t Alles is gelijkvloers, dat is heel erg levensbestendig j&v m- 5 9 X 3 vloers. Voor mij was dit huis een bewuste keuze. Mijn vader was dominee Kuin, hij was hier met de Ramp. Na een tijd van het dorp weggeweest te zijn, kwamen we in 1973 terug. Er zit een nieuwe bekleding op het huis. Het oude naambordje heb ik nog." Ard Boogerd (53) doet voorzichtig, hij heeft het in zijn rug. Zijn opa kreeg het huis als geschenkwo ning. Vervolgens kochten zijn ou ders het en bouwden er een stuk aan waar opa kon wonen. ,,Mijn vrouw en ik kochten het in 1995. Toen hadden mijn ouders er al een steen rond gezet. Voor een be schermde status zou ik wel voe len. Verderop ligt een kavel leeg waar gebouwd gaat worden. Als ze maar niet de hoogte ingaan. Mijn schoonouders zijn in Aren- dal geweest. Wij willen ook nog wel eens naar Noorwegen." Het naambordje op de gevel moet nog worden opgeknapt. Aan de bestrating wordt gewerkt, zegt Leanne Vermeer-Hage (50). En, bijzonder, ze is er ook geboren. Haar ouders - overleden in 2009 en 2011 - kochten het huis in 1962. Leanne woont er sinds 2014. ,,De buitenkant is van eterniet. Steen mocht niet meer van de ge meente. Ik ben er best trots op dat ik erin mag wonen. Ik zit in de dorpsraad. Het is belangrijk dat deze huizen als monument be houden blijven." Cees en Bastiaantje Hendrikse zijn met hun 90 en 80 jaar maar wat tevreden over hun huis. Het is lekker warm. Ze zeggen: ,,Je moet ze niet afbreken, ze voldoen prima." Cees is geboren op Ou- werkerk waar het hertenkamp is. Hij weet het zeker: ,,Ik wil in dit huis heel oud worden." Betsie Vermeulen-Dorst (93) heeft het over een lekker plekje. Toen haar dochter Jozien trouwde, kocht die het huis. Bet- sie woonde iets verderop in de Phoenixstraat. Na zes jaar hebben ze geruild. Dat was pakweg twin tig jaar geleden. Betsie: ,,Ik woon hier prima, het zijn kostelijke wo ningen. Makkelijk, alles gelijk vloers. Je moet ze niet afbreken. Ik heb de Ramp meegemaakt op Ou- werkerk. Op de begraafplaats lig gen tien familieleden, oma, drie ooms en tantes, een nichtje met haar man en kind. De ouders van Dick Gies ook. Zijn moeder was een nichtje van me. Toen ze ver dronk liep ze op alledag van haar vierde. Mijn oma is nooit terugge vonden. Haar mutsje met de gou den krullen wel. Daarvan zijn rin gen gemaakt. Die van mij kan ik niet meer aan. Iemand zei wel eens over deze huizen: het zijn noodwoningen. Maar noodwo ningen bestaan geen 65 jaar. Op het perceel naast mij wordt nu ge bouwd. Als de voorkant maar het zelfde is als die van de bestaande woningen. Dat is toch mooi, als je dat hele rijtje ziet." Wat dat laatste betreft kunnen de bewoners van de Noorsestraat gerust zijn. Op het gemeentehuis in Zierikzee wordt er gezegd dat de bouwvergunning voorziet in dezelfde stijl, hoogte en grootte. De goothoogte en de dakhelling moeten overeenkomen met die van de andere woningen. Waar van akte. GO ZATERDAG 15 FEBRUARI 2020 M.K Arendal, Noorsestraat 13 Narvik, Noorsestraat 15 Makur, Noorsestraat 17 Sandhorn, het laatste huis van de Noorsestraat Anneke en Nico Krijger Dick Sies in de keuken van zijn Noorse geschenkwoning. foto's RUBEN OREEL Van boven naar beneden: Ard Boogerd, Leanne Vermeer-Hage, Cees en Bastiaantje Hendrikse, Betsie Vermeulen-Dorst. j

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 53