuziek' weg
gezet. Jamey, gitarist en drummer
in 'Between Towers': ,,Onze mu
ziek vonden sommigen gewoon
boring.''
Dat Jeangu en Xillan überhaupt
de bühne op kunnen, komt omdat
hun ouders voor Surinaamse be
grippen best goed verdienen. En:
ZATERDAG 22 FEBRUARI 2020 GO
Hoewel er al volop over gespe
culeerd wordt, is de songfesti
valinzending van Jeangu Ma-
crooy nog altijd geheim. Het
nummer wordt begin maart ge
lanceerd, maar hoe en waar,
daar wil manager en producer
Pieter Perquin (Perquisite) niks
over kwijt. ,,Ik kan alleen zeggen
dat Jeangu het nummer zelf
heeft geschreven en dat we het
samen hebben uitgewerkt."
Kenners van Macrooys num
mers hopen op een song met
soul en een persoonlijke tekst.
Dat Jeangu een Surinaams en
geen Nederlands paspoort
bezit, is voor het songfestival
geen probleem. Landen
mogen er artiesten met een
andere nationaliteit naartoe
sturen. Een van de beroemd
ste voorbeelden: Celine Dion,
de Franstalige Canadese zan
geres die in 1988 met Ne par-
tez pas sans moi voor Zwitser
land uitkomt én wint. Een dub
bele nationaliteit (Nederlands/
Surinaams) is voor een Suri
namer niet mogelijk.
VERVOLG VAN PAGINA 15
Jeannette John, Jeangu's
moeder, was niet zo onder
de indruk toen haar zoon
een tijd terug meldde dat
hij mogelijk naar het Euro
visie Songfestival kon.
,,Ik heb er nooit meer naar
geïnformeerd, wat ik vast
wél had gedaan als hij op
Pinkpop zou staan. Ik kende
het alleen uit de jaren 80 en
toen vond ik het nogal duf.
Maar: ik heb het inmiddels
gegoogeld en ontdekt dat er
wel 180 miljoen mensen naar
kijken.'' Ook bassist Jason
Eduard, medestudent op het
conservatorium in Parama
ribo, erkent dat hij nauwelijks
wat van de Eurovision Song
Contest weet, maar vindt het
'sowieso een eer dat een
Surinamer Nederland mag
vertegenwoordigen'.'' Zo ziet
ook Marcel Balsemhof, di
recteur van het conservato
rium in Paramaribo, het. ,,We
zijn hartstikke trots dat een
oud-student daar namens
Nederland staat.''
Grote foto: Jeangu's moeder
Jeannette. Linksonder jeugd
vriend Jamey Reso, voorma
lig lid van de band Between
Towers. Rechtsonder: voor
malig artistiek directeur van
het conservatorium Albert
Arens. foto's irvin ngariman
J
Jeangu en zijn tweelingbroer
Xillan waren altijd samen. Onder
de broers met moeder Jean-
nette, vader Jerrel en zusje Eve.
PRIVÉFOTO'S
