II
5
teiten zijn en locaties waar minder
vaak treinen komen. Rilland-Bath
is zo'n station zonder overdekte
wachtruimte, winkel of wc. Tessa
heeft daar weinig problemen
mee. „Het is niet echt mooi hier,
maar ik ben blij dat er in ieder ge
val een station is."
Het belsignaal klinkt, de spoor
bomen gaan naar beneden en niet
veel later komt de trein piepend
tot stilstand. De 12-jarige Emirhan
Uygur maakt plaats voor zijn 17-ja-
rige dorpsgenote. Hij komt uit
Goes, waar hij naar school gaat.
Het station van die stad bevalt
hem wel. „Ze hebben daar een
winkeltje waar je wat te eten of
drinken kan halen. Dat zou ik hier
ook graag willen." Omwonende
Maurice heeft ook een tip. Hij
denkt dat wat meer aankleding
van het station een positieve uit
werking kan hebben op de men
sen die er gebruik van maken.
En de trein? Die sluit resoluut de
deuren en rijdt Rilland stilzwij
gend uit.
RILLAND-BATH TEVREDENHEIDSONDERZOEK
kers als van reizigers. De overlast
kan met vlagen meer of minder
zijn omdat we als NS, politie en
gemeente Reimerswaal zo nu en
dan optreden."
Het verklaart volgens Rijgers-
berg het lage cijfer dat Rilland-
Bath scoort in het landelijke on-
Het is niet echt mooi
hier, maar ik ben blij
dat er in ieder geval
een station is
derzoek, waarbij aan 150.000 reizi
gers is gevraagd om via een vra
genlijst hun station te beoordelen.
Mensen konden de faciliteiten be
oordelen, aangeven hoe schoon,
heel en veilig het station was en ze
mochten een algeheel oordeel vel
len. 77 procent van de reizigers
deelde een 7 of hoger uit, maar niet
in het geval van station Rilland-
Bath. Daar gaf slechts 32 procent
een ruime voldoende. „Alleen al
het feit dat er luidruchtige jonge
ren aanwezig zijn op de perrons,
doet iets met de manier waarop ie
mand naar een station kijkt", aldus
Rijgersberg. „Andere reizigers er
varen zoiets als vervelend of inti
miderend."
Toch is dat waarschijnlijk niet de
enige reden voor het lage cijfer.
Volgens de NS-woordvoerster zijn
slechte beoordelingen vaak gekop
peld aan zogeheten 'opstapstati-
ons': stations waar niet veel facili-
Je zult maar het
slechtst
gewaardeerde
treinstation van
Zeeland zijn en het op
één na slechtste van
heel Nederland. Die
twijfelachtige eer is
weggelegd voor
Rilland-Bath. Overlast
van hangjongeren is
volgens de NS de
boosdoener. Maar is
dat wel echt zo?
De wind heeft vrij spel
op het perron aan de
Haltestraat in Rilland.
Tessa Jobse (17) staat
diep weggedoken in
haar sjaal te wachten tot de trein
van 12.04 uur richting Breda zich
meldt. Op station Rilland stappen
dagelijks ruim vierhonderd passa
giers in en uit de trein, maar op dit
tijdstip is Tessa de enige. De stu
dent verpleegkunde is verbaasd als
ze hoort dat hangjongeren ervoor
hebben gezorgd dat 'haar' station
laag scoort in een tevredenheids-
onderzoek van de NS. „Wat gek. Ik
reis bijna elke dag met de trein,
maar ik heb die ervaring totaal
niet."
De 35-jarige Maurice Timmer
mans trekt eveneens zijn wenk
brauwen op bij het horen van het
nieuws. Hij woont al veertien jaar
op een steenworp afstand van het
station en vindt de woorden hang
jongeren en overlast 'overdreven'.
„Eind december is er weleens wat
vuurwerkoverlast, maar verder is
dit een heel rustige buurt." Daar
sluiten Haltestraatbewoners Kees
en Ine van Hoek zich bij aan. „Ja
ren geleden sneuvelde er weleens
een ruit van een wachthokje, maar
het is inmiddels al tijden rustig."
Volgens NS-woordvoerder Inge
Rijgersberg zijn er toch echt groe
pen luidruchtige jongeren die zich
ophouden op de Rillandse per
rons. „Dat baseren wij op meer
dere klachten die de afgelopen ja
ren bij ons zijn binnengekomen,
van zowel onze eigen medewer-
Kijk op de site bij /video
-~y Wat is er mis met het
station in Rilland?
zaterdag 22 februari 2020
Het slechtste treinstation van
Zeeland. Terecht of onterecht?
-Tessa Jobse, treinreiziger
Ellen Smaardijk-Jobse
Rilland
Tessa Jobse stapt bijna elke dag in Rilland op de trein.
Emirhan Uygur arriveert met de trein uit Goes.
Tessa Jobse (grijze jas) stapt in de trein op het slechtst gewaardeerde station van Zeeland. Emirhan Uygur (groene jas) komt net aan.
FOTO'S MARCELLE DAVIDSE
