Zogezien
Terneuzen kan
wel wat meer
branie gebruiken
Terneuzen is een van de slechtste
gemeenten om te wonen, conclu
deerde vastgoedbureau JLL deze
week. Daar denkt PZC-regiochef én
geboren en getogen Terneuzenaar
Raymond de Frel het zijne van.
23
'Ik denk dat het
heel moeilijk
wordt om haar
na een week
opnieuw te
moeten
achterlaten'
De drie zussen
van Rowena.
din zag de foto's en riep meteen:
'Ro dat is ze!'. Ik zie dat zelf niet,
maar in een video herkende ik wel
de manier van bewegen en dat vu
rige, strijdvaardige."
Terre des Hommes
De naam van Rowena staat op een
lijst die in handen is van Stichting
Shapla. Daarop staan de namen
van kinderen die in de jaren 70 en
80 onder valse voorwendselen bij
hun ouders zijn weggehaald en ter
adoptie zijn aangeboden aan
wensouders. Inmiddels heeft Sha-
pla al zo'n twintig geadopteerde
Nederlanders herenigd met Ben
gaalse familieleden. Hun verhalen
zijn veelal hetzelfde. In een tehuis
van Terre des Hommes in Tongi
worden ouders overgehaald om
hun kinderen tijdelijk achter te la
ten om aan te sterken of een oplei
ding te volgen. Als de ouders hun
kind dan vervolgens weer willen
ophalen of bezoeken, blijkt het
verdwenen. Het nieuws over het
gesjoemel met adopties kwam
in 2017 naar buiten. Terre des
Hommes besloot daarop een
onderzoek in te stellen. De re-
sultaten worden binnenkort
I verwacht. Rowena kent de
1 nieuwsberichten van toen
1 niet, laat staan dat ze zich erin
herkende. Ze is geschokt en
boos, maar weet nu nog niet
wat ze met die gevoelens wil
doen. „Ik wil me nu eerst rich
ten op de ontmoeting, pas la
ter ga ik me beraden op even
tuele stappen."
Wanhopige moeder
Rezia, de moeder van Ro-
wena, komt in 1976 met doch
ter Nurnahar bij het tehuis te
recht. Ze krijgt te horen dat als
ze haar drie maanden oude
baby achterlaat, zij zorgen
voor kleding, eten en een
opleiding. Ze mag haar in de
tussentijd zo vaak bezoeken
als ze wil. Rezia vindt het een aan
trekkelijke optie omdat het gezin
al moeite heeft om iedereen te
eten te geven. Ze is blij dat ze hier
mee tenminste een van haar kin
deren een toekomst kan bieden.
Als ze het nieuws bij thuiskomst
aan haar man vertelt, is hij niet
blij. Sterker nog, hij eist dat ze hun
kind terughaalt, anders mag ze het
huis niet meer in. Maar als ze bij
Terre des Hommes op de stoep
staat, mag ze haar dochtertje niet
zien. De wanhopige moeder blijft
het vragen en keert elke dag terug.
Na een dag of tien vertellen ze
haar tenslotte dat haar dochter
niet meer in het tehuis verblijft.
Dat schokte haar zo, dat ze zich
niet meer kan herinneren hoe ze
die dag is thuisgekomen. Samen
met andere gedupeerde ouders wil
ze aangifte doen en een zaak aan
spannen, maar ze is bang dat ze
haar dochter daardoor helemaal
nooit meer te zien krijgt. Dus ze
besluit weer aan te kloppen bij het
tehuis. Daar neemt ze een baan
aan in de hoop meer informatie te
kunnen verzamelen over haar
dochter en uiteindelijk komt ze zo
in contact met Stichting Shapla.
Op 20 januari kreeg Rowena de
uitslag van de dna-test. Moeder en
dochter zijn een match. Al voor de
uitslag bekend is, besluit de Oost-
Souburgse de reis in gang te zet-
ten. Die betaalt ze zelf, maar
wordt helemaal begeleid door
Shapla. Zij stippelen alle be
zoekjes uit, regelen een guest
house en zorgen voor tolken.
Rowena: ,,Er komt sinds dat te
lefoontje al zo veel op me af,
dat ik dacht: 'Get it over with'.
Bovendien is mijn moeder al
op leeftijd. Ze wordt zo rond
de zeventig jaar geschat. (Ge
boortedata zijn vaak bij bena
dering omdat mensen die in
Bangladesh leven in extreme
armoede vaak niet worden ge
registreerd, red). Rezia heeft
de vurige wens om mij nog
een keer te ontmoeten en na
tuurlijk ben ik inmiddels ook
nieuwsgierig geworden naar
mijn herkomst. Ik vind het
spannend. Ik hoop dat het
klikt, maar ik denk van wel.
,,Toen ze hoorde van de dna-
match en mijn komst was ze
zo blij dat ze de medewerker
van Shapla enthousiast om de
nek vloog. De telefoon waar
mee diegene haar reactie wilde
filmen, viel op de grond kapot.
En vandaag kreeg ik te horen
dat ze heeft gevraagd wat ik
wil eten tijdens het bezoek.
