Vlissingse werd illegaal geadopteerd in Bangladesh ,,Korinor!", roept moeder Rezia Begum uit Bangladesh enthousiast als ze een foto van Rowena van der Wekken uit Vlissingen onder ogen krijgt. Ze roept de naam van de dochter die wel aan haar zijde is opgegroeid. Ze vindt dat de zussen, want dat zijn het, op elkaar lijken. Dat Rowena als drie maanden oude baby door haar moeder zou zijn afgestaan, blijkt een leugen. Vandaag vliegt Rowena na 43 jaar terug naar Dhaka, om haar familie te ontmoeten. 'Ik vind het spannend. Ik hoop dat het klikt, maar ik denk van wel' 22 Op de keukentafel van Rowena's woning in Vlissingen ligt een fotoalbum klaar. Het moet Rezia een in druk geven van hoe het Rowena (43) in al die jaren is vergaan. Foto's van haar kindertijd, vakan tiekiekjes en foto's van haar twee dochters en andere familieleden. In de hal staat een grote koffer en er gaat ook nog een lege mee. ,,Voor alle souvenirs", legt Rowena uit. ,,Want dit wordt de reis van mijn leven." Ze maakte die reis in omgekeerde richting als baby, maar heeft daarna nooit meer een stap buiten Europa gezet. ,,Het is vijftien uur vliegen. Zo lang heb ik nog nooit in een vliegtuig gezeten. Als we met het gezin op vakantie gaan, vliegen we naar bestemmin gen als Ibiza en dan kiezen we het liefst voor een all-inclusive strand- vakantie. Maar dit is anders. Dit is geen vakantie. In een week tijd worden we door Shapla, een stich ting voor geadopteerden uit Ban gladesh, van hot naar her gesleept. De bezoekjes aan mijn familie zijn zorgvuldig uitgestippeld. Daarbij komen nog de jetlag en de cul tuurschok, want Bangladesh is een straatarm land. Bovendien ben ik hartstikke zenuwachtig. Je weet tenslotte niet of het klikt. Dat moet je maar afwachten." Pijnlijk Rowena groeit op bij haar adoptie ouders in Oost-Souburg. Na haar komt nog een broertje uit Colom bia en haar ouders krijgen ook nog een 'eigen' zoon. Het ontbreekt haar aan niets en op geen enkel moment in haar leven is ze echt benieuwd naar waar ze vandaan komt. Rowena: ,,Ik kreeg het tradi tionele verhaal te horen dat mijn moeder niet voor mij kon zorgen en dat ik daarom uit liefde ben af gestaan. Dat was mijn ouders ook zo verteld. Ik heb me hooguit eens afgevraagd of ik de neus van mijn vader had of de ogen van mijn moeder, maar ik was er verder he lemaal niet mee bezig. Als ik het wel had willen weten, hadden mijn ouders mij zeker gesteund, maar het is er nooit van gekomen. Ze hadden dit vast mooi gevon- den, maar natuurlijk ook ontzet tend pijnlijk. Wat dat betreft is het voor hen beter dat ze het nooit hebben geweten, want ze zijn alle bei overleden. Gelukkig is mijn broer Raymond een grote steun voor me. Ik had hem graag willen meenemen naar mijn geboorte land, maar dat kon helaas niet op zo'n korte termijn. Nu ga ik samen met mijn man." Overstromingen Met het verstrijken van de jaren en het nieuws over overstromingen in Bangladesh, gaat Rowena ervan uit dat haar biologische ouders waarschijnlijk niet meer in leven zijn. Tot er zaterdagavond laat, in de week voor kerst, een telefoontje komt dat haar leven compleet op zijn kop zet. Stichting Shapla laat haar weten dat haar biologische moeder naar haar op zoek is nadat ze haar dochter 43 jaar eerder is 'kwijtgeraakt'. Ze vragen Rowena of ze bereid is om dna af te staan. Rowena: ,,Ik was lamgeslagen. Ik heb die nacht denk ik twee uur ge slapen. Ik weet dat Shapla zorgvul dig onderzoek heeft gedaan en mij niet zomaar belt, maar ik vraag me af of ze wel beseffen wat zo'n me dedeling teweegbrengt. Het voelt, bijna zes weken later, alsof ik twee keer door een vrachtwagen ben aangereden." Toch hoeft Rowena niet lang na te denken over het op sturen van haar dna. ,,Ik dacht: 'Waarom niet?' Ik was nieuwsgie rig. In afwachting van de resulta ten van de test krijgt Rowena foto's toegestuurd van haar moe der en drie volle zussen. Helaas blijken haar vader en een broertje al te zijn overleden. ,,Mijn vrien- ZATERDAG 8 FEBRUARI 2020 GO Rowena ziet na 43 jaar haar moeder terug WENDY DE JONG Rowena van der Wekken is klaar voor vertrek naar haar familie in Bangladesh: ,,Dit wordt de reis van mijn leven." fotos ruben oreel

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 70