De komende jaren zijn zeker50.000migranten nodig voor de arbeidsmarkt
t
18
Reportage
Als de immigratie in Nederland ergens haar
sporen heeft getrokken dan is het wel in de
Rotterdamse wijk Delfshaven. ,,Als de
Nederlanders klagen, zeg ik: eigen schuld.''
n de portiekflat van Jos de
Jong (62) wonen Turken,
Syriërs, Surinamers, Ma
rokkanen, Polen. ,,En een
Kaapverdiër, geloof ik.'' Al
die mensen zeggen hallo te
gen elkaar. Maar daar houdt
het dan wel weer mee op. ,,Ik
kan met iedereen opschie
ten. Maar ik vraag me soms
wel af: ben je nog wel in Rot
terdam, hier in Delfshaven?"
Jos woont er al 35 jaar en
hij zag de verandering aan
zich voorbijtrekken. De Ne
derlanders gingen er weg,
het straatbeeld veranderde.
,,Aan de Schiedamseweg,
daar had je allemaal de be
tere winkels zitten: Radio
Modern, Etos, de Marskra
mer. Allemaal weg. Nu zit
ten er belwinkels en zo.''
Delfshaven is een van die
wijken die al decennialang
de spiegel is van immigratie
in Nederland. Lang geleden
kwamen er Chinezen, die
werden gevolgd door Turken
en Marokkanen, er kwamen
Antillianen en Surinamers.
Daarna Polen, gevolgd door
Roemen en Bulgaren. Toen
Syriërs. Inmiddels heeft ze
ker 70 procent van de wijk
bewoners een migratieach
tergrond.
Het is de een na armste
wijk van Rotterdam, waar de
voedselbank honderden be
woners helpt en waar wel-
zijnskantoren inloopuurtjes
houden om te helpen met
'moeilijke brieven'.
De Stadsmarinier heeft er
een kantoor om de veilig
heid te verbeteren. Eind 2018
bleek dat de politie zich nog
grote zorgen maakte over de
criminaliteit in de wijk: bij
een preventieve fouilleerac-
tie werd op wapens gecon
troleerd. 'In Delfshaven is er
een toename van excessief
geweld, drugscriminaliteit
en het aanbieden van ille
gaal gokken', zo omschreef
de politie het destijds.
Maar er wordt ook met te
vredenheid geleefd. ,,Al die
nationaliteiten hier: mooi
toch!'', zegt middenstander
Firoz Nizamoeddin. ,,Als
Nederlanders klagen: het is
hun eigen schuld. Zij zijn
hier weggetrokken en hun
kinderen hebben de win
kels niet overgenomen.'' De
moslim uit Suriname is in
de 70. Firoz drijft al 29 jaar
Ewald's Mode in de straat,
de pakken hangen voorin
de winkel, achterin trillen
de naaimachines van de fa
milie, in het midden zingt
een vogel in een kooitje. Fi-
roz is bijna de langstzit
tende winkelier in de straat
en niet alleen maar enthou
siast. Want met de migran
ten kwamen de huisjes
melkers. Het is een bekend
probleem in de wijk: eige
naren die hun woningen
nauwelijks onderhouden,
maar ze wel voor veel geld
onderverhuren en op elke
etage een Bulgaarse familie
onderbrengen. Of twee.
,,Die huisjesmelkers, d^e
moeten ze aanpakken'',
zegt Firoz.
Aan het einde van de
Grote Visserijstraat zit
wijkcentrum Pier 80. Een
plek van waaruit welzijns
organisatie WMO-Radar de
buurt probeert te helpen.
Buurtbewoners kunnen er
terecht als ze een afspraak
willen met gemeentelijke
instanties over hun proble
men, voor wandelingen
door de wijk, cursussen
zumba, of gewoon voor een
praatje, koffie of soep. De
vrijwilligers dragen swea
ters met de opdruk: 'Jij, Ik,
Samen Vooruit'.
Handan is een van die
vrijwilligers. Ze runt het
vrouwendeel van het
buurthuis. Ja, vindt ze, Ne
derland is klein en daar
past misschien niet ieder
een in. Maar dat Nederland
verandert door immigratie,
zoals politici zeggen? Ze
tuit haar lippen en laat een
afkeurend 'tsss, tsss' horen.
,,Het probleem is dat men
sen die in andere landen in
dorpen hebben gewoond
hier opeens in een stad wo
nen. Die mensen denken
anders, minder open.''
Ook vrijwilliger Umit
Hoknel (42), in 2000 vanuit
Turkije gekomen 'voor een
beter leven', ziet geen im
migratieprobleem. ,,Ik ben
in Nederland, ik houd me
aan de regels, ik betaal be
lasting. Wat is het pro
bleem?'' Umit heeft jaren
lang een eigen zaak gehad,
maar nu even niet, hij moet
mantelzorg verlenen aan
zijn vrouw. Als tegenpres
tatie voor zijn uitkering,
werkt hij in Pier 80. Zijn er
te veel immigranten in Ne
derland? ,,Nou, Roemenen
en Bulgaren kunnen een
probleem zijn, daar zitten
soms overvallers tussen.''
In het restaurantgedeelte
van het wijkhuis zitten
groepjes mannen bij elkaar
op deze dinsdagochtend.
Elke nationaliteit een tafel
tje: een groep oudere Ma
rokkaanse mannen onder
de tv, de Surinamers 'die
met rust willen worden ge
laten' aan de lange tafel bij
het raam en een ander et
nisch groepje Surinamers
kaartend links achterin.
Net zoals de Polen en de
Syriërs in de wijk die zich
vooral binnen hun eigen
kringetje bewegen. Er is
een taalbarrière.
,,Het zijn eilandjes'', zegt
Jos, de man met wie dit
verhaal begon en die vier
dagen per week vrijwilliger
is bij Pier 80. ,,Als politici
praten over een immigra
tiequotum, kan ik me daar
wel iets bij voorstellen.
Misschien is een land op
een gegeven moment vol.''
DAG XX MAAND 20XX WW
VERVOLG VAN PAGINA 17
Twee jaar geleden maakte de politie zich grote zorgen over de veiligheid in Delfshaven. Er was veel criminaliteit. Er zijn diverse initiatieven om de leefbaarheid in de wijk te
herstellen. foto's arie kievit
'Soms is een land gewoon vol'
CYRIL ROSMAN
r
Jos de Jong
Umit Hoknel
