II
9
Bezoek aan moeder en zussen in Bangladesh zet leven Vlissingse op zijn kop
Vlissingen
Nichtjes, neefjes en andere familie
leden bellen Rowena voortdurend
nu ze weer in Vlissingen is. Om
even te videobellen of via een be
richtje op WhatsApp te vertellen
dat ze haar missen. Een week na de
ontmoeting met haar familie in
Dhaka heeft de Vlissingse er in één
klap zo'n dertig familieleden bij. En
omdat die 43 jaar lang moesten
wachten op haar terugkeer, laten ze
haar nu niet zomaar meer los. ,,Ik
denk dat ze me het liefst in een
kooitje wilden stoppen."
Wat haar familieleden al 43 jaar
weten, weet Rowena nog maar
sinds eind december. Haar moeder
Rezia bleek op zoek naar de dochter
die in 1976 van haar werd afgepakt
in een tehuis van Terre des Hom
mes in Tongi. Ze mocht haar drie
maanden oude baby daar tijdelijk
brengen om aan te sterken, maar
Ik voelde iets
waarvan ik later
begreep dat dat de
bloedband is
Volle nicht
Toch viel het afscheid niet heel
zwaar, want al tijdens haar bezoek
besloot Rowena om in november
terug te keren met haar Neder
landse broer Raymond. ,,Op de laat
ste dag vond ik het fijn om weer
naar huis te kunnen. Maar nu heb ik
alweer zin om terug te gaan." En
voor die tijd staat misschien ook in
Nederland nog een bijzondere ont
moeting voor de Vlissingse op de
planning. Op de terugweg kreeg ze
namelijk te horen dat van de zus
van Rezia, een tante van Rowena,
ook een dochter is afgenomen. Zij
vertrok in 1976 met hetzelfde vlieg
tuig richting Nederland. ,,Ik heb
hier dus nog een volle nicht. De fa
milie hoopt op een ontmoeting met
haar, maar tot op heden is dat nog
niet gelukt. Ze smeken mij nu om
hierbij te helpen. Als ze er voor
openstaat, hoop ik haar ook te kun
nen verwelkomen in de familie."
zag haar kindje nooit meer terug.
Rowena groeide op bij adoptieou
ders in Oost-Souburg en was eigen
lijk nooit echt benieuwd naar haar
afkomst. Maar toen kwam het tele
foontje van Shapla, een stichting
voor geadopteerden uit Bangla
desh. Dat veranderde haar hele le-
ven.
Rowena besloot er geen gras over
te laten groeien en vloog op 8 fe
bruari voor een week naar Bangla
desh om daar haar familie te ont
moeten. ,,Ik was nieuwsgierig en
bovendien is mijn moeder al op
leeftijd. Ik gunde het haar om mij
zo snel mogelijk te zien." De eerste
ontmoeting met Rezia en de drie
zussen van Rowena vond plaats in
een hotel in Dhaka om te voorko
men dat een heel dorp zou uitlo
pen. ,,Toen ik mijn moeder vast
pakte, liet dat mij niet koud. Het is
de vrouw die mij op de wereld heeft
gezet. Ik voelde iets dat niet te om
schrijven valt. Later begreep ik dat
dat de bloedband moet zijn."
Bezienswaardigheid
Dat het hele dorp uitliep, gebeurde
alsnog toen de Vlissingse later een
bezoek bracht aan het huis van haar
moeder. „Iedereen kent het verhaal,
en je bent daar sowieso al een be
zienswaardigheid. Ze zien dat je
Westers bent. Vooral het staren,
daar heb ik echt aan moeten wen
nen." Ook de armoede was con
fronterend. ,,Bedelaars, zwervers,
kindjes, jonge moeders. Je zou ze
het liefst allemaal willen helpen.
Afgezien van de omstandigheden
ben ik blij dat ik in Nederland ben
terechtgekomen. Anders had ik na
tuurlijk ook niet beter geweten,
maar ik vind het wel fijn om te we
ten dat ik dan in een hechte familie
zou zijn opgegroeid."
De broer van Rowena is een
maand of zeven geleden overleden.
Ook haar vader leeft niet meer. Op
verzoek van de familie heeft ze hun
graven bezocht. ,,Ik heb begrepen
dat mijn oudere broer zich veel
heeft beziggehouden met de zoek
tocht naar mij. Als kind kreeg hij
ook mee wat voor impact mijn ver
dwijning had op het gezin. Hij was
ervan overtuigd dat ze mij op een
dag zouden terugvinden. Helaas
heeft hij dat niet meer mogen mee
maken. Dat hij en mijn vader er niet
meer zijn en dat ik destijds van Re-
zia afgepakt ben, maakt het verdriet
van de familie zo groot. In een zeld
zaam moment alleen met haar ver
telde ze huilend dat ze zich zo
schuldig voelt dat ik als enige niet
in het gezin ben opgegroeid. Dat
verdriet kun je met dit bezoek ook
niet zomaar wegnemen, want uit
eindelijk vertrek je ook weer."
donderdag 20 februari 2020
Rowena ontmoet haar moeder
In haar hoofd is Rowena van der
Wekken (43) nog steeds in haar
geboorteland Bangladesh. Het
geluid van het drukke verkeer,
de gebedsoproepen van mos
keeën en de vechtende straat
honden en -katten klinken nog
na. De Vlissingse keerde zater
dag terug van een ontmoeting
met haar familie nadat ze als
baby van haar moeder werd af
gepakt en via adoptie terecht
kwam bij een Zeeuws echtpaar.
Wendy de Jong
-Rowena van der Wekken
Kijk op de site bij /video
Rowena ontmoet haar moeder en andere familieleden bij een hotel in Dhaka.
Rowena (I) naast haar moeder.
Rechts twee van haar drie zus
sen.
Rowena van der Wekken met haar moeder Rezia. fotos rowena van der wekken
