De casanova die
mijn dochter van 10
wil veroveren, slaat
haar als ze weigert
Nu het contact met
moeder is hersteld,
hoef ik toch niet per
se mijn zus te zien?
JOOST MAG 'T WETEN
Dat waarschuwen van die ouders: ik zie er
niet zoveel in. Meestal verdedigen ouders hun
kinderen. En hoe is een kind opgevoed dat bril
len op de grond gooit en meisjes ramt?
Die welgemikte trap tussen de benen, lastiger
mikken dan u denkt overigens, heeft iets sym
pathieks natuurlijk. En als uw dochter ooit op
straat wordt lastiggevallen, is het een prima
methode. Maar op een basisschool geeft het
zo'n heisa. Wordt u opgebeld door de school,
moet u op gesprek komen, ouders van die jon
gen erbij, allemaal zaken waar u niet op zit te
wachten. Temeer omdat ik die schooljuf niet
vertrouw.
Wat is dat voor juf die kapotte brillen en
vuistslagen met een handgebaar afdoet?
Was het niet gewoon een duw van dat
ventje waarbij de bril op de grond viel?
Klopt het verhaal - sorry dat ik het vraag
- van uw dochtertje wel?
Nee? Niet gewond, bril nog heel?
Laat zitten die affaire. Ja? Bril doormid
den en blauw oog? Dan is hier mijn laat
ste advies: die juf van school af, of uw
dochter.
Vaders willen dat de kinderen lief zijn voor
moeder. Ik heb het mezelf honderd keer horen zeg
gen, zoals je je kinderen naroept dat ze voorzichtig
moeten zijn met oversteken. Moeders willen dat
kinderen lief zijn voor elkaar. 'Ruziemaken doe je
maar buiten', heb ik mijn moeder vaak horen roe
pen. Tegen de tijd dat je je jas had aangedaan, wist
je niet meer waarover het ging.
Kinderen willen hun eigen plan trekken.
Botsende belangen!
Over naar uw specifieke geval. Sinds kort bezoekt
u uw moeder weer: hulde. Uw zus kunt en wilt u er
niet bij hebben en u hebt groot gelijk. Het idee dat je
junks of andere verslaafden met veel liefde kunt
helpen, moeten we uit ons hoofd zetten. Het idee
dat we tekortschieten als we afscheid nemen van
verslaafde familieleden, moeten we uit ons hoofd
zetten. Het idee van uw moeder dat zoon en dochter
weer bij elkaar op visite moeten, moet ze uit haar
hoofd zetten. Het is niet anders.
U hebt tien jaar geen contact gehad,
een weinig vrolijk familieleven. Dus ik
heb geen zin in wisecracks, want daar
is dit te ernstig voor. U bent sinds kort
weer lief voor moeder en daar is de
vader die ik ben al dik tevreden mee.
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (77)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
Mijn dochter van 10 heeft een aanbidder, ook 10.
Hij accepteert geen 'nee' op de vraag 'wil je ver
kering?' Ze wees hem onlangs weer af, waarna
de jonge casanova haar bril op de stoep kwakte
en haar een vuistslag gaf. De schooljuf doet
het af met een handgebaar. Wat moet ik doen?
Ouders aanspreken? Dochter adviseren hem
een welgemikte trap tussen de benen te geven?
Er klopt iets niet in deze brief. Maar laat
ik, in schrille tegenstelling tot mijn gewoonte,
eens beginnen met uw vragen te beantwoor
den.
Sinds kort heb ik (man, 45) na ruim tien jaar,
weer contact met mijn moeder (71). Zij ziet
graag dat ik de band aanhaal met mijn zus.
Zus was ooit aan de harddrugs en dat had veel
gevolgen. Door afstand te nemen heb ik me
kunnen handhaven. Maakt mij dat een slechte
broer? Nee toch? Ik wil niet (weer) meege
sleept worden in haar ellende.
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@dpgmedia.nl
ILLUSTRATIE MAGDA RINKEMA
ZATERDAG 22 FEBRUARI 2020 43
