I
m
'Veel schrijvers
leggen iets uit
en vervolgens
doen ze dat na de
komma nog een
paar keer. Daar
stoor ik me aan'
mm
WÊÊÊÊ^z
.sr- 8 •-
9
Daardoor wilde ik ook op een esthetische
manier spanning oproepen en in het duis
ter stappen. Kijken wat je met personages
kunt doen en wat je ze kunt meegeven,
zodat ze ook geloofwaardig zijn.''
Die voornemens mondden uit in de
nieuwe verhalenbundel Ik moet u echt iets
zeggen, waarin ogenschijnlijk gewone man
nen en vrouwen de hoofdrol spelen. Maar
achter die banale fagade schuilen werelden
vol leugens, bedrog, lichte rancune, afreke
ningen en ontrouw. Ofwel: het leven - hoe-
wel vaak luchtig geschetst - blijkt in Van
Keulens universum niet altijd een feestje.
Zoals bij de dame die aan de ontbijttafel
achteloos meldt dat ze wil scheiden; een
ander neemt wraak op haar bemoeizuch
tige man via de erfenis; een cafébezoeker
manipuleert meedogenloos de nieuwe bar
keeper van zijn buurtkroeg en de moeder
van een moordenaar doet een onverwacht
beroep op een rechter. Aanvankelijke ge
wone situaties die ontaarden in verontrus
tende en niet-alledaagse taferelen, die zich
steeds binnen een etmaal afspelen.
Hoewel ze de pensioengerechtigde leef
tijd al lang is gepasseerd ('Ik krijg AOW!')
en er al zo'n dertig werken op haar cv
prijken, blijkt ze strenger dan ooit voor
zichzelf. Haar ambitie is in al die jaren niet
uitgedoofd. ,,Ik neem mijn schrijfstijl voort
durend onder de loep. Het mag niet ordi
nair zijn of vol clichés, ik wil akelige en
lelijke woorden vermijden. En heel belang
rijk: dialogen moeten to the point zijn. Niet
maar voortbreien. Ik wil evenmin uitleg-
gerig zijn.
Tegenwoordig zie ik zoveel ongelooflijk
dikke boeken. Dat komt omdat de schrijver
iets uitlegt en vervolgens in andere be
woordingen na de komma nog een paar
keer hetzelfde vertelt. Daar stoor ik me aan.
Lezers zijn niet achterlijk! De aandachts
spanne loopt terug, dus is het wel zo prettig
om in een kort tijdsbestek iets tot je te
nemen. Tenzij je het over een geweldig
volle biografie hebt. Ik geloof dat mijn
dikste boek 240 pagina's telt.''
,,Je zou kunnen denken dat ik over rou
tine beschik, weet: het komt altijd goed.
Maar zo werkt het nog steeds niet, ik ben
heel onzeker als ik schrijf. Er zijn dagen dat
ik wanhoop en loop te klagen: ik kom er
WÊmt
ZATERDAG 15 FEBRUARI 2020 35
