li
NIEUWS 3
VALENTIJNSDAG DROMEN
Vijfentwintig jaar geleden
ontmoette de nu 58-jarige
Dick de man van zijn dromen
op het vliegveld van Mallorca.
Hij heeft hem nooit meer
gezien, maar is hem ook nooit
meer vergeten.
Ik wil kunnen
zeggen: 'Ik
heb mijn
best gedaan'.
Daarna kan
ik het laten
rusten
Wie kent Miquel?
p ii september
1994 checkt
Dick, dan 33 jaar,
na een week va
kantie in op het
vliegveld van
Mallorca. Hij is
alleen. Bij de gate wil hij nog iets
uit zijn rugzak pakken. Hij gaat
door zijn hurken, graait in zijn tas
en komt dan langzaam weer om
hoog. En dan gebeurt het. Voor
hij er erg in heeft, kijkt hij in de
ogen van een voor hem dan
nog wildvreemde jongen.
Donker haar, bruine ogen. Het
is meteen raak.
,,Ik kijk hem aan en 'doink!',
zo'n gevoel van liefde op het
eerste gezicht. Een soort ver
langen, een gevoel van ziel tot
ziel.'' De jongen van begin
twintig kijkt ook naar Dick,
lang en indringend. ,,Ik voelde
me gevangen in zijn blik.'' Daar
blijft het dan bij. De twee gaan ieder
apart door de gate en nemen plaats
in het Transaviavliegtuig, vlucht
HV624 naar Schiphol. Dick zit op
stoel op iA, de mysterieuze jongen
op 1F. Tijdens de reis spreken ze niet
met elkaar, al denkt Dick wel de
hele vlucht aan hem.
Na de landing op Schiphol lopen ze
allebei de pier in, onderweg naar de
bagagehal. ,,Ik liep iets voorop, tot
hij zijn pas versnelt en naast me
komt lopen. Hij vertelt dat hij Mi
quel heet, uit Pollenga komt en in
Amsterdam gaat studeren. Hij
spreekt vloeiend Engels maar ik
probeer stoer te doen door Spaans
met hem te praten, waardoor ik de
helft van wat hij zegt niet mee
krijg.''
Samen gaan ze door de douane en
samen wacht het tweetal op de kof
fers. ,,Ik ben verlegen en onzeker en
weet niet wat ik moet doen. Koorts
achtig zoek ik naar manieren om het
gesprek gaande te houden.''
,,Hij vertelt dat hij zo wordt opge
haald door een vrouw die hem naar
het huis gaat brengen waar hij sa
men met andere Spaanse studenten
gaat wonen. We kletsen wat en dan
scheiden onze wegen.'' De jongen
vertrekt met de vrouw die hem in
derdaad is komen afhalen, Dick gaat
alleen naar huis. ,,Ik vraag niet naar
zijn achternaam, wissel geen adres
sen met hem uit.''
Vijfentwintig jaar later is Dick de
Spaanse student van de Transavia-
vlucht nog steeds niet vergeten. ,,Ik
ben altijd aan hem blijven denken,
al heb ik in de eerste jaren na onze
ontmoeting niks gedaan om hem te
vinden, ook al woonden we toen in
dezelfde stad. Nu ik ouder ben,
komt het weer naar boven en blijf ik
er maar aan denken. Ik wil weten of
mijn gevoel juist is, dat het weder
zijds was. Misschien is hij wel ge-
-Dick
lukkig
getrouwd
en heeft hij
drie kinderen.
Ik heb geen ver
wachtingen, maar
ik moet doen wat ik
vijfentwintig jaar gele
den heb nagelaten. Ik wil
kunnen zeggen: 'Ik heb
mijn best gedaan'. Daarna
kan ik het laten rusten. Natuur
lijk hoop ik op een mooi einde,
maar ik blijf realistisch. Ik moet dit
doen. Ik leef maar één keer.''
Doodspoor
Afgelopen september neemt Dick
het heft in eigen hand. Hij boekt een
vlucht naar Mallorca en gaat op
zoek. Op de eerste dag haalt hij tus
sen de middag lunch bij een super
markt. ,,Daar zie ik een man. Qua
leeftijd is hij zo oud als Miquel nu
moet zijn. Hij lijkt op hem. Ik ver
stijf en staar. Het zal toch niet? Op
de eerste dag? En dan gebeurt het
me weer. Ik raak volledig op slot,
door onzekerheid. Ik ben geen pri
maire reageerder, ik denk altijd eerst
na en neem dan te laat een beslis
sing. Achteraf denk ik altijd: 'Oh,
had ik maar!'...'' De man loopt weg.
,,Ik kijk hem na maar doe niks.''
De volgende dag benadert Dick
lokale media. Hij wordt geïnter
viewd door de krant en doet een op
roep op de radio. Ook doet hij on
derzoek bij de universiteit van Mal-
lorca. Was er in 1994 een uitwisse
lingsstudent die naar Amsterdam
vertrok? Het
spoor loopt dood
omdat hij geen ach
ternaam heeft. ,,En er
zijn een hoop Spaanse
jongens die Miquel heten.''
De oproep en het interview leveren
niks op. Dick ontvangt geen enkele
tip of reactie. ,,Ik begin te twijfelen.
Heet hij wel Miquel? Komt hij wel
uit Pollenga?''
Ook in Nederland loopt het spoor
dood. De universiteiten in Amster
dam kunnen om privacyredenen
niks zeggen. Ook de meest concrete
lijn, de passagierslijst van vlucht
HV624 op 11 september '94 van Mal
lorca naar Amsterdam mag wegens
privacy niet vrijgegeven worden. En
ook bij de Spaanse gemeenschap in
Amsterdam, waar Miquel moet zijn
opgevangen vanaf september '94
kunnen ze hem niks vertellen.
Dick blijft in een ontmoeting ge
loven. Via deze weg hoopt hij dat er
mensen zijn die Miquel kennen. Die
misschien met hem studeerden in
Amsterdam, of aan hem een kamer
verhuurden. ,,Zó veel jongens uit
Mallorca moeten er eind 1994 toch
niet in Amsterdam zijn geweest?''
vrijdag 14 februari 2020
GO
Bonne Kerstens
Zoeken naar de
onvergetelijke
liefde van Dick
Studeerde vanaf september
1994 op de UvA of op de VU.
Waarschijnlijk iets economisch.
Woonde in die tijd in een Am
sterdams studentenhuis met
andere Spaanse studenten.
Was in '94 een 'typische
Spaanse jongen' met donker
haar, lichtgebruinde huid en
donkere ogen. Hij droeg een
lichtblauwe spijkerbroek en
een lichtblauw overhemd. Vol
gens Dick was hij 'goed ge
kleed'. Hij had een koffer en
een rugzak bij zich.
Hij komt hoogstwaarschijnlijk
uit Mallorca, uit de plaats Pol-
lenga, Santa Ponsa of Sa
Pobla.
Miquel vloog op 11 september
met Transaviavlucht HV624
van Palma de Mallorca naar
Amsterdam
Is nu tussen de 45 en de 50
jaar oud.
Heeft wellicht een andere
naam.
Mogelijk woont of werkt hij in
Inca op Mallorca.
Heeft u informatie? Mail ons
dan op oproep@dpgmedia.nl