Dat raakte me echt, toen heb ik
even heel hard moeten huilen.
Ik denk dat het heel moeilijk
wordt om haar na een week
opnieuw te moeten achterla
ten."
RAYMOND DE FREL
We stonden er weer mooi op deze
week, hè mede-Terneuzenaren.
We zijn weer eens door de mangel
gehaald, en vervolgens door jan en
alleman uitgelachen. We zijn weer
eens ergens (bijna) de allerslecht
ste in, onze stad is weer eens als
een lelijker dan lelijk eendje weg
gezet.
Vastgoedbureau JLL deed een
onderzoek naar de Beste Woonste
den van Nederland. 84 Neder
landse gemeenten met meer dan
50.000 inwoners werden vergele
ken op 37 kenmerken, waaronder
demografische groei, prijzen van
woningen, bereikbaarheid en vei
ligheid. Terneuzen was de enige
Zeeuwse gemeente die vanwege
het inwonertal werd meegewogen
in de lijst. Had Terneuzen maar
wat minder inwoners gehad, zou
je denken. Want als je zó uit de
bus komt, was je liever niet onder
zocht.
De uitslag van het onderzoek
was landelijk nieuws en focuste
zich veel meer op de opmars van
Almere dan op de één-na-laatste
plek van Terneuzen. En toch, toch
is het kwaad geschied. In de
groepsapp van mijn vrienden, al
lemaal met Terneuzense roots
maar nu door het hele land woon
achtig, werd het bericht gedeeld.
'Terneuzen in het nieuws, jon
gens'. En collega's op de redactie
in Vlissingen wendden zich uiter
aard ook tot mij, met kwinkslagen
als 'in dat lelijke Terneuzen is ook
echt geen zak te beleven' en 'in die
stad van jou wil je toch niet dood
gevonden worden'. Om over Axel,
Sas van Gent, Koewacht, Biervliet
en Hoek nog maar te zwijgen.
Nou, dat weet ik zo net nog niet.
Ik ben in Terneuzen geboren, ge
togen en ik sluit niet uit dat mijn
allerlaatste ritje richting de Zui
derbegraafplaats aan de Bellamy-
straat zal zijn. Hopelijk laat dat
moment nog een tijd op zich
wachten, want ik heb het prima
naar mijn zin in Terneuzen. Hoe
lelijk mijn stad ook is.
Negatieve draai
Kijk, juist daar, in die benadering,
zit een groot deel van het Terneu-
zense 'probleem'; we dragen veel
te summier uit dat het er prima
wonen is. Iets meer Amsterdamse
branie zou Terneuzen goed doen.
We hebben een skihal, we hebben
het grootste theater van Zeeland,
we hebben met Dow een giganti
sche werkgever, we hebben een
uniek sluizencomplex (straks nog
indrukwekkender) en waar ligt de
langste tunnel van Nederland?
Juist, bij Terneuzen. Maar dat dra
gen we nauwelijks uit. Wij zijn
namelijk 'de meesters van de ne
gatieve draai'.
Pittoresk
Want tja, die tunnel? Daar moet je
voor betalen. Zou jij betalen om
naar het centrum van Terneuzen
te komen, als je er niet per se moet
zijn? Op de verfraaide Markt en in
het pittoreske oudste stukje van
de binnenstad zijn steeds meer
horecagelegenheden. Maar waar
hebben we het over? Over de ach
teruitgang van de verderop gele
gen Nieuwstraat als horecazone.
In het nieuwe winkelgebied bij de
Kennedylaan is het altijd druk,
maar waar klagen we over? Over
de ene na de andere winkel die
sluit in de traditionele winkel
straat, de Noordstraat. Natuurlijk,
het is daar onderhand ook om te
janken. Daar hoef je je ogen niet
voor te sluiten en je mond over te
houden. Maar door steeds weer de
focus te leggen op dat wat er niet
meer is, dragen de Terneuzenaren
zelf ook bij aan het negatieve
imago van de stad.
Mede daardoor komen de verder
weinig verrassende resultaten van
zo'n onderzoek extra hard aan. Het
gaat er helemaal niet om wat er
staat, het gaat veel meer om wat
het bevestigt: een negatief imago.
'Zie je wel? We stonden er weer
mooi op'. Maar stel nou dat vol
gende week een bureau de resulta
ten van een onderzoek lanceert
met als criteria dat elke stad een 10
scoort, als het een prima streekzie
kenhuis, betaalbare woningen,
een skihal, groot sportcomplex en
een jazzclub heeft? Dan scoren we
een 10! Zouden we onszelf dan op
de borst slaan? Nee, waarschijnlijk
niet. Dan viel de uitslag van het
onderzoek hooguit 'niet tegen' of
'had het veel slechter gekund'.
Kom op Terneuzenaren, doe dan
eens niet zo bescheiden. Want
echt, het is toch hartstikke goed
wonen in een van de slechtste ge
meenten van Nederland?'
Rowena's moeder Rezia.
GO ZATERDAG 8 FEBRUARI 2020
FOTO STICHTING SHAPLA
FOTO STICHTING SHAPLA
