'Ik haat het om
teksten te
schrijven en
muziek op te
nemen. Dat
zijn echt
obstakels in
mijn leven'
dat het dan over mijn stiefvader zou gaan,
dat ik het dan moest delen. Die afspraken
heb ik afgezegd. Ik kon het nog niet aan.''
,,Ik wil ook mijn familie beschermen. Je
moet niet vergeten dat mijn familie niet
bekend is en nu weten mensen via de
media toch aardig wat over hen, dóór mij.
Sowieso houd ik dit soort dingen liever
voor mezelf. Ik vind het altijd raar als men
sen een foto op Instagram posten met lieve
papaik ga je missen. Dat is je privéleven,
toch? Ik hoef geen medelijden en wil niet
zielig zijn.'' Ineens nuchter: ,,Het was even
moeilijk, maar nu is alles weer oké hoor.
Ik ga gewoon door, dat is het beste.''
Het is deze nuchterheid waar Sanne Hans
om bekendstaat. Zo'n twaalf jaar geleden
leerde Nederland haar kennen. Als je nu het
filmpje terugkijkt van haar televisiedebuut
in oktober 2008 bij De Wereld Draait
snap je hoe Hans het publiek inpakte met
haar ontwapenende verschijning. Met een
gitaar op schoot vertelt ze met die kenmer
kende hese stem en dat lichte accent uit
het oosten: 'Ik zat eerst thuis op de bank
en nu zit ik hier, da's hartstikke leuk'. Hier
en daar hapert een m, t of g, want zo werd
ze ook bekend: als het meisje dat stottert,
behalve als ze zingt.
Hans groeit op in Dedemsvaart in een
muzikaal gezin: moeder Dorothee treedt
op als zangeres, vader Gert-Jan is een bo-
vengemiddeld muzikale meester op de ba
sisschool. Het gezin telt vier kinderen, van
wie Sanne de derde is. Ze speelt viool, gi
taar en gaat op zangles, steeds enthousiast
aangemoedigd door het thuisfront, on
danks de scheing van haar ouders op haar
7de. Op de middelbare school in Harden-
berg breekt een lastiger tijd aan: ze krijgt
last van die scheiding en haar gestotter
maakt haar onzeker. Eindeloos zingen, pi
ano en gitaar spelen wordt haar uitlaatklep.
Na de middelbare school gaat Hans naar
de Popacademie in Enschede. Ze stopt in
2008, in haar derde jaar, als ze onverwacht
succes heeft met zingen in een smeerkaas
reclame van Slankie - 'gelukkig heb ik altijd
nog een goed lijf, dus een goed leven'. Haar
muzikale carrière is begonnen.
Er volgen hits als I Wish I Could, Till the
Sun Comes Up, House Upon the Hill en het
Nederlandstalige Hoe met Nielson, dat vijf
tien miljoen keer is beluisterd op Spotify.
De laatste jaren is daar nog een tv-carrière
bij gekomen. Haar droogkomische en altijd
goudeerlijke opmerkingen als coach bij The
Voice zijn geliefd. Tegen een wat gezette
jongen met een gitaar zei ze eens: 'Ik be
grijp jou. Jij houdt van bier en ik ook. Jij
moet bij mij in het team, dat wordt echt
heel leuk'. Collega-coach Marco Borsato
klapte ondertussen dubbel van het lachen.
Tot nu toe zong Hans, op een enkel uit
stapje na, altijd in het Engels. Nu is er een
heel Nederlandstalig album, waarvoor rap
per Diggy Dex haar hielp met het schrijven
van de teksten.
,,Ik deed het wel, maar alleen tijdens mijn
theatertours. Daar kun je makkelijk een
klein liedje in je eigen taal zingen - dat
paste daar goed, beter dan in een concert
zaal, vond ik. Totdat ik vorig jaar opeens
dacht: wat is dat krom. Iedereen vindt het
zo mooi als ik zing in het Nederlands en
ik word er zelf ook blij van. Toen ben ik er
werk van gaan maken.''
,,Nee hoor, nee. Bij mij loopt alles gewoon
zoals het loopt. Ik heb geen spijt van dingen.
Bovendien kun je niet van het ene op het
andere moment zeggen: ik zing nu in het
Waarom wilde je het niet delen met
anderen? Ze hadden vast begrip gehad
voor het feit dat je niet vrolijk kon zijn.
Waarom zong je niet eerder in het
Nederlands?
En denk je nu: dat had ik eerder moeten
doen?
ZATERDAG 22 FEBRUARI 2020 13
