'Ga nou eerst
een dagje
met me
op stap'
BV DE LIEFDE
Dirk (64) zwemt, fietst,
gaat naar Feyenoord en
geeft gastlessen, maar
krijgt bij de vrouwen geen
kans. Omdat hij ooit een
beroerte heeft gehad.
q g 1 g 1 CK <\f>_
is ov?r W qlyeneeyj
Best W«' tev/rge
Waar d>"t Sfel
'5 leuker mtt zijn tu#z
,,In mijn leven heb ik veel pech gehad
met vrouwen. Mijn eerste echtgenote ging
vreemd, de tweede maakte schulden achter
mijn rug om en de vriendin die ik daarna
had, werd ziek en overleed. Met mijn eigen
gezondheid ging het ook mis: in 2009 kreeg
ik een hersenbloeding tijdens het spelen
van een potje rummikub. Toen ik tegen alle
verwachtingen in weer bijkwam uit de
coma, was ik halfzijdig verlamd. Dat is zo
gebleven, maar ik heb al snel opnieuw leren
lopen en met de nodige aanpassingen is er
een heleboel mogelijk. Ik woon zelfstandig
- met begeleiding - en ben op bijna alle
fronten een gezond persoon.
Toch is het heel moeilijk voor mij om een
leuke vriendin te vinden. Een vriendelijke,
spontane, sportieve vrouw die met mij wil
fietsen, naar de bios of de sauna. Die net als
ik van gezelligheid houdt en eventueel een
latrelatie wil. Waar vind ik die? Ik maak
makkelijk een praatje, op straat, in de trein
of in de winkel, maar een versierder ben ik
nooit geweest. En de vrouwen met wie ik
via datingsites in contact kom, haken keer
op keer af zodra ze weten dat ik een be
roerte heb gehad. Waarschijnlijk omdat
ze 'hersenbloeding' hebben ingetikt op
Google en zich vervolgens rot zijn ge
schrokken. Ze denken meteen dat ik niks
meer kan en sturen geen bericht meer.
Laatst nog mailde ik met een vrouw die
veel van wandelen hield. 'Ik kan geen kilo
meters lopen', schreef ik, 'maar rijd wel
graag op de scootmobiel naast je'. Waarop
zij antwoordde dat dat geen optie was, om
dat ze zo van de duinen en het strand hield.
Dan houdt het dus op. Terwijl ik denk: ga
nou eerst eens een dagje met me op stap,
naar het bos of gezellig een terrasje pakken,
en beslis dan of het iets kan worden of niet.
Want als je me in het echt zou ontmoeten,
zou je merken wat ik allemaal nog kan en
doe. Ik zwem, heb twee jaar geleden nog
het IJsselmeer rondgefietst, ga naar wed
strijden van Feyenoord, geef gastlessen aan
studenten die de zorg in willen en reis zelf-
standig met het openbaar vervoer. Geef me
de kans dat te laten zien.
Ik heb me ook ingeschreven op een da-
tingsite voor mensen met een beperking,
maar daar stuit ik weer op een ander pro
bleem: ik tref er veel vrouwen met een
spierziekte. Die zullen met de jaren steeds
slechter worden en ik weet dat ik daar, door
mijn eigen toestand, op den duur niet goed
voor kan zorgen. Daarover wil ik eerlijk
zijn.
Via die site mailde ik trouwens ook eens
met een vrouw in een rolstoel, die meteen
schreef dat ze veel seks met me wilde. Nou,
dat hoeft voor mij niet zo. Ik wil iemand
eerst beter leren kennen, koffiedrinken en
kijken of het wat is. Ik mis seks ook, maar
wil vooral een goede band opbouwen. Je zal
mij dan ook geen afspraak zien maken met
zo'n sekswerker in de zorg, ook al wordt ze
door de gemeente vergoed. Oké, je bent dan
wel je kwakkie kwijt, maar daarna zie je ze
nooit meer. Dat is geen liefde. Zo onper
soonlijk, dat wil je toch niet?
Gelukkig ben ik een vrolijk, positief ie
mand. Ik heb een grote vriendenkring, ben
niet eenzaam en ook niet bang om alleen
oud te worden. Daar ben ik het figuur niet
voor. Maar ik mis wel een maatje, iemand
om me heen met wie ik lol kan maken,
spelletjes doen, tv-kijken.
Ik heb me nu voorgenomen: ik zie wel.
Ze komt vast wel op mijn pad. Maar liever
vandaag dan morgen."
18
TEKST PAM VAN DER VEEN
ILLUSTRATIE STUDIO SKI
De achternaam van Dirk is bekend bij de
redactie. Wil je ook praten over je relatie?
magazine@dpgmedia.nl